Mates for life✔ ⏩VOLTOOID ⏪#wattys2017

/*8* broertje?/

POV Rhys

Gelijk kom ik weer bij zinnen. De groep bestaat uit ongeveer 10 mannen die er erg sterk uitzien. Ik ruik dat het rogues zijn. Het meisje zie ik naast mij verschrikt kijken. Snel ga ik voor haar staan. ''Wat willen jullie?'' grom ik naar ze. Een van de mannen begint schamper te lachen en stapt naar voren.

''Dat weet je donders goed Rhys Demon''

Nu herken ik die man. Ik besef me gelijk ook waarom hij hier is.

''Hoi broertje'' zeg ik vol walging.

''Broer'' zegt hij brommend ''Ik ben nog steeds ouder dan jij''

POV Avery

Verschrikt kijk ik de groep mannen aan. De jongen gaat beschermend voor me staan maar ik zet een stap opzij om langs hem heen te kunnen kijken.

''Wat willen jullie'' grom hij naar ze. Een van de mannen begint schamper te lachen en stapt naar voren. ''Dat weet je donders goed Rhys Demon''

Aha, zo heet hij dus.

Ik zie de houding van Rhys veranderen.

''Hoi broertje'' zegt hij. Iets in zijn toon geeft aan dat ze niet z'n hele goeie band hebben.

Wacht wat

Broertje??

''Broer'' zegt die ene man brommend ''ik ben nog steeds ouder dan jij''

Mijn mond valt open van verbazing. Waar gaat dit heen? Ik zie hoe Rhys steeds bozer word. Maar ook voel ik zijn angst.

Ik leg mijn hand op zijn schouder en ik voel hem ontspannen. Plots grijpen 2 mannen mij bij de schouders van achter en ook 2 mannen Rhys. Ik wil gillen maar er word een doekje over mijn mond en neus heen gelegd en binnen een paar seconde ben ik weg. Ergens ver weg voel ik hoe ik op getild word maar daarna geef ik het op en laat ik me meevoeren met de duisternis.

Ik voel iets steken in mijn wang. Daarna in mijn maag en dan weer tegen mijn hoofd. Na een paar slagen -denk ik- verwelkomt de duisternis mij weer.

POV. Rhys

Ik voel mijn wolf steeds bozer worden. Ik kan zijn wolf ook voelen en onze wolven dagen elkaar echt uit. Plots word ik vanachter gepakt en voor ik weg zak door een klap zie ik dat ze ook het meisje hebben gepakt. Dan val ik weg in een diep, donker gat.

Als ik weer bij kom zie ik dat ik in een kerker zit. De wanden en tralies zijn van zilver zodat ik in geen mogelijkheid weg kan. Met een zucht laat ik mij achterover vallen. Maar blijkbaar zat ik te dicht op de muur dus een brandend gevoel voel ik op mijn rug. Als door mug gestoken sta ik op. Voorzichtig ga ik met mijn hand over mijn rug. Een naar prikkend gevoel. Ik voel mijn hoofd bonken. Wat hebben ze allemaal gedaan en hoe komen ze als rogues aan zulke goeie kerkers??

Door het geluid van een deur die open gaat kijk ik op. Een man die iets kleiner is staat in de opening. Boos kijk ik hem aan. Het enige wat hij doet is lachen. Als antwoord steek ik mijn middelvinger op. ''Meekomen'' zegt hij met een harde stem. Ik zucht hard en wil hem eerst negeren maar bedenk me dan dat ik daar toch niks aan heb. Ik sta op en de man doet een stap opzij zodat ik er langs kan lopen. Verrast kijk ik op. Gaat het zo makkelijk?? Ik loop langs hem maar blijkbaar was ik iets te enthousiast. Als ik de cel uit ben word ik stevig vast gepakt. Kut. De man van net kijkt me met een grijns aan.

Terwijl we door de gangen van de kerkers lopen voel ik een steek in mijn zij. Ik klap een beetje naar rechts om de pijn te verminderen, maar hoe verder we lopen hoe meer pijn het doet.Plots ruik weer haar geur. Zwak. Maar dat was het zeker weten. Aan het einde van de gang is een muur .Het loopt dood , maar aan de zijwanden zitten ook geen deuren. Wat zijn ze met mij van plan? We stoppen vlak voor de muur. ik sta net niet met mijn neus tegenaan. Ik zie je de man van net met zijn hand over de muur gaan. Het lijkt wel of hij de stenen telt. Als ze eindelijk klaar met steentje tellen duwt hij tegen een muur aan. Het lijkt of er op klikt zoals bij een telefoon. plots zie ik de steen bewegen. Het komt naar voren. De man draait een paar keer aan en dan schuift hij naar naar links. Een grote ruimte maar met niet zoveel meubels komt tevoorschijn. Dan wordt mijn aandacht getrokken door een stoel in het midden. Zij zit daar onder de blauwe plekken en het bloed haar handen en voeten zijn vastgemaakt aan de stoel en haar hoofd hangt op zij. Ik wil roepen Maar ik weet niet eens hoe ze heet. De deur of beter gezegd de muur gaat weer dicht. Ik voel dat ik ben losgelaten en als ik naar achter kijk zie ik niemand meer staan. Zo snel mogelijk loop ik naar haar toe. Voor haar ga ik ga door mijn knieën en leg mijn vinger in haar nek thank God .Ze leeft nog. "Rhys" komt er zacht uit haar mond. Ze kijkt me aan en de tranen stromen over haar wangen. Ik maak snel haar handen en voeten los en ze slaat gelijk haar armen om mijn nek. Ik bedenk me geen moment en til haar op. Als reactie  slaat ze haar benen om mijn middel en legt haar hoofd in mijn nek. Dan zie ik plots wat in haar nek. Net alsof ze daar geprikt is ofzo. "Hey meisje wat is je naam als eerst?" "Avery"  fluistert ze zacht. " Avery Wat hebben ze allemaal bij je gedaan behalve slaan of schoppen?"
"Ze spoten iets in mijn nek, maar eerst stelde ze me allemaal vragen" antwoord ze. " Wat voor vragen als ik vragen mag?" vraag ik terwijl ik haar op de grond zet er zelf ook op de grond gaan zitten. Voor ze kan antwoorden voel ik een koel metaal tegen mijn slaap.

13/03/2017