20.bölüm

5.6K 112 10
                                    

''Anlat bakalım. Kimmiş bu Serdar?''

Yok artık! Serdar mı?


İpekle aynı anda öksürük krizine girmemiz üzerine annem masaya oturdu. Elini elimin üstüne koyarak gülümsedi. ''Utanacak ne var bunda kızım? Elbette olacak, 21 yaşındasın. Olmaması anormal.''

''Anneciğim, sen Serdar hakkında ne biliyorsun? Ve nerden biliyorsun?'' dediğimde gözlerim İpeğe kaydı.

''Ben değilim'' deyip başını iki yana salladıktan sonra anneme döndüm.

''Nerden biliyorsun anne?''

Gülümseyerek elini yüzüme koydu. ''Anneler bilir.''

''Anne, nerden duyduğunu söyler misin artık?''

''Dün gece uyku tutmamıştı. Dolanıp duruyordum. Konuşmanızın bir kısmına şahit oldum. İstemeyerek.'' dediğinde kalbim hızlı atmaya başlamıştı. Rengimin attığına emindim. Benimle aynı oranda şaşırdığı her halinden belli olan İpeğe bir bakış attıktan sonra anneme döndüm:

''Tam olarak ne kadarını duydun?''

''Onun sana evlenme teklifi ettiğini duydum. İpek de çok sevindi hatta.''

''Ya sonrası?''

''Sonra heyecanlandım hemen odama koştum. Kızım evleniyor diye bütün gece uyku tutmadı.''

Yutkunarak gözlerimi devirdikten sonra derin bir nefes aldım.

Neyse ki Emirle ilgili kısmı duymamıştı.

''Benim kundaklık bebeğim ne çabuk gelinlik kız oldu. Maşaallah sana güzelliğim.''

Yanağımdaki elini tutup gözlerine baktım. ''Anneciğim, evlendiğim falan yok.''

Yüzünü buruşturup ayağa kalktı. ''Neden?''

''Anneciğim, daha okulum var. Hem ben, evlilik falan düşünmüyorum ki.''

Hayal kırıklığına uğramış halde yanımdaki sandalyeye yeniden oturdu.

''Derya, tabii ki okuyup hemşire olacaksın. Ama okul senin evlenmen için bir engel olamaz. Tamam mı? Sen, evlilikle okulu aynı anda götürebilirsin. Tıpkı benim gibi bebeğim, biliyorsun sana hamileyken okula gidip geliyordum ben.''

Ne yani annem evlenmeme karşı değil miydi?

''Anneciğim, ben evlenmek istemiyorum ki ama.''

''Kızım, ne güzel çocuğun niyeti ciddi. Seni seviyor demekki. Ne istiyorsun daha? Hayatında karşına çıkan fırsatları değerlendirmelisin. Okul için evlilik ertelenir miymiş hiç canım? Hem ben de artık torun sevmek istiyorum.''

Karşımda pis pis sırıtan İpeğe kötü bakışlar atıp annemin gözlerine baktım.

''Ne torunu be anne, daha evlendim de torunu kaldı.''

''Sen bu konuyu çok iyi düşün tamam  mı? Çocuk seni seviyorsa ertelemenin bir manası yok. Mesleği iyiyse, kariyerliyse, yakışıklıysa, seni seviyorsa olur bu iş.'' deyip kahkaha attığında gözlerimi devirdim.

''Evlenmeye hiç niyetim yok!'' Elini yeniden elimin üstüne koyduğunda yüzüne baktım. Gerçekten mutlu görünüyordu.

''Bence, sen bunu çok iyi düşün.''

''Anne, babam ne der hem? Daha okul bitmemiş, izin vermez ki evlenmeme.''

''Ne derse desin canım!  Benimle 17 yaşındayken evlendi. Demekki oluyormuş. Hem sen babanı merak etme. Ben hallederim o işi. Sen yeterki kararını iyi ver. Okul için kısmetler engellenmez küçük hanım.''

KÜÇÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin