CHAPTER 1

82 4 0
                                    

She woke up early for a reasons. One, so she won't be late for her class. Two, she's being careful not to taint her records, so she wouldn't lose her scholarship.

Hindi siya katulad ng ibang mga istudyante na hindi pino-problema ang scholarship. They can afford the high tuition fees. She's just a nobody. N O B O D Y.

One of the things she hate in this school, are the students itself. Tila walang pakialam ang mga ito kung mag-ingay.

A library is a place that everyone should be in silence.

But not the students here. Hindi siya maka-focus sa binabasa niya.

She tried to look in front. Doon, nakatayo ang taong dahilan ng pag-iingay ng mga istudyante. Specifically, those women.

Hindi niya alam kung ano ang big deal sa ginagawa ng lalaki samantalang nakatayo lang naman itong nakasandal sa shelves at may hawak na libro.

Ano ba'ng mayroon sa kanya? Tanong ng isipan niya.

Grabeng mga babae ito. Hindi ba nila alam na library ito? Anang muli ng isipan niya saka binalingan ang mga babae.

Hindi niya maintindihan lalo pa't wala naman ginagawa ang lalaki. Ni hindi nga nito binibigyang pansin ang mga babaeng naroon.

What a snobby. Anang isip niya.

So, instead of paying attention to the guy in front, she looked away and focused on her book.

Then, all of the sudden, biglang tumahimik. She didn't hear any noise. Not even a giggle made by those women.

Thank goodness. Her mind said, finally having a peaceful time to read.

Silence...

Silence...

Silence...

“Ay palaka!” Sigaw niya.

She was forced to stood up out from her chair when someone grabbed her hand. She looked at that person. That guy. She looked at him confused.

Ano ba'ng problema ng isang ito? Tanong ng isip niya.

“Come with me.” He demanded.

W-What? Her mind asked, confused.

“What?” she asked.

Tumingin lang ito sa kanya. Nakataas pa ang isang kilay. Tsk.

“I said, come with me.” The guy said, raising his eyebrow on her.

Muli siyang nakarinig ng bulungan. Like, the man in front of her did something bad, and that is approaching her.

Like, what? Excuse me? Tao rin naman ako! At hello! Maka-yuck ha! Sigaw ng isip niya nang marinig niya ang isang babae na ibinulong pa ang salitang iyon samantalang dinig naman niya.

“Why would I?” she asked him, still confused.

Sino ba ito? Nasabihan pa akong ''yuck''! Inis na turan ng isipan niya.

“Save your questions for later, please?” pakiusap nito.

Wow! Just wow! Alalay lang ako, ganoon? Hindi makapaniwalang sagot ng isipan niya.

“Ano ba'ng kailangan mo?” tanong niyang muli sa binata.

Alam niya na ang sunod na mangyayari sa kanya kapag nawala na ang binata. Sigurado siyang pag-iinitan siya ng mga babaeng naroon.

Mapapahamak pa ako nito! Nababahalang ani ng isip niya.

“Nothing. Wait, I'll just go somewhere.” anito.

Falling For Kai LorenzoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon