Bewijs mijn Onschuld | ✓

Hoofdstuk 23

‘Realiseer je eens even.’ zegt Rose. ‘Wat doen we hier? We zijn op een uitgestorven ex-vliegveld, alles valt hier bijna uit elkaar, waarschijnlijk mogen we hier niet eens komen, en we bladeren dossiers door van willekeurige Amerikaanse soldaten waarvan het gros waarschijnlijk al lang overleden is.’

‘Dit blijft een hele idiote reis.’ antwoord Dominic. ‘Maar zeg nou zelf, dit is toch gaaf? Dit maken we nooit meer mee.’

‘Zestig jaar geleden bruiste het hier van leven’ zegt Dan. ‘Nu is het uitgestorven.’

‘Ik had het hier wel levend willen zien.’ zegt Kristi.

‘Tell them how life was here. You saw it.’

Met een ruk draai ik me om. Johnny staat in de deuropening. Het is niet de Airforce-Johnny, het is dezelfde Johnny als degene die me aansprak in Hendersonville. Wit overhemd en een sigaret in zijn handen.

‘Joe?’ vraagt Dominic. ‘Wat is er?’

‘H-hij staat daar, in de deuropening.’ Johnny neemt een haal van zijn sigaret.

Ik heb dit nog niet eerder meegemaakt, het waren hallucinaties, waar de anderen er niet bij waren, alleen hij. Nu zijn de anderen er, ik hoor ze. Normaal is het een soort film die ik zie, nu is het echt.

‘Joe, is hij het echt?’ vraagt Kristi.

Johnny knikt.

‘Hij hoort je, Kristi.’ zeg ik, bang. ‘Hij knikt.’

‘Doe rustig, Joe. Blijf kalm.’

‘Joe, tell them what you saw here today. This base, full of life. They have to know it.’

‘Ik moet jullie vertellen wat ik vandaag zag.’ zeg ik, terwijl ik hem aan blijf kijken.

‘Ik zag vliegtuigen rijden over de landingsbanen, het stikte hier van de militairen. Kamers vol bureau’s met soldaten.’ dreun ik op, alles wat ik nog weet.

‘Life was rough here. But is it a part of me and my life. That’s why you are here.’

‘Hij zegt dat deze plek een deel is van zijn leven, en dat we hier daarom zijn.’

‘Hij ziet ons?’ vraagt Kristi. ‘En hij hoort ons?’

Johnny knikt. Ik knik.

Kristi zegt zacht, maar vastberaden. ‘How important is our mission to you?’

Johnny neemt een trek van zijn sigaret. ‘Tell her it has to be done, and I chose you, and your friends. They believed you, and that has brought you here. You are so close.’

Ik vertaal wat hij zegt en zeg het tegen Kristi.

‘Have faith in me.’

Daarna loopt hij weg. Ik spring op en ren achter hem aan, maar hij is weg.

‘Het is echt waar.’ zeg ik. ‘Hij was echt hier. Hij hoorde jullie ook.’

Dan legt zijn hand op mijn schouder. ‘Je bent dus wel eerstegraads paranormaal.’

Ik leg mijn hoofd in mijn handen. ‘Dat was ik niet, Dan. Ik was tweedegraads, ik zag alleen waanbeelden en ik hallucineerde. Ik zag geen levende personen die met me praatten en die alleen ik zag. Niet voor we weg gingen.’

‘Je moet je er bij neerleggen Joe.’ zegt Dan weer.

Ik knik. ‘Het moet maar.’

‘Laten we een slaapzaal uitzoeken. Gaan we allemaal op 1 slaapzaal? Of gescheiden?’ vraagt Dominic.

‘Jongens en meisjes gescheiden.’ zegt Kristi.

‘De jongens claimen deze.’ zegt Dan, terwijl hij op de slaapzaal wijst waar Johnny ook geslapen moet hebben.

Ik ren naar het bed in de hoek. Dan pas zie ik achter een spinnenweb met zestig jaar aan stof wat hangen. Ik haal het weg, en zie dat het een foto is.

‘Wie is dat?’ vraagt Dominic.

‘Vivian.’ zeg ik. ‘Johnny sliep hier.’

‘Hij was daar wel een beetje erg in hoor, hij was echt heel erg met haar bezig.’ zegt Dominic.

‘Als jij twee jaar weg van huis zou zijn had je ook een foto van Rose meegenomen.’ zeg ik. Meteen daarna realiseer ik me dat ik dát niet had moeten zeggen.

Dominic trekt een wenkbrauw omhoog.

‘Ja misschien wel ja. En hij kon natuurlijk niet appen dus daarom schreef hij brieven.’

‘Hèhè, dankjewel.’ zeg ik. ‘Fijn dat je het begrijpt.’

‘Ik ontdekte vandaag,’ begint Dominic een zin. ‘Het voorste gebouw is gerenoveerd, en de vliegtuigen zien er ook gebruikt uit. Het is dus niet zo dood als dat je denkt dat het is.’

‘Misschien worden hier nog vliegshows gegeven.’ zegt Dan. ‘Dit achterste gebouw wordt in elk geval niet meer gebruikt, anders hadden ze de trap wel gerepareerd.’

‘En was de vloer ook niet naar beneden gekomen denk ik.’ zegt Dominic. ‘Alsof ze dit stuk historie willen vergeten.’

‘Nou dan hebben ze geen rekening gehouden met ons.’ schamp ik. ‘Ik denk ook niet dat ze het dossier van John R. Cash gaan missen.’

Dan lacht. ‘Dan zijn we terug in Amerika en dat staat er op de voorpagina van de kranten: ‘Johnny Cash dossier has been stolen.’

‘Vast niet.’ zeg ik. ‘Niemand heeft het ooit over een airforce-dossier van hem gehad dus die missen ze dan ook niet.’

‘We zouden het dossier ook aan het museum over hem kunnen geven.’ zegt Dominic. ‘Wij kunnen er toch niets mee.’

‘Dat is echt een goed idee.’ zeg ik.