‘Hotelletje boeken zou moeten lukken met ons bedrag, maar dat is een beetje aan de hoge kant.’ zegt Dan. Ondertussen open ik het voorvakje van mijn tas, pak de 3 foto’s eruit, en bekijk ze. Misschien kunnen ze ons helpen met het vinden van de garage, voormalige garage moet ik zeggen. Maar op de foto’s staat niks. Alleen “Hey Porter!”. Ik stop ze in de binnenzak van m’n jas. Deze mag ik echt niet kwijtraken.
Het was al donker toen we aankwamen op het station. Nu lopen we meer richting het toeristische centrum van Memphis.
‘Hopelijk gaan we die garage vinden.’ zegt Kristi. Ik knik. Anders gaan we dit misschien nooit oplossen.
‘Maak je daar nog niet druk om Joe.’ zegt Rose. ‘We gaan ‘m vinden.’
‘We gaan ‘m vinden, voor Johnny.’ zegt Dan. Ik glimlach.
‘Voor Johnny.’ zeg ik.
We liepen op een klein straatje met nauwelijks verlichting als we opeens iemand iets hoorden zeggen.
‘Why are you kids on the streets right now?’ klonk het. We wisten niet waar het vandaan kwam, dus we keken om ons heen. Opeens loopt er een oude vrouw naar ons toe. Dominic lacht een beetje.
‘Well...err, we’re looking for a place to sleep.’ zegt Rose aarzelend, als we richting de vrouw lopen. Ze staat achter een laag hekje, in haar achtertuin.
‘We’re traveling through the USA, and we just arrived here in Memphis.’ voeg ik dan toe. Ik lieg, want niet iedereen hoeft te weten wat we aan het doen zijn.
‘With how many are you?’ vraagt de vrouw.
‘There are 5 of us.’ zegt Dominic. We staan bij de achtertuin van de vrouw, in het donker, er schijnt geen enkel licht.
‘Oh you can stay here for a night.’ zegt de vrouw dan vriendelijk. Ik kan m’n oren niet geloven.
‘Really?’ vraagt Dan, die het blijkbaar ook niet kan geloven.
‘Yeah ofcourse!’ zegt de vrouw. ‘Come in!’ Ze opent het hekje en we volgen haar richting het huis.
‘My name’s Elizabeth.’ zegt ze. Ze opent de achterdeur, en we lopen de keuken in.
‘I’m Joe.’ zeg ik, en ik besluit de rest ook voor te stellen. ‘This is Rose, Dominic, Dan and Kristi.’
‘Well, it’s nice to meet you.’ zegt Elizabeth. Ze glimlacht. Dan lopen we de woonkamer in. Door de gang en de overloop lopen we een logeerkamer in. Er staat een bank, een TV en een klein tafeltje.
‘You can sleep here.’ zegt Elizabeth. Ik knik, bedank haar en zet m’n tas op de grond. Elizabeth loopt naar beneden.
‘Goed gefixt Rose!’ zegt Kristi, die al de hele tijd niks heeft gezegd. Rose lacht.
‘Wie wilt er op de bank slapen?’ vraagt Dominic. Niemand zegt iets.
‘Niemand heeft voorkeur dus? Oké dan slaap ik wel op de bank.’ zegt Dominic dan. Dan doet z’n jas uit en hangt ‘m over een stoel. Ik hang ‘m beneden op. Ondertussen kijkt Kristi op haar telefoon.
Na een tijdje heb ik mijn slaapmatje en mijn slaapzak op de grond liggen.
‘Werk ‘s door Kris!’ zeg ik dan. Kristi kijkt me aan.
‘Ik ben doodop.’ zucht ze. Rose haalt haar hand langs haar voorhoofd als ze haar slaapzak uitvouwt. Ik ga op m’n slaapzak liggen, en ik zucht. We kunnen eindelijk weer fatsoenlijk slapen. De overnachtingen in de trein waren niet erg comfortabel, en de overnachting bij Folsom Prison was ook niet erg fijn. Elizabeth komt de logeerkamer binnen met een dienblad in haar handen.
