Mates for life✔ ⏩VOLTOOID ⏪#wattys2017

/*13* mijn schuld/

POV. Rhys

Amber

Zonder ook maar een woord te zeggen draai ik me om. Nee niet omdat het beeld voor mij zo verschrikkelijk is.
Nou ja eigenlijk wel.
Kijk ik zal het ff uitleggen. 
Amber staat daar op 1 been te huppelen alsof ze een soort flamingo is terwijl ze in haar ene hand haar wolkenkrabber ding houd en in de andere de hak.
Are you facking kidding me?!
Aan de ene kant wil ik nu keihard lachen maar ik doe het niet.

 Ik heb geen zin in eten dus besluit maar om gelijk naar mijn kamer te gaan. Voor ik mijn kamerdeur open kijk ik nog even om me heen. Dan zie ik dat de deur van onze dansruimte/studio open staat.

Het is lang geleden.
Voor ik het besef loop ik mijn kamer in, kleed me om en in mijn dans kleren loop ik naar de studio. Mijn moeheid is opeens hele maal verdwenen. Ik krijg opeens een leuk idee en loop snel weer naar mijn kamer.
Waar heb ik dat ding ooit gelaten. Als ik mijn kleding kast opnieuw open vind ik hem boven op mijn boxershorts. Hoe komt die daar nou??
Snel pak ik ook de standaard en loop weer naar de studio. Ik zet de camera zo neer zodat je mij en de spiegel kan zien. Ik kies mijn nummer uit. Voor ik het film bedenk ik er wat danspassen op. Als ik na een uurtje de heledans heb zet ik de camera aan zie video boven aan👆

Uitgeput val ik om mijn bed. Eigenlijk moet ik nog douchen. Dat kan morgen ook wel denkt mijn brein want binnen de kortste keren val ik in mijn danskleding in slaap.

POV. Avery

Ik besluit maar om naar huis te gaan.
Er is toch niemand die mij mag.
Plots zie ik die ene man weer lopen. En omdat ik toch niks te doen heb komt er een briljant plan in mijn hersenen.
Nog voor hij uit mijn gezichtsveld verdwijnt spring ik op en loop hem achterna.

Hij begint om zich heen te kijken. Snel duik ik achter een oud stelletje die mij vreemd aan beginnen te kijken. Ik leg snel mijn vinger op mijn lippen.
De man kijkt nog een x om zich heen en loopt dan het bospad op. Zodra hij verdwenen is kom ik achter het stelletje vandaan...
Ik loop ook het bospad op als ik ineens in 2 helderblauwe ogen. Ik schrik me rot. Nog voor diegene kan praten gaat mijn telefoon af.
Saved by my phone.
Dacht ik.
Mijn hand die de telefoon wou pakken word tegen gehouden.
Ik kijk op in een gezicht dat vragend staat.
Vreemd.
Ik dacht dat die boos zou zijn.
Hij kijkt me diep in de ogen. Dan breekt er een glimlach uit op zijn gezicht waardoor zijn rimpels zichtbaar worden.
"Hope" zegt hij zacht. Zijn ogen beginnen te schitteren en het geluk is te zijn in zijn lichtblauwe ogen.

POV. Boek

Het is nu z'n 16 jaar geleden en hij mis haar nog steeds.
De woorden van Rhys dringen steeds zijn hoofd binnen: ''Je dochter mag dan de o zo beroemde 'verdwenen wolf''
Hij slik. Niemand weet dat het zijn schuld is. Zelfs zijn vrouw niet. Wat mist hij haar.
Een verdwaalde traan glijd over zijn wang. Ruw veeg hij hem weg. Maar het heeft geen nut. Meerdere tranen volgen.
Na dat hij Rhys gebeten heeft is het gevecht gestopt. De roedel van Rhys heeft zich terug getrokken. Ergens hoopte Dario dat zijn vrouw terug kwam. Maar tevergeefs. Ze bleef weg. Net als zijn dochter.
De 2 belangrijkste vrouwen in zijn leven zijn weg. Door hem.
Hoe dom ben je dan wel niet.

Hij weet nog hoe gelukkig hij en zijn vrouw waren maar toch ook angstig. Het kleine meisje lag in de armen van zijn vrouw.
Toen ze geboren was noemde ze haar Hope wat stond voor de kracht van haar. ( Hold On, Pain Ends). Maar toen ze nog geen jaar was brak er oorlog uit tussen de wolven en vampieren. Hij besloot dat het te gevaarlijk was voor Hope en zocht een oplossing.
Er kwam er eentje uit.

In het holst van de nacht sluipt hij het huis uit en doet de deur zachtjes achter zich dicht. Met het meisje van nog geen jaar oud klimt hij op 1 van de paarden. Zachtjes wiegt hij haar heen en weer om te voorkomen dat ze geluid gaat maken. Als hij zeker weet dat ze weer slaapt geeft hij het paard de sporen.

Ze galloperen nu al een tijdje door het bos als ze eindelijk een lichtje zien.
Bij het huisje stapt hij van zijn paard af en bind hem vast. 3 maal klopt hij op de deur, zoals afgesproken.
De deur gaat krakend open en een oude vrouw staat in de deur opening.
"Alpha Dario" zegt ze met haar krakende stem. Ze doet de deur wijder open zodat hij er door kan.
Binnen zijn alle meubels al aan de kant geschoven en in het midden staat een grote ketel. Of hangt beter gezegd.
Boven het vuur.
Hij weet niet wat er allemaal in zit maar het bobbelt goed. Af en toe spalsht er een bobbel en vallen er druppels in het vuur.
Zonder iets te zeggen neemt ze Hope van hem over.
Nog één keer kijkt ze Dario aan. "Weet je het zeker?"
Hij wacht even met zijn antwoord en kijk naar zijn meisje. Ze is word langzaam wakker en haar mooie blauwe ogen kijken hem recht aan: "Pappa" kirt ze. De tranen springen in Dario's ogen.
Ze heeft duidelijk haar ogen van hem en haar blonde haartjes van haar moeder.
"Ja"

Heyy
1000 woorden
Geschreven: 19/03/17

Ik vond het leuk om een x uit het boek te schrijven.
+ Wat meer drama.
Wie is Dario ook al weer en wie is die man in het bos????

Dankje voor de motivatie van dit hf. Anders was het nu nog niet afgeweest nomxxxx
Lees haar boek trouwens 😍