MAFYA PATRON

Hayallerim suya düştü

Medya: Derin

Arkadaşlar, okuyan voteleyen yorum yapan herkeze çok teşekkür ederim

Keyifli okumalar:****

Kutudan projemi çıkarmak için kapağını açtığımda gördüğümde şok geçirmiştim. Çünkü tam üç aydır hazırladığım projenin yerine benimle alay edilen resimler ve yazılar vardı ve bir de flash bellek. Direkt belleği alıp babamın çalışma odasına geçip bilgisayarına taktım. İzlediğim şey gerçekten bende ağlama isteği uyandırıyordu. Çünkü videoda benim yapmadığım bir şeyi yapmışım gibi gösteriyordu ve bu suçtu. Zaten projemi veremeyecek olmam bir senemi çöpe atmıştı ama bu video beni okuldan attıracak derecedeydi. Yani kesin okuldan ve hastaneden atılacaktım. Tam anlamıyla hayallerim suya düşmüştü. Dünyada ne kadar kötü insanlar vardı böyle? Birisinin hayatını mahvetmek bu kadar kolay mıydı? Hayır hayır buna izin veremezdim. Hayatımı mahvetmelerine izin veremezdim ama nasıl? Nasıl projemi tekrar yapacaktım. Bir haftada nasıl bitirecektim? En önemlisi bu video işinden nasıl aklanacaktım? Sorularım git gide çoğalırken ben sadece soruların içinde boğuluyordum. Hemen belleği alıp odamdan çıktım. Hastaneye gidip oradaki hocalarımla konuşmalıydım. Merdivenlerden inerken az kalsın düşüyordum ama son anda koruluklara tutundum. Hemen terliklerimi çıkarıp ayakkbılarımı giyindim. Çünkü eve ayakkabıyla girmiyorduk. Zaten bu iyi bir şeydi. Eve ayakkabıyla hiç girilir miydi? Neyse, dışarı adım attığımda adını bilediğim bir koruma yanıma gelip " Derin Hanım nereye?" dedi. Beni o bırakacaktı anlaşıldı. Ben hemen " Benim hemen hastaneye gitmem lazım. Hadi gidelim" dedim. Koruma başını salladı ve arabaya doğru yol aldı. Ben de seri adımlarla onu takip ettim. Bana açtığı kapıdan direkt arabaya oturdum. O da oturduktan sonra yola koyulduk. Ben " Biraz daha hızlı sür. Bu önemli bir mesele" deyince koruma biraz daha hızlandı. Bir saat sonra hastaneye varmıştık. Hemen arabadan inip hastaneye giriş yaptım. Direkt Selma Hoca'nın yanına gitmeye hazırlanıyordum ki duvardaki televizyonlarda kutumun içinde olan flash bellekteki video oynatılıyordu ve herkez dikkatini ona vermişti. Sonra bazıları beni farketti ve bana iğneleyici bakışlar atarken az zaman sonra herkezin dikkatini çekmiştim. Bu bakışlar gözlerimin dolmasına neden olmuştu. Deli gibi bağırmak ve bunun benimle bir alakası olmadığını söylemek istiyordum ama kimsenin inanmayacağını da biliyordum.

Adımlarım beni Selma Hoca'ya getirirken kapıyı çalıp içeri girdim. Selma Hoca bilgisayardan bir şey izliyordu. Bakışlarını bana çevirdiğinde bana ' sana yazıklar olsun' bakışlarını atıyordu. Bana inanmıyordu. Bunca zaman beni destekleyen Selma Hoca bana inanmıyordu. O videoyu benim üzerimden nasıl yaptılar bilmiyorum ama bunu benim yapmadığımı hepsinin bir iftira olduğunu kanıtlayacaktım. Selma Hoca " Bunu nasıl yaparsın Derin? Bu kadar düştün mü?" dedi. Bana inanmıyordu çünkü projemin konusunu bir o bir ben biliyorduk ama yine de bana inanmalıydı fakat inanmıyordu. Bu durumda benim söyleyebileceğim tek kelime " Size suçsuz olduğumu kanıtlayacağım" idi ve bunu söyleyip odasından çıktım. İnsanların ezici bakışlarına aldırmamaya çalışarak hastaneyi terk ettim. Anlamıyordum buradaki insanlar neden bu kadar kesin infazcı?

Eve geldiğimde güçlükle odama çıktım zira o kadar yorulmuş hissediyordum ki. Şimdi yatağımda ağlama zamanıydı. Çantamı makyaj masasının koltuğuna bırakıp kıyafetlerimi çıkarmadan yatağa uzanıp örtüyü kafama kadar çektim ve sessizce ağlamaya başladım. Ta liseden beri biran önce psikolog olmak ve işimin başına geçmek için çalışmıştım. Birçok zorluk çıkmıştı ama psikolog olma fikri bu zorukları yenmemde yardımcı olmuştu. Şimdi ise yıllarca okuyup çabalamam hiçbir işe yaramamıştı. Psikolog olamayacaktım. Diğer bir üniversitede okuyabilirdim belki ama suçsuz olduğumu kanıtlamam, bir yıl daha okumam ve proje teslim etmem gerekiyordu ama en önemlisi suçsuz olduğumu nasıl kanıtlayacaktım? Öncelikle bunu ailemle paylaşmalıydım ama bana güvenmeleri konusunda tereddütlüydüm sonuçta daha bir ay olmamış yanlarına alalı bu yüzden onlara da suçsuz olduğumu söylemem gerekiyordu. Şimdiden suçsuz olduğumu kanıtlayana kadar başka bir işe girmem ve aileme yük olmamam gerekiyordu. Peki suçsuz olduğumu kanıtladığımda ne olacaktı? En önemlisi de kim böyle kalleşçe böyle bir şey yapabilirdi. Aklıma bu olayın altından Selcan çıkacakmış gibi geliyordu ama yine de suçluluğu kesin olmadığı için ona böyle büyük nir iftira atamazdım.