‘I made some drinks for you!’ zegt ze, en ze zet het dienblad neer voor de TV. Er staan 5 glazen op, en een bakje met pinda’s. Ik sta op en pak een glas. Voordat ik een slok neem bedank ik Elizabeth.
‘So your touring through the USA.’ zegt ze. ‘Where are you going?’
Even weet ik niet wat ik moet zeggen. Ik wil niet verraden dat we op zoek zijn naar iets wat de onschuld van Johnny Cash moet bewijzen. Bovendien zou dat raar klinken.
‘We went to California, Kentucky, Tennessee, and we wanna go to err...Ohio.’ zeg ik snel.
‘Yeah, we’re planning to go to Ohio.’ zegt Rose, die blijkbaar mijn plan doorheeft.
‘Well, hopefully you’re gonna have a great time.’ zegt Elizabeth. Ik knik.
De volgende ochtend word ik rond 9 uur wakker. Ik loop naar de wc en kleed me snel aan.
Eigenlijk hoop ik dat er nog niemand wakker is, zodat ik nog even na kan denken. Als ik naar beneden kom, is er inderdaad nog niemand, behalve Elizabeth die al met vanalles door de kamer loopt. Ik loop naar binnen, en ik ga op de bank zitten.
‘You are Joe, right?’ vraagt Elizabeth.
‘Yes, I am.’
‘And the grey coat in the hallway is yours?’
‘Yes, it is.’
Ze haalt de foto van Johnny, Luther en Marshall uit mijn jaszak.
‘How did you get this photo?’
Zal ik eerlijk tegen haar zijn?
‘Why are you asking?’
‘Can I first get an answer?’ Elizabeth gaat naast me zitten.
‘Me and my friends, we’re making a tour in the theme Johnny Cash, and this is a hint.’
Misschien is dit een leugen, misschien is het beter om te liegen.
‘Well, I have an idea of where you need to go next.’
‘Where?’
‘This photo, of this trio and the text, reminds me of my husband. Dead husband.’
‘How do you mean?’
Ze haalt adem en begint te vertellen. ‘My husband worked at Sun Record Studio, a record company. Johnny Cash and the other two boys contracted there, and Hey Porter is the first song they published.’
‘Where is the studio?’
‘Memphis.’ zegt ze. ‘I’ll give you the adress, wait a minute.’
Ze staat op, en Rose glipt door de deuropening de kamer binnen. ‘Wat is hier gaande?’
‘Ze weet waar we heen moeten. Nadat we naar de garage zijn gegaan.’ zeg ik zacht.
‘Wat handig! Wij kiezen altijd de juiste personen.’ lacht ze.
Elizabeth komt terug en geeft me het kaartje. ‘Take it with you. And don’t forget the pictures.’
Ik lach, en stop ze in mijn jaszak. Dan haalt ze nog een andere foto uit haar zak. Het is een zwart-wit foto.
‘This was my husband.’ zegt ze. ‘Sam Phillips. Founder of Sun Records.’ Verder zegt ze niets.
‘If you wake up the others, you can have breakfast.’ zegt ze na een tijdje.
Rose rent naar boven. ‘Ik trek ze allemaal hun bed uit.’
Even later zit iedereen aan de ontbijttafel. Niet iedereen is even wakker, maar we weten wel waar we nu naartoe moeten, en dat is altijd een opluchting.
‘Dus gewoon hier.’ zegt Kristi. ‘Scheelt weer treinreizen.’
‘Jep.’ Dominic pakt de jam en smeert die op zijn brood. ‘Wie weet moeten we straks naar Washington ofzo.’
‘Stilte voor de storm.’ voegt Dan er lachend aan toe.
JE LEEST
Bewijs mijn Onschuld | ✓
Adventure'Hello boy, I'm Johnny Cash' Joe en zijn vrienden besluiten in hun vakantie een wandeling te gaan maken in het westen van Amerika. Met een strakke planning vertrekken ze, en maken hun eerste overnachting in Hendersonville, Tennessee. De paranormale...
