Savaş DERAN hem yeraltının kralı hem de DERKOR holdingin ortağı. yakışıklı ve tehlikeli mafyamızın zaafı yok. Peki günü gelir de nefret ettiği kadın onun tek zaafı olursa...
Derin KORHAN psikaiyatri ve psiko terapi okuyan genç kadın yalanlardan uza...
Arkadaşlar öncelikle yanımda olan gerek oy gerek okunma gerekse yorumla yanımda olduklarını hissettiren herkese ççççoooookkkkk teşekkür ederim. Hepinizi çok seviyorum.
Kötü de olsa yorumlarınızı bekliyorum. Votelemeyi unutmayınnnnn
Keyifli okumalarrrrr📖📖📖📖📖
İki gündür. Tam tamına iki gündür yalanlardan uzak bir hayat yaşıyorum. En önemlisi de henüz ailemin üvey olduğunu öğrenmediğim zamanlar sanki yaşadığım hayat bana ait değildi. Evimiz eskiydi fakat eşyalar çok moderndi. Hep merak etmiştim babam bu parayı nereden buluyor diye... Ama şimdi anlıyorum ki meğersem gerçek ailem ayak bağı olmayayım diye üvey aileme yüklü miktarda para ödüyorlarmış. En çok merak ettiğim şey ise neden şimdi ortaya çıktıkları. Herhalde bir evlatları olduğunu şimdi hatırladılar. Artık hiçbir şeyi sorgulamayacağım. Ne halleri varsa görsünler.
Yeni bulduğum işe giderken - malum zaten part time çalıyordum. Üzerine iki defa gitmeyince kovulmuştum- kulaklığımı telefona taktım ve müzik dinleye dinleye çalıştığım kafeye geldim. Yalnız kafe lüks bir yer. Öyle herkesin gireceği yer değil. Hele ben beş kilometre öteden bile geçemem. Kafeye girdikten sonra iş önlüğümü giyip yaka kartımı da taktıktan sonra gelenlerin siparişlerini aldım, boşları topladım, yerleri de sildikten sonra gitme vaktim gelmişti.
Eve girdikten sonra bir yarım saat dinlendikten sonra ders çalışmaya başladım. Yarın iki defa psikopatların işkence videolarını izleyecektik. Sonuçta psikiyatri ve psikoterapi okumak bunun gibi zorlu yollardan geçiyordu.
Sabah uynadığımda banyoda işlerimi halledip giyindim. Kot t- shirt işte klasik kıyafet seçimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fakülteye girdiğimde gözümden kaçmayan iki tane takım elbiseli koruma gibi adamlar vardı. Herhalde önemli birisinin çocuğu burda okuyordu. Neyse dedikten sonra iki saat İnkılap Tarihi dersine girdikten sonra kantine gidip kahve alıp masalardan birine oturup içmeye başladım. O sırada masama birisi oturdu. Kimin oturduğuna baktığımda tanımamıştım. Adını bilmediğim çocuk _" oturabilir miyim?" dedi. Ben _" sonuçta benim tapulu malım değil. Beni rahatsız etmediğin sürece oturabilirsin." dedim ve elimde tuttuğum kişisel kitabın kapağını incelemeye başladım. Yanımda oturan çocuk _" ismin ne? Sonuçta aynı masada oturuyoruz" dedi. Yalan yok çocuk fazla sevimli ve yakışıklıydı. Ben gülümseyerek _" Derin. " dedim. Sanki bana bir şey anlatmak için oturmuş gibiydi. Ben de hipotezimi doğrulamak için _" benden ne isteyeceksin?" dedim. Çocuk _" öncelikle adım Furkan. Bir adam sürekli seni takip ediyor. Az önce sana göz kırpan çocuğu bir yere telefon ettikten sonra dövdü. Dikkatli ol. Yoksa başın belada mı?" dedi. Allah Allah kim ki? Ben _" başım belada değil ama yine de haber verdiğin için teşekkür ederim" dedim. Bir süre doğruyu söyleyip söylemediğimi anlamak için gözlerime baktı. Sonra kalkıp gitti. Acaba beni kaçıran sonra bayıldım diye eve bırakan adam mı? Yine mi benden intikam almak için mi geri geldi. Ama niye gelsin ki sonuçta aradan iki gün geçmiş. İşkence videolarını da izledikten sonra işe gitmek için fakülteden çıktım
