Hoofdstuk 41

13 2 0
                                    

Na een half uur nog rondgekeken te hebben in het museum, heeft Dan een taxi geregeld, en nu zitten we met z'n allen op de achterbank van een taxi gepropt.

'Are you guys interested in Johnny Cash?' vraagt de taxichauffeur opeens. Dominic trekt meteen zijn mond open.

'Well we've proven his-' begint hij, maar ik mep hem op zijn arm. Ik leg mijn vinger op mijn lippen en gebaar hem stil te zijn.

'Erh, yes, we are.' reageer ik snel. 'Big fan.' De taxichauffeur lacht.

'He has great music.' zegt hij. Ik knik. Opeens stopt de taxi.

'Well, we've arrived.' zegt hij. 'Have a nice day.' Ik betaal hem, en dan stappen we uit.

'Waarom sloeg je me nou?' vraagt Dominic verontwaardigd.

'Niet iedereen hoeft te weten wat we uitvoeren hier.' reageer ik. Dominic haalt niet-begrijpend zijn schouders op. We volgen Dan over de begraafplaats, naar het graf van Johnny en June.

Dan wijst zwijgend naar een redelijk groot, zwart graf. We naderen het langzaam. Als we ervoor staan zak ik door mijn knieën, en sluit ik mijn ogen. Ik wacht. Op wat? Op een teken. Een teken van Johnny. Niks gebeurt er, alles is zwart, totdat er opeens beelden komen. Ik zie Johnny in zijn Air Force pak, op de basis, Johnny samen met Luther en Marshall op het podium bij de Grand Ole Opry, Tommy, Johnny en Joanne thuis. Even wordt het weer zwart. Dan zie ik opeens Johnny in Folsom Prison, Johnny, samen met June op het podium. Ze vervagen, en dan verschijnen Johnny en Tommy samen. Dan wordt alles weer zwart. Niks.

'Niks.' begin ik. 'Alleen maar herinneringen van zijn leven.' Het is akelig stil.

'Waarom komt Johnny niet meer? Waarom reageert hij niet? Ben ik het nu wel verleerd?' vraag ik. Ik snap het niet meer. Een steek van pijn en leegte schiet door me heen. Ik sta weer op.

'Joe...' begint Kristi rustig. Ik kijk haar aan.

'Hij reageert niet meer omdat hij zijn rust heeft gevonden.' verklaart ze. 'Na 13, bijna 14 jaar heeft hij eindelijk zijn rust gevonden.'

'Omdat wij zijn onschuld hebben bewezen.' vervolg ik zachtjes. Dan knikt, en geeft me een schouderklopje.

'Ik denk dat je ontzettend trots mag zijn.' glimlacht Dominic.

'Jullie ook.' reageer ik. 'Zonder jullie was ik hier niet gekomen.' Iedereen glimlacht.

'Thank you.' zeg ik als ik naar hun graf kijk. Opeens dringt het tot me door dat ik hem nooit meer zou kunnen bedanken voor dit avontuur. Misschien heb ik het al gedaan. Misschien weet hij wel dat ik hem dankbaar ben. Ik zwijg. Langzaam lopen we langs alle graven, terug naar de weg. Zwijgend lopen we daar. Dominic stopt een taxi, en zo stappen we in, op weg naar het vliegveld in Knoxville.

We slenteren de hal van het vliegveld in.

'Dit kennen we nu ook wel.' lacht Dominic. Ik knik, met een glimlach op mijn gezicht. We checken onze bagage in, en gaan door de douane. We nemen plaats in de vertrekhal om voor de laatste keer op dit vliegveld te zijn. Niemand van ons had verwacht dat we zoiets zouden meemaken in onze vakantie.

En zo, bewezen vijf Nederlandse tieners de onschuld van niemand minder dan Johnny Cash.

Dutch teenagers win case in name of Johnny Cash

Nashville- Five Dutch teenagers won the case against the state; pleading the verdict against country artist Johnny Cash invalid. The teenagers brought new evidence of his innocence, and presented it today in the court of Nashville.

By Karl Stephans

Joe Hollins (18): 'It all started out when we were wandering in Tennessee, last summer. Then all of a sudden we came across a misunderstanding in the past of Johnny Cash, and during a journey via all the places in his past, we found this evidence, we contacted his son and we found out that we had a valid case against the state. We tried, and we won.'

