Mates for life✔ ⏩VOLTOOID ⏪#wattys2017

/*15* de 'perfecte' relatie/

"Amber? Kunnen we alsjeblieft even stoppen?"
"Please "
"Heeee kijk wat een leuk terras"
"Dit restaurant ziet er romantisch uit Amber"
"Amber?!"
"Ik zweer je, hier hebben ze het lekkerste eten van heel de stad"
"Verdorie Amber. Ik word Alpha dus ik hoor niet te smeken"
"Niet nog een winkel"
"Dit is echt de laatste"
"Laten we naar huis gaan"
"DE PACK WORD OVERVALLEN"
"Oké laat maar ik geef het op" zeg ik met een zucht.
Jep inderdaad. Hoe ironisch het ook klinkt, ik heb me weer eens laten overhalen om naar de stad te gaan met die vieze vuile bitc- ik bedoel met mijn vriendin. Mijn bæ, mijn alles *kots kots*
We zijn hier al bijna de hele dag en ze loopt nog steeds vrolijk rond op haar -nieuwe- wolkenkrabbers. Hoe houd ze dat in hemelsnaam vol?
Ik slof er maar een beetje achter aan. Pfff en dit noemt men een 'perfecte' relatie.
Zo zou die van mij er uit zien:
Samen door het bos rennen -in wolvenvorm- en een wedstrijd doen. Die ik ofcourse win.
Samen roedels overvallen en het vieren dat we hebben gewonnen.
Miss ff zwemmen in het meer en dan gewoon lui op bed liggen en een beetje tv kijken.
But... Zo is het niet daarom begin ik simpelweg gewoon niet aan een -echt- relatie . Die gaan namelijk zo:
S'ochtends je wakker maken en zeuren dat je te weinig doet en lui bent. Vervolgens vinden ze dat je te weinig tijd met hun door brengt. Dus bedenken ze om 'gezellig' naar de stad te gaan om vervolgens alle winkels langs te gaan en leeg te plunderen. En om niet te vergeten verwachten ze dat jij alles betaald.
Ben je eigenlijk thuis, vinden ze dat je te veel gezeurd hebt.

Maaaarrrr back to the point.
Ik heb haar eindelijk zo ver gekregen om even te gaan zitten als ik plots iets zie bewegen aan de bosrand. Net toen Amber wou gaan zitten trek ik haar weer overeind.
"Ja, wat wil je nou"
Ik negeer haar en sleur haar gewoon mee.
Ik loop zo onopvallend naar de bos rand terwijl ik de man in de gaten hou. Hij lijkt ergens op te wachten.
Na een tijdje komt er een meisje aan gelopen. Ze praten even en dan pakt hij haar handen. Ik zie zijn mond bewegen maar ik hoor maar 1 woord"Hope".
Het meisjes drukt een zoen op zijn wang en loopt weer weg. De man kijkt even om zich heen en dan boren zijn ogen recht door de mijne. Alpha Dario.

Pov. Avery

We zijn nu bij de les en zijn woorden spoken nog steeds door mijn hoofd.
Vind hij mij echt leuk?
En vind ik hem leuk?
Hij is wel ziek knap en heeft zo veel spieren. 
En oja vergeet de tintelingen niet die ik krijg als ik aan hem denk

Ik stap op de moter en wacht op mijn leraar. Als hij eindelijk​ zit cross ik er vandoor. Ik hoor mijn leraar praten via een oortje maar ik negeer hem. Het stoplicht springt met op rood en netjes rem ik af. Ik moet wel een beetje een goeie indruk achter laten.
Als het licht weer op groen springt wil ik er vandoor racen maar iets in me zegt dat ik moet wachten. Het voelt  alsof ik wel wil maar mijn lichaam  niet mee werkt.
Dan komt er een auto de hoek om zijlen die door rood rijd. Gelukkig kan iedereen hem ontwijken en even later is hij uit het zich verdwenen.
Als we weer terug zijn geeft mijn leraar mij een compliment over het gedoe bij het kruispunt. Misschien haal ik toch wel mijn rijbewijs binnen.

Thuis bij Jesper vraagt hij of ik mee wil eten. Bijna wil ik ja zeggen maar plots denk ik weer aan die oude man. Dankbaar wijs ik het bod af en zeg dat ik nog iets moet doen.
"Moet ik je soms brengen?" Vraagt hij lief.
"Maar mijn fiets dan?"
"Die kom ik nog wel een x langs brengen. Wil je?"
Dankbaar knuffel ik hem.
"Ik vind jou ook leuk hoor" fluister ik in zijn oor. Dan druk ik mijn lippen op de zijne. Direct gaat hij er mee in en verdiept hij de kus. Zijn tong glipt mijn mond binnen en zijn handen frunniken aan mij shirtje.
Als ik zijn handen over mijn blote buik voel gaan trek ik terug.
"Straks kom ik nog te laat door jou " zeg ik terwijl ik hem bestraffend op zijn neus tik. Als antwoord tikt hij op mijn kont. Verontwaardigt kijk ik hem aan waarop hij zijn tong uit steekt.

"Zie je morgen wel weer" zegt hij terwijl hij uit het raampje hangt. Ik bestuurder elk detail van zijn gezicht.
Van zijn schattige neus tot zijn volle lippen.
Ik kan het niet laten en net als ik heb en kus wil geven gaat zijn telefoon af.
Hij kijkt wie het is. "Sorry dees moet ik nemen" waarop hij zijn raampje dicht doet en wegrijdt. Teleurgesteld blijf ik achter maar loop dan snel naar de bosrand. Ik zie de man al staan.
"Sorry dat ik wat later ben" zeg ik.
Hij schud zijn hoofd dat het goed is. "Zolang je maar komt "
Ahhh, dat is zo lief.
Tuurlijk kan je nu denken - wie weet is hij een pedofiel- maar weer geeft iets in mij aan dat ik hem kan vertrouw.
Na even gepraat te hebben pakt hij mijn handen. "Onthoud op een dag zal alles goed komen, Hope"
Ik geef en een zoen op zijn wang en begin weer naar huis te lopen.
Vanzelf komen mijn gedachten weer uit op Jesper.
Wat zijn wij nou eigenlijk.
Kijk dat we elkaar leuk vinden dat weten we maar voor de rest...
Ik ben zo in gedachten verzonken dat het volgende heel snel gebeurt. Geen enkel geluid en ineens lig ik op de motorkap van een auto. Ik voel dat de auto nog een stukje door rijd maar dan tot stilstand komt. Plots schiet de auto naar voor en slipt naar links waardoor ik van de motorkap afvlieg en op het harde asvalt kom te liggen. Dan word alles zwart.

Oeeeeeeeee spanning en sensatie.
Volgende hf word ook spannend want dan komt het geheime telefoontje van Jesper aan bod
Woorden:1037
Geschreven:24/03/17