MAFYA PATRON

Derin'in barışma çabaları

Medya: kızlar ve erkekler

Canım okuyucularım kitabı okuyup beğendiğiniz ve yorumlarla süslediğiniz için çok teşekkür ederim.

Keyifli okumalar:):):)

Derin'den

Savaş'ın bakışları bir saniye bile benden ayrılmazken benim de ondan aşağı kalır yanım yoktu. O bana hep böyle baksın hep aşkla baksın diye kaç gece dua etmiştim. Ama ilk öpücüğümü aldığı gece ondan sakladığım sırrı öğrenmişti ve ona aşık olduğumu bildiği halde bana uzak olması beni çok üzüyordu. Onun da beni sevdiğini bilseydim eğer yine bir şeyler değişirdi.

Şimdi ise bugün onca zamanda sonra ilk kez cesaretimi toparlamıştım. Bugün bu aramızdaki küslük bitecekti. Ben de Derin'sem ben bu inadı kırarım arkadaş.

"Evet, şimdi sekreterinle konuşacağım ve bugünkü tüm programın iptal olacak. Bu aramızdaki husumeti çözeceğiz. Tamam. Nokta. Yeter ya! Sana aşığım diyorum ama sen ne yapıyorsun? Hâlâ benden uzak duruyorsun ve nefret edermişçesine bakıyorsun." dedim. Onun da konuşması lazımdı ama hiçbir şey söylemiyordu.

Ehhh yeter ama

"Konuşsana be adam!"

"Konuşayım öyle mi? Sen aylarca gözümün içine baka baka bana yalanlar söyledin. Şimdi de geçmiş karşıma sana aşığım diyorsun. Bak kadın! Beni sinir etme. Şimdi de gidiyorsun eve, kırıyorsun dizini dışarı çıkmıyorsun. Yeter sen zıvanadan çıktın." dediğinde şaşkınlıkla ona baktım

"Ben mi zıvanadan çıktım. Asıl asıl çıktın be!" dedim ve havaya kalkıp yanına gittim. Benim gelmemle o da havaya kalktı.

"Bak kızım, beni ayar etme. Sen kime atar yapıyorsun? Ha?" dedi.

"Sana!" dedim ve üstüne zıpladım. Bir yandan sırtına vuruyor bir yandanda da konuşuyordum

"Yeter, bıktırdın beni. Alttan alıyorum olmuyor, güzellikle konuşuyorum olmuyor! Ben-Aaaaa gerizekalı herif bırak beni. Mağara adamı gibi sırtlamış beni nereye götürüyorsun?" diye bağırmaya devam etsem de Savaş'ın odasından çıktığı için susmak zorunda kaldım. Herkes gökten inek düşmüşçesine bize bakıyordu. Sonuçta ben de olsam ben de bakardım.

Bir adet Savaş ve onun omzundan aşağıya sarkmış bir adet ben!

Sessizce konuşmaya başladım

"Savaş, bırak beni herkes bize bakıyor. Savaş!" bunu söylememle vücudu gerildi. Üstünde olduğum için anlamıştım.

"Bize değil, senin kalçana bakıyor şerefsizler. HERKES İŞİNE!" diye bir bağırmış, bir bağırmış aslan bile bu kadar sinirle kükrememiştir. O kadar.

"Savaş, lütfen indir beni. Bak sen de dedin herkes popişime bakıyor. Utanıyorum. Hadi indir beni."

Birden yer sallanmaya başladı sandım. Meğersem Savaş, kahkaha atıyormuş.

"Popişin, ha? Sevdim bunu." dedi ve benim kızarmama neden oldu.

"Ya konumuz bu mu? Benim kullandığım tabir mi? Hadi artık indir beni" dedim. Ve dememle yere indirmesi bir oldu. Düşmemek için Savaş'ın boynuna kollarımı doladım. Kafamı kaldırmamla burun buruna gelmemiz bir oldu. Bakışları gözlerimden dudaklarıma kayarken benim de bakışlarım onun dudaklarına kaydı.

Ben daha manzaranın tadını çıkaramamışken arabanın kapısı açıldı ve ben kendimi içinde buldum. Şu an feci halde utanç duyuyordum. Resmen beni göt etmişti. Arabaya binmesiyle sırıttığını gördüm. Bu beni daha da utandırdığı için kafamı cama çevirdim. Kahkaha sesi arabayı inletirken dikiz aynasından kendime baktım. Resmen patlıcana dönmüştüm.