MELEZ KIZ•MinYoongi/TAMAMLANDI

FİNAL

SON KEZ NoT:Koyu yazılmış konuşmaları Korece düşünün.

Mediadaki şarkıyı dinlemeyide unutmayın. Çünkü ben bu kitabın çoğu bölümünü bu şarkı ile yazdım❤ Mr. Mr.- Do You Feel Me
ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ

Günleri bilmiyordum.

Zamanı bilmiyordum.

Tek bildiğim karanlık.

    Artık duyduğum sesleri de boğuk bir şekilde duymaya başlamıştım. Tek işitebildiğim annemin arada bir açtığı klasik müziklerdi. Belkide aylar geçmişti. Yada seneler ama bildiğim bir şey vardı. Vücudum yakında iflas edicek olduğu.

     Annemin her gece ağlayışını duyuyordum. Karanlığımdan kurtulmam gerekiyordu. Artık zamanı gelmişti. Doktor bile benden ümide kesmek üzereydi.

Bazen keşke diyorum.

Keşke Türkiyeye hiç gelmeseydim.

Türkiye bana sadece acı getirmişti. Bense yeni bir hayatın tanıdını merak ediyordum. Şuan ise acınası haldeydim. Belkide ölmem gerekiyordu. Neden hala hayattayım bilmiyorum. Neyi bekliyorum?

   Ama Suga'ya teşekkür ederim. Her zaman yanımda olup beni sevdiği için. Ölümüm yakın bunu biliyorum. O his vardır ya,herşeyin bittiğini bir sona yaklaştığını hissedersin. Ben şuan karanlıktayım ama beyaz ışığı gördüğümde herşey benim için bitmiş olucak belki de.

ㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋㅋ

    Artık son zamanlardaydı Song Jae Young. Bunu herkes biliyordu. Babası sürekli para bulmaya çalışıyordu,annesi günlük temizliğini yapıyordu Jae Young'un. Tuğba sürekli geliyordu ona son dedikoduları anlatıyor,ona müzik açıp kitap okuyordu. Suga ise ortalıklarda yoktu.

    Aslında Jae'nin ailesi Sugaya hak veriyorlardı. Sevdiği kızı o halde görmek ona acı veriyor olmalıydı. Suga ise ölü gibi dolaşıyordu Korede. Tüm amacı para biriktirip Song Jae'nin hastane masraflarına yardım etmekti.

     Suga Koreye döneli iki ay olmuştu. Yeteri kadar para biriktirdiğini düşündüğünde ise Türkiyeye dönmek için hazırlık yapmıştı.

   O sıralarda Song Jae Young'un bedeni hiç beklenmedik bir şekilde verilen ilaçla tepkimeye girmiş ve komaya girmişti. Hemşireler annesini ve babasını sürükleyerek çıkarırken içeri doktor giriyordu.

"JAE YOUNG!!!"diye bağırırken annesi bir yanda da hıçkırıklara boğulmuştu.

"YAVRUM!!" Jae'nin annesi Mervenin yakarışları hastaneyi ayağa kaldırmıştı. Babası ise annesine sarılmış onu teselli etmeye çalışıyordu kendi hıçkırıklarının arasından.

     Doktorlar böyle bir tepkimeyi beklemiyordu. Bu hem iyi hemde çok kötü bir şeydi.

İyiydi çünkü kızın vücudu artık tepki veriyordu.

Kötüydü çünkü komaya bir kez daha girerse sağ çıkma ihtimali %5 olduğunu düşünüyorlardı.

      Doktorlar odanın içinde volta atıp durum hakkında konuşuyorlardı o sırada kan değerlerini ölçmek için hemşireler bir düzüneye yakın kan almışlardı.  Bu nerdeyse yarım litre. Hemen serumun dozunu artırıp bol bol vitamin yüklediler. Başka şansları yoktu. Yoksa genç kız ölücekti.

"Ne yapmalıyız?"demişti en yaşlıları.

"Şunca senelik doktorum böyle bir şey görmedim."demişti mavi önlüğü olan.