DEVILGEL [Yoonkook] düzenleniyor

11| ilk

Yoongi

"Bence mavi seni açar..."

Jimin dolabını karıştırırken bulduğu buz mavisi sweati bana tuttu. Kısa süreli bir bakıştan sonra kafasını olumsuz anlamda salladı.

"Yok, sen ölü tenlisin."

Gözlerimi devirip yatağına daha çok yayıldım. Bir şeyler yapmak, kafamı dağıtmak istediğim için yanına gelmiştim ama iki saattir benimle uğraşıyordu. Daha farklı şeyler hayal ederek gelmiştim. Pes atmaya bile razıydım.

Dolabının en derinine dalıp hala tenimle ilgili saçmalarken bulduğu fuşya kazakla üstüme atladı.

"YOONGI! BUNU GİY AMAN TANRIM YENİ SAÇLARINLA MÜKEMMEL OLUR."

"Çok ağırsın kalk. O şeyi de benden uzak tut asla giymem."

Son gücüyle yüzümü yatağa yapıştırıp yan tarafa bedenini kaydırdı. Bir anda ciddileşip bakışlarını tavana dikti.

"Anlatmayacaksın dimi? Bezdirmeye çalışıyordum."

Ellerimi başımın arkasına alıp onun gibi aynı şekilde tavana bakmaya başladım.

"Aslında anlatacağım sadece kimden bahsettiğimi söylemeyeceğim."

Açtığı gözleriyle bir kolunu başının altına alıp bu kez bana döndü.

Jimin, bütün o diva kişiliğinin altında sakin bir kişiliğe sahipti. Uzun süren arkadaşlığımıza dayanarak söyleyebilirim ki bu onun zırhıydı. Dışarıdan birine sorsanız renkli, umursamaz biri olduğunu kolaylıkla söyleyebilirdi ama tam tersiydi. Ortaokuldayken biri sırf çirkin olduğunu söylediği için aralıksız bir hafta ağlamıştı sonra çocuğu dövmek zorunda kalmıştım, susmuştu.

Birbirimizin arkasını kollardık. Ben fiziksel -kesinlikle burun kaydırmaktan bahsetmiyorum- o ise ruhsal yönden açıklarımızı tamamlardık.

"Yaşadığımı hissetmeye başlamıştım Jimin. Geçen ay tutulduğun şu saçma video oyununu hatırlıyor musun?"

Ufak bir kafa sallaması aldığımda gözlerine döndüm.

"Aynı onun gibi düşün, her aşamada başka bir duyguyu öğretiyordu."

Dolmuş gözleriyle bu kez bir elini saçıma attı. Hafif hafif okşarken mırıldandı.

"Vay be, içinin öğütüldüğünü düşünüyordum. Bu yaptığımız en anlamlı konuşmaydı. Ayrıca kimden bahsettiğini biliyorum."

Elbette biliyordu. Okulda ortadan kaybolmalarım, çıkışlarda kaçışlarım, yemek yerken bir anda sahile inmem... Normalin aksine garip davranışlarımın çıkış noktası tek bir olayla kesişiyordu. Jimin bunları birleştirebilecek kadar dikkatliydi.

"Yoongi, her şey için çok geç olmadan hissettiklerinden emin olmalısın gerçek sevgiyi bulduğunda anlarsın dostum, kaybettiğinde de öyle. Kaçıramazsın."

Haklıydı anlaşılıyordu. Asla yapmam dediklerinizi yaptığınızda en iyi şekilde anlıyordunuz. Yataktan hızla kalkıp fuşya kazağı kaptım.

"Kaçırmayacağım."