Yine aynı his... Takip edilme hissi. Arkama baktığımda sabah fakültede gördüğüm iki tane takım elbiseli adamlar vardı. Yok canım ben kuruntu yapıyorum ama bugün çocuğun gelip beni takip ettiklerini söyledi. O nasıl farketti anlamadım. Ben yürüyüşümü hızlandırdıktan sonra onlar da hızlandı. Artık koşmaya başladım. Birisinin beni kendine çekmesiyle çığlık attım. Ben _" bırakın beni. İmdaaaattt! Yardım edin!" adamlardan birisi ağzımı kapatıp konuşmaya başladı _" küçük hanım beni babanız gönderdi." dediği an bir adam _" ne yapıyorsunuz siz çabuk bırakın meleğimi!" diye kükredi. Adam buraya koşarak geldi ve beni adamın kolundan çekti. Sonra konuşmaya başladı _" Meleğim iyi misin? Bir şey yaptılar mı sana ?" deyince adamlar korku dolu gözle bana bakıyordu. Üzüldüm be! Ben hayır anlamında kafamı salladım. Adam _" tamam meleğim hadi babamızla annemizin yanına gidelim. Seni bekliyorlar" deyince sinirlendim ve kaşlarımı çattım. Ben _" sen kimsin hem ben nereden bileceğim böbreklerimi kesip bana yedirip sonra gözlerimi çıkarıp sonra yavaş yavaş zehirlemeyeceğini?" dedim. Bunun üzerine sokağı inletecek derecede kahkaha attı. Kaşlarımı çattım. Bunun neresi komik? Adam _" bak meleğim ben senin abinim. Ayrıca eğer sana işkence etmek istesem önce yavaşça zehirler sonra böbrekerini deşer sonra gözlerini oyardım" deyince korktum. Bu izlediğim psikopatların işkencelerinden bile caniceydi. Benim korktuğumu görünce _" meleğim sen benim canımsın. Ben sana zarar vermem. Hadi gel gidelim" dedi. Ben _" benim ailem yok! Sen nereye gidiyorsan git. Hem benim işe gitmem lazım. Burdan da kovulmak istemiyorum!" dedim. Adam _" bak meleğim artık sadece derslerine bakacaksın. Çalışmak artık yok. Hadi onları dinle. Eminim ki ikna olacaksın" dedi. Ben _" ben ikna olmam ikna ederim" dedim bilmişçe. O da sırıtıp _" hadi psikolog hanım dinlemen gereken bir ailen var" dedi. Ben _" tamam!" dedim. Bir eve- pardon bir saraya geldiğimizde durdum ve etrafı incelemeye başladım. Bahçedeki çiçekler o kadar güzeldi ki! Özellikle papatyalar. Abim olduğunu iddia eden şahıs _" hadi meleğim içerideler" dedi ben de kafamı salladım. İçeri girdiğimizde üvey ailemin evine gelen yaşlı pardon Musa dede, otuzlarının otuzların sonu kırkların başında çok güzel kadın ve kırklarının ortalarında bu yaşına rağmen yakışıklı bir adam vardı. Abim(!) _" evet kardeşimi getirdim" deyince karşımdaki kadının gözlerinden bir damla yaş düştü. Bana doğru adım _" kızım" demesi bende çok farklı bir his oluşturdu. Yıllarca bu kelimeye hasret ben ve bu kelimeyi söylemek için can atan bir kadın...
