Bewijs mijn Onschuld | ✓

Hoofdstuk 28

We lopen het lange stuk terug naar Augsburg, en daar komen we na een wandeling van acht uur, om twee uur ‘s middags de stad in gelopen. We zoeken het zelfde hotel op, als waar we eerder al geslapen hebben.

‘Gaan we de vlucht al uitzoeken? Of doen we dat morgen?’ vraagt Dan.

‘Nou, dat heb jij toch binnen tien minuten uitgezocht?’ zeg ik. ‘Kijk maar hoor.’

‘Mag ik?’ vraagt Dan, als een kind zo blij.

‘Doe maar.’ zeg ik.

Dan pakt zijn laptop en typt snel van alles in.

‘We kunnen morgen eerst naar Schiphol, dan kunnen we misschien onze spullen daar neerleggen, bijvoorbeeld alle extra spullen, dat scheelt weer. We kunnen het beste naar vliegveld Memphis, en er gaat een rechtstreekse vanaf Schiphol, dan moeten we drie uur daar wachten.’

‘Dus?’ zeg ik. ‘Concrete tijden?’

‘Dus gaat er morgen om 11.04 een vliegtuig van Augsburg naar Schiphol, en dan gaat er om 14:24 een vliegtuig van Schiphol naar Memphis.’ zegt Dan.

‘Nou, probleem opgelost.’ bemoeit Dominic zich ermee. ‘Hoe laat moeten we op het vliegveld hier staan?’

‘Half 10 ‘s morgens is goed genoeg.’ zeg ik.

‘Laten we eens lekker gaan shoppen.’ zegt Kristi. ‘Daar heb ik nu echt zin in.’

‘Méíden.’ verzucht Dan. ‘Maar oke, laten we de stad in gaan.’

Dus verlaten we het hotel en gaan we de stad in.

‘Hier is tenminste nog wát te doen, Landsberg was echt een saai dorp.’ zegt Kristi.

‘Ja, maar daar hebben we een basis onveilig gemaakt, en dat was niet saai.’ zegt Dominic.

Rose en Kristi gaan van winkel naar winkel, en Dominic, Dan en ik besluiten al snel op gewoon op een bankje te gaan zitten en wachten tot ze terugkomen.

‘Hey, die man zag ik ook bij Folsom Prison.’ zegt Dominic ineens. Ik spuug mijn net genomen slok water uit. ‘Wat zeg je nou?!’

Dominic wijst op een man in een donkerblauwe jas die aan de overkant van de straat staat. ‘Die volgt ons al vanaf Folsom Prison.’

‘Hey domkop, misschien is het dan even handig als je dat even zegt, weetjewel.’ zegt Dan. ‘Wat gebeurde er in Folsom?’

‘Daar kregen we die agent op ons dak toen we via die regenpijp naar binnen klommen.’ zeg ik.

Dan trekt wit weg. ‘Zou hij ons achtervolgen?’

‘Denk het niet.’ zegt Dominic. ‘Doe maar rustig.’

‘Hoezo denk je dat niet? Het kan niet zo zijn dat hij op hetzelfde moment in Folsom was, en nu weer in Augsburg.’ zegt Dan.

‘Dan alsjeblieft, je maakt het allemaal weer erger dan het is.’ zeg ik.

Als Kristi en Rose klaar zijn met shoppen besluiten we ergens te gaan eten.

‘Dit tentje ziet er wel leuk uit.’ zegt Kristi terwijl ze naar een klein, Frans restaurantje wijst. Dominic kijkt mij vragend aan, of het restaurant goed is. Ik knik.

‘Naar binnen dan!’ lacht Dan. We lopen in een soort stoet naar binnen, en nemen plaats aan een tafel in de hoek van het restaurant. Kristi en Rose zetten hun tassen onder de tafel, en we doen onze jassen uit.

‘Guten Abend.’ groet een ober. ‘Ihr seid zum Fünf?’

‘Ja, das stimmt.’ zeg ik.

‘Wisst Ihr schon was ihr zum trinken möchtet?’

‘Drei Cola, ein Orangenlimo und ein Sprite.’ dreun ik op. We hebben nu al zo vaak met zijn vijven in een restaurant gegeten, dat ik dat inmiddels wel weet.

De ober schrijft het op en gaat naar de keuken, even later komt hij terug met menukaarten.

