/*6* steek kinderachtig maar in je kont/

6.7K 224 8
                                    

pov. Avery

Ik schrik maar ik zie dat het Jesper is. Ik word voor de 2de keer vandaag rood. Ik doe net als andere normale mensen doen. Een excuus vinden. Meestal werkt het wel. Alleen gaat het bij mij net iets anders, zoals altijd trouwens.'' Waar was jij!? Ik heb uren lopen zoeken naar jou!'' Dat uren is gegokt, ik weet niet hoelang ik weg was. Jesper kijkt me boos, nee woedend aan. Snel kijk ik naar beneden. Zonder iets te zeggen loopt hij weg. '' Hé Jesper wacht nou. Doe nou niet zo kinderachtig''

''Pff en liegen is niet kinderachtig, steek kinderachtig maar in je kont'' Zegt hij terwijl hij door loopt. Mensen op straat kijken ons aan. Ik geef ze een dodelijke blik terug en ren dan achter Jesper aan met een diepe zucht.

Pov. Ryhs

Ik loop samen met Amber nog steeds door de stad. Ik ben er steeds niet bij met mijn gedachten. Het enige wat- beter gezegd wie- er in mijn hoofd rondspookt is dat meisje van net. Die ogen! Ik weet zeker dat ze eerst donkerder waren. Ik weet niet maar ik heb een gevoel dat ik niet kan omschrijven. Telkens denk ik dat ik haar zie lopen maar dat is niet zo. Het gaat 1x zelfs zover dat ik bijna op iemands schouder wil tikken om te kijken of zij het is maar gelukkig ziet Amber net iets leuks. Pff ik heb hier echt geen zin meer in. Ik wil graag naar huis maar hoe ga ik dat subtiel vertellen.
"Oké, eehm, ik ga je iets vertellen. En ik probeer het zo subtiel mogelijk te zeggen." Amber komt gelijk dichter bij mij staan en haar ogen beginnen te glinsteren. Ze dacht hoop ik niet dat ik haar leuk vond..."Okee, waar moet ik beginnen. Nou eehm..

Ik ben je gezeik fucking zat en ik ben ook nog eens dood moe. En jij sleurt me elke fucking winkel in en dat is nog vermoeiender. Wat ik dus wil zeggen, ik wil gewoon naar huis. Was dat subtiel?"

"SUBTIEL?! STOMME KLOOTZAK DAT JE BENT!!" Gilt ze in mijn oor. Ze geeft mij een klap in mijn gezicht en rent daarna met haar hoge naaldhakken weg. Oké. Niet erg subtiel dus... Ik zucht. Ineens word mijn wolf weer een beetje wakker. Ik voel dat hij een onrustig is. Gelijk ben ik op mijn hoede. Schichtig kijk ik om me heen. Alles lijkt rustig te zijn. Mensen praten en lachen met elkaar. Het zonnetje schijnt en er is niemand die zich opvallend gedraagt. Behalve dat ik ineens blonde gekrulde wapperende heen zie me 2 -nu donker zee- blauwe ogen. Ze is aan het discussiëren met een jongen. Hij word het zat en loopt weg. Ze zucht kijkt ff rond en loopt dan snel achter hem aan. Ik zucht. Het is vast haar vriend.

What a fuck waarom gaat het mij ineens wat aan.

Ik ken haar niet eens.

Shane is in mijn hoofd aan het rondlopen. Ik word er gek van.

''Wat is er met jou aan de hand zenuwpees''

''Wanneer gaan we weer rennen, weg van deze nare plek en gewoon weer in het bos. wij 2e''

Ik moet hem wel gelijk geven. Het is lang geleden dat we samen gerent hebben

''Oke we gaan nu naar het bos''

''Yess, maar vergeet je niet iets?''

''Zolang je Amber bedoelt. Nee''

Mijn wolf begint te springen in mijn hoofd en rondjes te rennen. Ik rol even met mijn ogen maar ren dan snel weg. Naar het bos. Ik ren langs een dans studio waar ze op dit moment bezig zijn. Dat ziet er verdomme goed uit. Ik blijf even staan. Tot mijn grote blijdschap zitten er jongens tussen. Ik besef me dat ik al lang niet meer gedanst heb. Ik schud mijn hoofd. Dansen kan ik wel vergeten als ik Alpha moet worden. Bovendien is het niet erg goed voor je reputatie. Ik ren weer snel verder. Aan de rand van het bos blijf ik even stil staan maar dan ren ik verder en spring ik in de lucht. In de lucht verander ik en ik land netjes op 4 poten. Ik blaf even en wil verder rennen. Tot dat een geur mijn zintuigen doet prikkelen. Het rare is dus dat ik niet zo goed kan nagaan of de geur dreigend is bedoelt of niet... De bosjes achter mij ritselen en met een sprong draai ik mij om... Niets

 22/02/17



Mates for life✔ ⏩VOLTOOID ⏪#wattys2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu