"အဲေတာ့မင္းေျပာခ်င္တာက ဒီေကာင္ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလုပ္လာတယ္ေပါ့..."
ေဆးနံ႔ေတြမျပယ္ေသးတဲ့ အသစ္စက္စက္ Bar တစ္ခုရဲ႕ဖြင့္ပြဲမွာ... သူငယ္ခ်င္းေတြဆံုမိတဲ့အခိုက္လူကိုေရွ႕မွာထားၿပီးေပၚတင္အတင္းတုတ္ေနတဲ့ေကာင္ေတြ...
"ဟုတ္တယ္... ဆင္တူထိုးမယ္ဆိုတုန္းမထိုးဘူးေလ အခုမွဘာစိတ္ကူးေတြထေပါက္တာလဲမသိဘူး..."
မေက်မနပ္ေရရြတ္ေနတဲ့ရဲရင့္ပုခုံးကိုအသာဖိကိုင္ရင္း ေကာ့ေတးတစ္ခြက္ကိုအကုန္ေမာ့ခ်လ်က္စကားဆိုမိသည္...
"ငါလည္းေယာက်္ားပဲကြာ တက္တူးထိုးတာဆန္းသလား..."
"ေအာ္ ေအးပါ မဆန္းပါဘူး..."
ရဲရင့္ရဲ႕မႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ေျပာလာတဲ့စကားကို သေဘာတက်ရယ္မိရင္း သူ႕ပုခံုးကိုအသာ႐ိုက္ေနစဥ္ အၾကည္႕ခ်င္းဆံုသြားတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံု... နံရံက Graffiti ေတြကိုၾကည္႕ရင္းဆိုင္ပိုင္ရွင္နဲ႔ရယ္ေမာကာစကားေျပာေနတဲ့ေကာင္ေလး... စံုစမ္းစရာမလိုဘဲႏွစ္ခါေလာက္ဆံု႐ံုနဲ႔သိႏိုင္တဲ့ဒီေကာင္ေလးအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ဒီလို Bar ဖြင့္ပြဲကိုလာႏိုင္တယ္ဆိုတာ...
"ေဟ့ေကာင္ ငါေျပာတာၾကားလား ဘာေတြေငးေနတာလဲ"
ကိုယ္ေျပာေနတဲ့စကားကိုစိတ္ဝင္စားပံုမရဘဲ အေဝးကိုသာေငးၾကည္႕ေနတဲ့ကမ႓ာ့ေၾကာင့္သူၾကည္႕ေနတဲ့ဆီလိုက္ၾကည္႕မိေတာ့...
"ဟိုေကာင္ေလးမို႔လား..."
"အင္း..."
"ဘယ္သူမို႔လို႔လဲ..."
ေနာက္ထပ္သူငယ္ခ်င္းေတြကပါစိတ္ဝင္တစားလိုက္ၾကည္႕ေနတာမို႔... ရဲရင့္ကစကားျပန္ေပးေလသည္...
"ဒီေကာင့္ကိုတက္တူးထိုးေပးလိုက္တဲ့ေကာင္ေလး..."
"ေအာ္... အဲဒီ Graffiti ေတြကလည္းသူဆြဲထားတာ... ငါ့အစ္ကိုနဲ႔သိတာထင္တယ္..."
မေမးပါပဲနဲ႔သူသိတာကိုေျပာျပေနတဲ့ ဆိုင္ရွင္ရဲ႕ညီျဖစ္သူ ေနေသာက္...
"ကမ႓ာ အဲဒါဖိနပ္ဝယ္တုန္းကေကာင္ေလးမို႔လား..."
"အင္း... ဟုတ္တယ္"