‘Ihr seid hier ohne Eltern?’ vraagt hij, terwijl hij de kaarten uitdeelt.

‘Ja, wir sind hier ohne Eltern.’

‘Woher seid ihr?’

‘Holland.’

‘Das ist ganz weit weg von hier, ihr habt Glück dass eure Eltern es erlauben.’ zegt hij. ‘Hab Spaß, während ihr hier seid!’ Dan loopt hij weg.

‘Lijken we nou zo jong of is iedereen hier zo lief dat ze nog met hun ouders meegaan?’ zegt Dominic. ‘Iedereen hier doet alsof we net uit de kleuterschool ontsnapt zijn en nu hier zitten.’

‘Wind je niet onnodig op. Zie het als een compliment dat ze zo met ons bezig zijn.’ antwoord Kristi.

De ober komt even later terug en wij bestellen het eten. Dat duurt slechts een half uur.

‘Goede service.’ mompelt Dan als er een ober aankomt met ons eten. ‘27 minuten, dat is een record! Alleen dat hotel in San Antonio was sneller.’

‘Je meent dit toch niet hé.’ zegt Rose.

Grijzend steekt Dan zijn horloge omhoog. ‘Echt wel.’

Rose zucht dramatisch en Kristi rolt met haar ogen. ‘Je bent echt gestoord.’

De ober zet de borden op tafel.

We bedanken de ober en beginnen aan ons eten.

‘Dus, morgen om half 10 op het vliegveld, om half 9 opstaan, en dan hebben we genoeg tijd.’ zegt Dominic.

‘Eindelijk een beetje uitslapen.’ lacht Rose.

We verlaten het restaurant en gaan terug naar ons hotel, waar we vrijwel meteen gaan slapen.

‘Opstaan boys!’ horen we Kristi roepen. Ze klopt op de deur.

‘Jaja!’ reageert Dan, die snel zijn shirt aandoet, voordat hij de deur opent. Dominic doet nog snel zijn laptop in zijn tas, en doet zijn rugzak om.

‘Op naar Augsburg!’ zegt Dominic vrolijk. Hij gaat voorop lopen, en we verlaten het hotel.

‘Hey die man-’ begint Dan.

‘Dan, houd je klep. Er is geen man die ons achtervolgt.’ zegt Dominic.

‘Ik zou toch zweren dat ik die man eerder gezien heb.’ gaat Dan in de verdediging.

‘Nou Seward, dat zit hier.’ zegt Dominic, die twee keer op het voorhoofd van Dan tikt.

‘Wat gaan we doen?’ vraag ik.

‘Doen alsof dit de basis is en de hele stad verkennen.’ zegt Rose. ‘Grapje.’ voegt ze meteen toe.

‘Heeft Augsburg boeiende dingen?’ vraag ik aan Dan.

‘Een voetbalclub.’ antwoord die. ‘Voor de rest zal ik toch even op het internet moeten kijken.’

‘Een goede voetbalclub?’ vraagt Dominic.

‘Ze spelen in de eerste Bundesliga.’ zegt Dan. ‘Maar volgens mij staan ze niet heel hoog.’

‘Is er geen voetbalwedstrijd ofzo?’ vraagt Dominic. ‘Gaan we daar heen.’

‘Nee Dominic, niet iedereen houd van voetbal.’ zegt Kristi. ‘En ik denk niet dat je daar nu nog kaarten voor kunt krijgen.’

‘Nou dan dus niet.’ zegt hij. ‘Iemand betere ideeën?’

‘Nog niet.’ meng ik me. Dominic en Kristi kunnen heel snel ruzie krijgen, weet iedereen uit ervaring. ‘Maar we bedenken vast wel wat.’

‘Hey kijk, een plattegrond voor een stadswandeling.’ zegt Dan. ‘Willen we dat?’

‘Alles is beter dan niets.’ zegt Rose. ‘Laten we dat maar doen.’

Dan loopt de VVV, of ‘das Verkehrsamt’ binnen, waar hij twee plattegronden koopt. Bij ons is 2 plattegronden altijd een beter idee dan 1, omdat er altijd wel íemand een plattegrond kwijtraakt. We zijn op excursie met school in de vierde een plattegrond kwijtgeraakt in Londen, en waren vier uur te laat omdat we verdwaalden. Sindsdien kopen we er altijd twee.