Aubrey's POV
It was morning nang dumating si kuya. Siguro mga alas-siyete, si Cam ang naghatid sakanya. Kaya pagkapasok nila ay agad kaming nagkatinginan.
"God! Brayden. Pinapasakit mo ang ulo ko, hindi ba't sabi ko sa'yo--" and kuya cut her off.
"Huwag masyadong iinom, huwag magpapakalasing at tatawag kung hindi makakauwi." Sunod-sunod niyang sabi. "Ma, I'm taking care of myself. You don't have to worry."
"Brayden." Mom said in a calm, caring tone. "Aubrey, anak and Cameron, can you guys leave us for a second?"
"Okay, ma." I told her and Cam followed me.
"So, how are you?" Cam asked me as we reach the side pool.
"Fine, hindi naman nila ako nahuli." I laughed.
"Are you free later?" Napalingon ako dahil sa sinabi niya. Francis doesn't set any "hang out" today. So it means?
"I-I guess so." I said very slowly. "Yes?"
"Okay, Aubrey! Magpapaalam ako kay tita." He excitingly said.
"And to kuya too! Magpaalam ka din!" I remind him. Of course, kailangan magpaalam kay master.
"Huwag na 'yun! Baka bigla pang sumama si Brayden." He said while laughing.
"Sasama saan?" Napalingon kami at nakita si kuya. "Bakit? May lakad ba?"
"Labas ko 'tong kapatid mo." Cam said with his 'cool' prescence.
"Where? Why?" He asked. I was a bit nervous kasi feeling ko hindi ako papayagan.
"Just a dinner, I guess." He shrugged. "So? Payag ka? Salamat bro."
"Para kang tanga. Magpapaalam ka pa kala mo ibang tao ka." Kuya said.
"Talaga, kuya? Payag ka?" I said lightly shocked. Malamang kasi kapag ibang tao ang daming requirements. Kulang nalang ata hingin iyong birth certificate eh.
"Oo nga. Hindi ka naman papalagan niyan, kilala ko angkan niyan. Magkamali lang siya ng galaw, baka magkaroon ng massacre." He said laughing.
"Okay, okay!" I excitedly said.
It was already noon at nasa kwarto nalang ako nanonood sa Netflix and my phone rang.
"Hello." He said as soon as I answered the call.
"Hey! Francis! Do you need some-" I asked him.
"Can I come over?" Napaisip ako for a bit. 6PM pa naman iyong alis namin ni Cam and 3:30 palang naman.
"Y-yeah? Sure?" I said kinda unsure. But siguro naman hindi siya ganoong magtatagal.
"Really? Okay, okay! I'll be there in 10!" He said and hang up the call. Maya-maya ay naririnig kong sumisigaw si kuya. Lumabas ako at dumungaw mula sa second floor.
"Yes naman, Kiko. Nagabala pa ang loko. Ngayon mo lang ata ako pinuntahan dito sa bahay ng ikaw lang magisa?" Sabi ni kuya at hawak pa iyong muffin basket.
"Kay ano 'yan... kay Aubrey." Sabi ni Francis ng may pakamot pa sa batok niya. "Kasi ano, skipper. Pinagbake siya ni mama."
"Tagal nating magkasama ni minsan di mo ko dinalhan nito. Tànginang yan!" May padabog effect pa ni kuya.
"Aubrey!" Sigaw ni kuya. "May bisita ka!"
Bumaba ako ng hagdan at napangiti si Francis. "Hey." bati niya saakin. I smiled at him and turned my head to kuya.
"Sige, kuya. Kuha ka lang ng muffins." I said to permit him on eating those. "Ayun! Tamang-tama gutom na ko!"
"Pakisabi kay Tita Dalia, thank you ha!" I said to him.
"So anong meron?" Tanong ko sakanya habang naguusap kami sa balcony kaharap ang overview.
"Gusto lang kitang makasama." Sagot naman niya. I turned my head to him and smiled.
"Did you have any girlfriend before?" Tanong ko sakanya. Tumingin siya saakin at tumango. "I see."
"Dalawa." Sabi niya. "Yung una, 5 months lang kami. Actually dating stage palang naman 'yun pero mutual na din yung feelings. The second one, almost 2 years yata?"
"Medyo matagal na! Ano nangyari?" Tanong ko sakanya.
"I don't love her anymore. I don't even think I loved the two of them. It's between interest and love. It contradicts and somehow confuse me." Paliwanag niya.
Napatango naman ako. Hindi din naman ako maka-relate. Hindi pa naman ako napapasok sa isang romantic na relationship. So ayun, tahimik nalang ako.
"Ikaw ba? Nagkaboyfriend ka na ba?" Tanong niya naman saakin at umiling ako.
"Expected. Kung si Brayden ba naman ang pader mo eh." Tawa-tawa niyang sagot.
"Wala naman kasi sa interes ko talaga. So okay lang naman saakin." I said.
"Nakakainis naman kasi si Brayden! Ayaw ka pa paligaw saakin." He said and kinda pouting.
"Syempre, maghintay ka daw muna kasi!" I giggled and scooted towards him.
"Basta, nauna ako ha!" He said at nag-crossarms pa.
"Una saan?" Pagtataka kong tanong.
"Sa'yo. Gusto ko akin ka lang. Alam kong technically mas madaming nauna saakin pero una naman ako sa nanligaw sa mama mo at kay Brayden. Diba?" He smiled to me and he pinched my nose. "Everything still felt surreal." He sighed.
"What? Nandito naman na ako at matagal pa bago ako bumalik doon!" I said to calm the anxiety on his voice.
"No, no, no. Kasi ano, dati lang we're playing sa garden namin o kaya sainyo tapos ngayon nandito ka na tapos hindi ka na bata." Natatawa niyang sabi.
"Dami kayang may crush sa'yo non! Lalo na si Scarlet! Aawayin pa ko non kasi sabi niya girlfriend mo daw siya." I said while laughing.
"Aubrey.." he said in a low voice. "Si Scar nga pala yung pangalawa ko." tuloy niya.
"Oh." Iyon lamang ang nasagot ko at medyo nalungkot. Rival ko si Scarlet noon, kumbaga kaagaw ko sa pagpartner kay Francis. Syempre, saakin sasama si Francis kasi ako yung bestfriend niya eh. Pero the thought of naging sila in real life? It hurts yata?
"Hey." He squeezed my shoulders. "That's past na and ikaw na yung gusto ko diba?" he continued.
I pouted and hugged my knees. "Hala si Aubrey, nagseselos." Sabi niya. "Sabi ko nga diba hindi ko naman naramdaman na mahal ko siya kaya huwag ka nang magselos."
Hinawi niya ang buhok ko at inipit ang iba sa likod ng tenga ko. Hinilig niya ang ulo ko pasandal sa balikat niya at inakbayan niya ko.
"Aubrey." Tawag niya saakin.
"Hmm?" Sagot ko naman sakanya.
"You know? I like you.. no. I think I love you. Ever since!" Sabi niya saakin. "Ikaw ba? Anong nararamdamdaman mo towards me?"
I don't know.
