*35* Epiloog en info vervolg

3.6K 102 22
                                    

Een hartmeterding

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Een hartmeterding. Zonder dat hij hartslag aan geeft.

POV. Hope

Met openmond kijk ik naar dat ding. Dan geef ik mijzelf een mentale facepalm. De batterijen zijn gewoon op.

''Ik hoop dat het goed gaat''

''Ze moet het overleven''

''Het spijt me. Dit was de enige oplossing. Ik hou van je, verlaat me niet Avery''

Geschrokken kijk ik op me heen

''Maaike, hoorde je dat ook?''

Het blijft stil.

''Maaike?''

''Avery?''

In mijn ooghoeken zie ik Rhys bewegen. Hij wil naar me toelopen maar struikelt en komt met een klap op de grond. Kreunend komt hij overeind en houd zijn hand voor zijn neus.

Een heerlijke geur stroomt mijn neus binnen. Ik voel hoe mijn ogen opgloeien en zoek waar de geur vandaan komt. Geschrokken stap ik achteruit als ik weet wat de geur is. Ik draai me op en zeg: ''Weg''. Gelukkig verdwijnt Rhys zonder vragen te stellen.

Ook al is hij weg blijft de geur in mijn neus zitten. En de geur is moeilijk te weerstaan.

Plots licht de hele kamer even op. Het is maar voor even maar toch heeft het mijn aandacht opgeëist. Het duurt niet lang of ik zie in de donkere hoek  ogen opgloeien in een goud/gele kleur. Gek genoeg schrik ik niet maar word ik juist nieuwsgierig. Een tijdje blijft het helemaal stil en hoor ik alleen het geluid van de wind.

Dan raap ik al mijn moed bij elkaar en zeg:'' Kom tevoorschijn jongen met de goudkleurige ogen''

Er word gegrinnikt vanuit de duistere hoek en er komt een jongen naar voor gestapt. Hij blijft net voor het streepje licht dat door het dichte gordijn valt staan.

''Aangenaam newborn, ik ben Jace Wayland''

'' Ehh.. Hoi Jace ik ben..''

''Mi amore, ik weet wie je bent. Ik heb je immers gemaakt'' zegt hij alsof het de normaalste zaak is

''PARDON?!'' Vragend kijk ik hem aan.
"Volgens mij hebben mijn ouders mij gemaakt hoor"

"Haha, je bent wel een echt grappenmaker" Zegt Jace sarcastisch.
Ik rol met mijn ogen.
Ik snuif even in de lucht en zeg: "Jij bent geen weerwolf hé?"
"Jij ook niet" kaatst hij terug.
Verbaast kijk ik hem aan.
"Ehh, volgens mij wel hoor"
Opstandig schud hij zijn hoofd.
Oké, als hij het zo wil spelen
"Wat ben ik dan?"
"Vampier"
Mijn mond valt open van verbazing.
Waar heeft hij dat nou weer vandaan.
"Dat heb je zeker van de kabouters gehoort"
Nu rolt hij met zijn ogen. Ik laat me weer op het bed vallen als een klop op de deur mij laat opschrikken.
"Jah?"
"Ik ben het, Rhys. Gaat alles goed daar binnen?"
"Ehh, jah?" Zeg ik meer vragend dan het de bedoeling was.
De deur gaat krakend open. Verschrikt kijk ik waar Jace gebleven. Maar er is niks meer op de plek waar hij het stond. Een gouden veer dwarrelt langzaam naar beneden.
Dat ene veertje eist mijn hele aandacht op. Zelf Rhys vergeet ik.
Gekuch haalt me uit mijn staar sessie. Ik kijk op en zie Rhys ongemakkelijk in de deur opening staan. Na even gestart te hebben opent hij zijn mond en zegt:" Ik denk dat ik nog veel uit te leggen heb"

POV Jace ( Ja Ja mensen🤗)

Vanuit mijn hoekje in de ziekenhuis kamer kijk ik naar mijn nieuwe creatie. Ze is mooi, nee prachtig. Zelfs nu ze zo bleek is. Maar officieel is ze van Rhys...
"Mi amore. Je zal snel een keuze moeten maken." En met die woorden verdwijn ik naar mijn eigen rijk.
Aangekomen bij de grens knik in de wachters even toe en loop door naar het Paleis. Ook daar knik ik de wachters toe. Omdat ze ten eerste al de wachters van de koning zijn en ten tweede omdat we hier tegen iedereen aardig zijn.
De grote poort word voor me open gedaan en ik loop door naar de grote zaal. En waarom ze me zomaar binnen laten? Hoe ironisch je het ook vind ik ben de beste vriend van de zoon van de koning. We zijn samen opgegroeid. Voor we werden mee genomen naar deze wereld.
"Ey bro, wat heb ik nu weer gehoord dan?!" Klinkt een al te bekende stem ineens.
Geschokt leg ik mijn hand op mijn hart en zeg "Jemig, wil je me soms een hart verzakking geven"
Hij rolt met zijn ogen en zegt: "Gast dat in niet eens. Je bent al dood"
Even kijk ik hem dom aan.
"Oja, maar back to the point. Wat heb je nu weer gehoort?" Zeg ik zo onschuldig mogelijk.
"Bro, die chick was zelfs bij ons bekend"
"En nu is ze één van ons"



Hey guys. Dit was het einde van deel 1. Het is allemaal waarschijnlijk een beetje verwarrend maar dit idee kwam plots in mij op.
Deel 2 gewoon in dit boek zijn en hieronder een deel van de beschrijving van deel 2:

Alles lijkt het goed te gaan tussen Rhys en Hope. Tot er iets gebeurt wat hun hele leven zal veranderen. Blijven ze bij elkaar of zullen ze allebei voor een andere partij kiezen ?

Jace Wayland zal in het vervolg ook voorkomen dus daar kunnen jullie zien wie het is: En voor de mensen die eerst hadden gezien dattie door Emilio werd gespeeld, ik heb het veranderd.

Er komt nog wel een dankwoord en verdere uitleg.

Dit hf draag ik op aan xXCrazyEmmaXx omdat ik haar niet heel lang ken maar wel heel blij ben dat ik haar mocht leren kennen.💕

Mates for life✔ ⏩VOLTOOID ⏪#wattys2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu