30.bölüm

3.6K 108 16
                                    

Televizyonun karşısında saatlerdir konuşmadan oturuyorlardı. Saat daha yedi bile olmamıştı ama Serdar sürekli esniyordu. Esnediği zamanlar, Derya ona göz ucuyla ters ters baksa da sesini çıkarmıyordu.Serdar kanepede kaykılmış, kumandayı karnının üzerine koymuştu. Derya ise bağdaş kurmuş ve başını büyük kadife yastığa yaslamıştı. İzledikleri kanala reklam girince Serdar Derya'ya bakıp belli belirsiz bir tebessüm etti.

''Ne düşünüyorsun öyle Derya? Karadeniz'de gemilerin mi battı yoksa?''

Derya başını kaldırdı ve ona gülümseyerek bakan Serdarla göz göze geldi. Kafası öyle meşguldü ki Serdar'In dediği şeyi anlamamış, sadece sesini çıkardığını farketmişti.

''Hıh? Efendim?'' 

En şaşkın haliyle gözlerini kocaman büyütmüş kendisine bakan Derya'ya kocaman bir tebessüm etti Serdar. 

''Sen beni dinlemiyor musun şaşkın?'' Gülümseyerek Derya'nın yaslandığı kadife yastığın yanına çöktü. ''Canın mı sıkkın yoksa?''

''Affedersin, dalmışım.'' dedi Derya gözlerini devirerek.

''Yoksa İpeğin sevgilisiyle dışarda olmasına mı sıkıldı canın?''

''Ne alakası var?  Neden canım sıkılsın İpeğin dışarda olmasına?'' diye tepkilendi Derya.

''Kızma canım, o çocuğu pek sevmiyorsun ya. Ondan dedim.''

Derya başını kaldırdı ve bağdaş kurduğu bacaklarını düzeltti.

''Bana bir yanlışı olmadı çocuğun, neden sevmeyecekmişim?''

''Tamam peki..'' dedi Serdar. Daha falza uzatmaması gerektiğinin farkına varmıştı.

Derya başını tekrar kadife kotluğa yaslamak üzereyken Serdar'ın sesiyle sıçradı.

''Hadi kalk dışarı çıkalım!''

''Saçmalama.'' dedi Derya.

''Ya lütfen, baksana evde zaman geçmiyor. Bu saatte de yatılmaz zaten.''

''Yorgunum Serdar.'' diye gevelese de Serdar'ın onu evde bırakmaya hiç niyeti yoktu.

''Kucaklarım bak.'' 

''Nereye gideceğiz ki?''

''Arabayla dolaşacağız sadece.''

''Ya saçmalama.''

''Sen bilirsin. Alıyorum kucağıma.'' deyip harekete geçtiğinde Derya ayağa fırladı.

''Tamam geliyorum ya.''

''Hıh, işte böyle.''

''Hazırlanıp gelirim bekle.'' deyip odaya doğru harekete geçtiğinde Serdar'ın yüzünde tebessüm vardı.

---

Arabada uzunca bir sessizlikten sonra ''Ne oldu biizm ev işi?'' diye sordu Derya.

''Henüz bize uygun bir ev bulamadım. Arıyoruz.''

''ruz derken?'' Meraklı bakışlarını Serdar'a yöneltti.

''Abimle arıyoruz. Rica ettim bize uygun bir ev bulmasını, o da hayır demedi.''

Derya gözlerini devirdikten sonra bakışlarını pencereye çevirdi. Dolan gözlerini Serdar'dan saklaması gerekti. ''Demek abinle.''

''Evet, onun iyi emlakçı arkadaşları var.Kesin güzel bir ev bulur bize. Hatta daha dün bir tanesiyle görüştük de abim size küçük gelir bu ev diye beğenmedi.''

KÜÇÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin