"ဒါဆို...ဘယ္လိုလုပ္ဖို႔စဥ္းစားထားလဲ..."
"Christmas မွာ Party တစ္ခုေလာက္လုပ္ေပးမလားလို႔...အေနာက္ႏိုင္ငံကဧည္႕သည္ေတြလည္းေပ်ာ္လို႔ရတာေပါ့..."
"ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး...ဘယ္လို Partyမ်ိဳးလည္းေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးၿပီလား...ဘယ္လိုအစီအစဥ္ေတြပါမလဲဆိုတာေရာ..."
"အဲဒါေတာ့ေသခ်ာမစဥ္းစားရေသးဘူး..."
"OK...ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးအေကာင္းဆံုးစီစဥ္ပါ..."
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...ေဖေဖ"
အစကေတာ့ခြင့္မျပဳဘူးဆိုေပမဲ့ကမ႓ာရဲ႕ေခါင္းမာမႈေၾကာင့္ပဲလား ကိုယ္တို႕ရဲ႕စစ္မွန္တဲ့ေမတၱာတရားေတြေၾကာင့္ပဲလားမသိ...အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကမ႓ာ့မိသားစုဝင္ေတြရဲ႕အသိအမွတ္ျပဳမႈကသူတို႔စီးပြားေရးေတြကိုဦးစီးခိုင္းေလာက္တဲ့အထိ...ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့ဘဝကလာခဲ့ရသူမို႔သားသမီးေတြအတြက္ႀကိဳးစားရင္းနီးလ်က္နဲ႔ေဝးသလိုျဖစ္ေနတဲ့ကမ႓ာ့မိဘေတြ...မိဘတိုင္းမွာရွိတဲ့ေမတၱာတရားေတြပိုင္ဆိုင္ထားလ်က္ထုတ္ျပဖို႔အခ်ိန္မေပးႏိုင္ၾကတဲ့သူေတြ...
"ဒီ...ဒီ...ဒီ..."
"လာေနတာၾကာၿပီမို႔လား...ကိုင္လိုက္ပါ..."
ကိုယ့္အေဖတစ္ေယာက္လိုေလးစားရသူနဲ႔အလုပ္အေၾကာင္းေဆြးေႏြးေနတဲ့အခိုက္အတန္႔ Vibrate လုပ္ထားတဲ့ဖုန္းကိုမကိုင္ျဖစ္ခဲ့...ကမ႓ာ့အတြက္ဘယ္အရာေတြကမ်ားသူ႕အေဖနဲ႔ေဝးကြာေစခဲ့သလဲမသိေပမဲ့ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ဆက္ဆံရအဆင္ေျပပါသည္...
"ဟဲလို...ႀကီးႀကီး..."
"..."
"ဟုတ္လား...ကြ်န္ေတာ္ခဏေနျပန္လာခဲ့မယ္...ထမင္းပူပူေလးျဖစ္ေအာင္ျပန္ခ်က္ထားလိုက္ပါ..."
"..."
"ဟုတ္...အျပင္မသြားေစနဲ႔ေနာ္ ႀကီးႀကီး..."
.
.
.
"ဘာျဖစ္လို႔လဲသား..."
စိတ္ေစာစြာဖုန္းအျမန္ခ်ၿပီး လိုအပ္တဲ့စာရြက္စာတမ္းေတြကိုေကာက္စီေနခိုက္ေဖေဖလို႔ေခၚျဖစ္တဲ့ကမ႓ာ့ Daddy ဆီကတည္ၿငိမ္စြာထြက္လာတဲ့အသံ...
"ကြ်န္ေတာ္အိမ္ခဏျပန္ဦးမယ္ေဖေဖ...ကမ႓ာေနသိပ္မေကာင္းဘူး...ေဆးေသာက္ဖို႔ကိုအစာမစားဘူးတဲ့..."
