မခ်စ္တဲ့သူတစ္ေယာက္အနားမွာေနရလို႔မေပ်ာ္ရႊင္ရေတာ့ဘူးလား...ကိုယ္မခ်စ္ေပမဲ့ကိုယ့္ကိုျမတ္ႏိုးလြန္းတဲ့လူတစ္ေယာက္အနားမွာကိုယ္ဘယ္တုန္းကမွစိတ္မဆင္းရဲခဲ့ရဘူး...ရင့္က်က္သြားၿပီလို႔ယူဆရတဲ့အသက္အရြယ္တစ္ခုမွာအခ်စ္ထက္အေရးႀကီးတာေတြအမ်ားႀကီးပဲဆိုတာတစ္ေန႕ေတာ့ေမာင္ေလးနားလည္လာမွာပါ...
"ေမာင္ေလးကမမေရြးခ်ယ္မႈကိုမွားတယ္လို႔ေျပာခ်င္တာလား..."
မွားေနတာပဲမဟုတ္ဘူးလားဆိုတဲ့အၾကည္႕တစ္ခ်က္နဲ႔တုန္႔ျပန္တဲ့ေကာင္ေလး...ဘယ္ေလာက္ပဲ႐ွဳပ္ေၾကာင္းေပြေၾကာင္းေတြၾကားခဲ့ ၾကားခဲ့အခုေလာက္ထိအျဖစ္သည္းဖူးတာမရွိခဲ့ေလေတာ့...အင္း...ဒီတစ္ခါေတာ့တကယ္ခ်စ္တတ္သြားၿပီထင္ရဲ႕...
"ကိုယ့္ကိုခ်စ္တယ္ေျပာေပမဲ့...ကိုယ့္ေၾကာင့္နဲ႔သူ႕ဝါသနာေတြကိုမစြန္႔ပစ္ရက္တဲ့သူ...အမွန္တစ္ကယ္ဆိုမမအတြက္နဲ႔လူတစ္ေယာက္ကိုတစ္သက္လံုးစိတ္ဆင္းရဲရမဲ့အျဖစ္မ်ိဳးအျဖစ္မခံခဲ့တာပါ..."
ရီေဝေဝမ်က္လံုးေတြနဲ႔တစ္ခုခုကိုလြမ္းဆြတ္တမ္းတသလိုေျပာေနတဲ့မမမ်က္ႏွာမွာေနာင္တတရားတို႔ကင္းစင္ေနတယ္...မမနဲ႔ရည္းစားမျဖစ္ခင္ကတည္းကသိခဲ့တဲ့ကိုေက်ာက္ကမမအိမ္ေထာင္က်သြားသည္႕တိုင္ကိုယ္နဲ႔အခင္အမင္မပ်က္ခဲ့ေပမဲ့ ေသြးသားအရင္းျဖစ္သူမမက်ေတာ့အခ်စ္ကိုေငြနဲ႔ဆံုးျဖတ္တာဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာစကားမေျပာျဖစ္ခဲ့သလိုဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္ေတာင္မေမးမိခဲ့ဘူး...
"သူကအေရျပားေတြေပၚမွာပန္းခ်ီဆြဲေနရ႐ံုနဲ႔ေက်နပ္တတ္ခဲ့ေပမဲ့မမကဆန္အိုးကိုခဏခဏလွန္ၾကည္႕ေနရမဲ့စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြနဲ႔မေက်နပ္တတ္ခဲ့ဘူး..."
"..."
"႐ုပ္ဝတၳဳေတြခ်မ္းသာဖို႔မမက္ေမာမိေပမဲ့ စိတ္ကိုေတာ့အပူအပင္ကင္းစြာခ်မ္းသာခ်င္တယ္...ၿပီးေတာ့ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာသလိုသူမ်ားေတြစိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔...မမလုပ္ခ်င္တာေတြေမာင္ေလးသိပါတယ္...သူ...သူနဲ႔သာဆိုရင္မမအခုလိုမ်ိဳးေတြလုပ္ေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး..."
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္သည္...ငယ္ငယ္ကမမေျပာဖူးတဲ့သူႀကီးလာရင္ဆိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထဲမွာမိဘမဲ့ကေလးေလးေတြအတြက္ထိန္းသိမ္းေရးေက်ာင္းေတြပါဝင္သည္...သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြအတြက္မိဘမဲ့ေဂဟာေတြပါဝင္သည္...ေဝးလံသီေခါင္တဲ့အရပ္ေဒသေတြမွာေက်ာင္းေဆာက္ဖို႔ဆိုတဲ့ပညာေရးရည္မွန္းခ်က္ေတြပါဝင္သည္...ကိုေက်ာက္နဲ႔သာဆိုရင္အခုခ်ိန္ဒါေတြအေကာင္အထည္ေပၚပါ့မလားဆိုေပမဲ့လက္ေတြ႕မွာေတာ့ TV Channels ေတြအထိသူ႕အလွဴအတန္းေတြကအသိအမွတ္ျပဳျခင္းခံရသည္ပဲေလ...