This all seems like a really weird story - A paranormal boy meets the apparition of one of the most legendary country singers, Johnny Cash. Together with four of his friends, Joe starts a journey to the places that played an important role in Johnny's life. In the end, they find a little chest containing evidence pledging him innocent in his case; Back in the '60s, he was accused guilty to drugs smuggling across the border of El Paso. The chest contained documents, which showed that the drugs were given to him as a doctor's prescription.

Dominic Outerrigde (17), one of Joe's friends: 'It was really hard to believe what Joe told us after our night in Hendersonville, but after a little doubt, we decided that we would follow Joe, and so the mystery of Johnny, as we called it in first place.'

Kristina Seward (18) adds: 'We had an awesome time, but to me personal it was so obscure; Would what Joe saw and heard be true? It remained unsure, until the end.'

The teens have been to Folsom Prison, San Quentin Prison, a lot of cities across the country, and they even went to Landsberg, a place in Germany where Johnny Cash served in the airforce. They ended up in Dyess, where they found the little chest. With the help of John Carter Cash, Johnny's son, they filed a lawsuit.

John Carter Cash (46): 'To me it came as a surprise, but I'm glad this all happened. I personally already forgot about the case, it was said, done, and people would sometimes talk about it critically, but it did not bother me. Despite that, I'm happy the case reopened, and we were able to prove my father's innocence. I really want to thank for the help of the teens- I wouldn't be able to do it myself.'

Rose Andrews (17): I'm happy we could do something to change this misunderstanding, and we could be a part of the history of Johnny Cash. Overall, we had a great time.'

Kristopher Reagan, spokesman of Nashville's court: 'It was eye-opening to see this teens pledge against a misunderstanding that occurred decades ago, but we acknowlegde our mistake in the case against Johnny Cash, we came to the conclusion that he had lack of evidence to reach a verdict. We are glad the case is closed again, with the right evidence.'

New York Times.

Vijf Nederlandse tieners winnen rechtszaak tegen Amerikaanse staat.

Nashville- Vijf Nederlandse tieners hebben vandaag een rechtszaak tegen de Amerikaanse staat gewonnen. Het gaat om het aanleveren van nieuw bewijs in de zaak over de drugssmokkel van Johnny Cash, de Amerikaanse countryzanger die in de jaren 60 is veroordeeld voor het meenemen van drugs over de grens tussen Amerika en Mexico. Wij spraken de vijf tieners vandaag.

'Eigenlijk is het waanzinnig.' zegt Joe Hollins, 18 jaar oud, om wie dit avontuur begonnen is. 'Wat begon als een wandelvakantie in Tennessee eindigde in een rechtszaak.'

Joe is paranormaal, en tijdens een nacht in Hendersonville kreeg hij een hallucinatie waarin de in 2003 overleden countryzanger hem opdroeg zijn onschuld te bewijzen.

Kristina Seward, een van de vrienden die samen met Joe dit avontuur aangingen, vertelt wat ze dacht. 'Het is uiteraard abnormaal; ineens vertelde Joe dat hij Johnny Cash gesproken had. In eerste instantie geloofde niemand hem, maar langzaam werd het duidelijker en zekerder. Toch bleef het onzeker tot het laatste moment.'

De tieners hebben een lange reis afgelegd, om uiteindelijk documenten te kunnen vinden die inderdaad de onschuld van de countryzanger aangeven; de drugs zijn voorgeschreven door een dokter. Dit verandert het perspectief op de zaak, en zo leidde dat vandaag tot vrijspraak van Johnny Cash, een rechtvaardiging van een misverstand in de jurisprudentie van de rechtbank in Nashville.

John Carter Cash, zoon van Johnny reageert als volgt: 'Het is echt heel bizar om daar te zitten en te horen dat jouw vader na vijftig jaar is vrijgesproken. Ik ben heel erg blij dat ze mij, en zo mijn vader hebben kunnen helpen, en ik zal dit niet snel vergeten.'

Daniël Seward vertelt over hun avontuur. 'We hebben hele gekke dingen gedaan. We hebben in gevangenissen rondgelopen, we hebben dagen in een vertalen airbase gezeten, we hebben gezocht op plaatsen die er voor mensen van onze generatie helemaal niet meer toe zouden moeten doen. Het was een geweldig avontuur, en ik ben blij dat we er ook iets mee hebben kunnen bereiken.'

Ook Dominic Outerrigde is het daar mee eens. 'We hebben echt geweldige dingen meegemaakt, en het is jammer dat het afgelopen is.'

Door: Christine van Doorn, AD

Bewijs mijn Onschuld | ✓Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu