MAFYA PATRON

yeni iş yeni ev

Medya: Eflin

Arkadaşlar vote ve yorumlarınızı bekliyorum

Keyli okumalaaaaar📖📖📖

Uyandığımda evdeydim. Üvey annemin ve babamın evindeydim. Nasıl olur? Kim getirdi ki beni buraya? Ah tabi ya beni kaçıran adam olabilir. Hemen yataktan kalkıp salona doğru koştum. Üvey ailem çay keyfi yapıyordu. Ben hiçbir duygu barındırmayan sesimle
_" bu sizinle son konuşmam. Bana bunca zaman evinizi açtığınız için teşekkür ederim. Bundan sonra istediğiniz gibi ben yokum." dedim ve seri bir şekilde eşyalarımı toplamaya başladım. Şu yaşadıklarımın aksine o adam evimi nereden bulup beni getirdi. Neyse  nasıl olsa bir daha görmeyecektim. Bavulumu hazırlamış şekilde salona doğru ilerledim. Üvey aileme son bir kez bakıp kapıya doğru yürüdüm. Kapıdan çıkarken yaşadığım eve son bir kez baktım. Her şeye rağmen doğup büyüdüğüm bir yerdi. Artık tek başımayım. Hadi bakalım nerede kalacaksın acaba? Eflin de burada yok. Eflinden başka arkadaşım da yok. Ben bir yandan düşünürken niyeyse sanki takip edilyormuş gibi bir hisse kapıldım.

Arkadan birisi
_" piştt güzelim. Tek misin? Sana eşlik edebilirim." dedi. Ben hızlanmaya başladım. Adam
_" hadi ama beni uğraştırma. Hem sen de istiyorsun. Fazla naz iyi değildir sürtük" deyince o anki sinirle adama dönüp yürümeye başladım. Tam karşısına geçtiğimde yüzünde memnun olmuş bir ifade vardı. Ben bacak arasına tekme atıp koşmaya başladım ama bavulumla işim hiç kolay değildi. Adam beni tutup yere attı ve saçlarımdan tutup tokat attı. Ben
_" iimdaaaaat! Yardım edin. Kimse yok- " sözümü kesen adamın tekrar tokat atmasıydı. Birden beni bir yere sürüklerken birisi adamı benden uzaklaştırdı. Ben beni kimin kurtardığını gördüğümde şaşırmadım desem yalan olur. Çünkü şu an bir kadın adamı fena benzetiyor. Adam bayıldıktan sonra kız bana dönüp
_" iyi misin?" dedi. Ben
_" çok teşekkür ederim. Sen olmasan-" devamını getiremedim. Kız beni kaldırıp _"buralarda ne işin var? Nereye gidiyorsun?" dedi. Tanımadığım birine evsiz olmadığımı söylemeyecektim. Bu yüzden
_" teşekkür ederim tekrardan." dedim ve ayağa kalktım ve bavuluma doğru yürüdüm. Kız beni durdurup
_" bak benimle gel istersen. Sanırım gidecek bir yerin yok." dedi. Ben
_" bana neden yardım edesin ki? Merak etme. Ben başımın çaresine bakarım. Yine de sağol" dedim ve yürümeye başladım. Kız tekrar yolumu kesip
_" Ah! Tamam sen kazandın. Beni annen ve baban gönderdi. Hadi onların yanına gidiyoruz." dedi. Ben
_" saçmalama onlar benim üvey ailem. Neden beni gönderdikleri için sevinirken tekrar çağırsınlar ki?" dedim ve tekrar yürümeye başladım. Kız tekrar yolumu kesince
_" yeter artık. Rahat bırak beni!!" diye bağırdım ama nafile. Kız
_" gerçek ailenin yanına gidiyoruz. Seni bekliyorlar" dedi. Ben
_" bak sen de ailem olduklarını iddia edenler de ben de uzak durun!" dedim.  Yolda amaçsızca yürürken aklıma Eflin'i aramak geldi. Sonra Eflin'i aradım. Onun evi boş galiba çünkü tek yaşıyordu. Ailesi lise sondayken çıkan yangında ölmüştü. Aradım ve son çalışta açtı
_" efendim Japon'um?" dedi. Onun sesini duymak beni rahatlatmıştı. Ben
_" Eflin nasılsın? Amerika iyi geldi mi sana?" dedim neşeli çıkmasına özen gösterdiğim sesimle. Eflin
_" Derin buraya gelmeni öneriyorum kardeşim. Çok güzel burası." dedi neşeli sesiyle. Ben
_" Eflin ben senden bir şey isteyeceğim kardeşim" dedim. Eflin
_" söyle. Dinliyorum seni" dedi. Ben
_" bir süre senin evinde kalabilir miyim?" dedim. O da
_" ya sorman bile hata çilingir çağır kilidi kır sonra yeni kilit çıkarırsın. Çünkü sen de biliyorsun ki yedek anahtar yok." dedi. Ben
_" hâllolmuş bil." dedim ve telefonu kapattım. Eflin'in evine gidince elektriği suyu hepsini açtırmıştım. Gerekli temizlikten sonra ev cillop gibi oldu. Bugün dersim yoktu. Sanırım işten de kovuldum.  Çünkü zaten part time çalışıyordum. E iki defa gitmediğim için kesin kovuldum. Ben yaşadığım yalanları düşünmemeye çalışarak ders çalışmaya başladım. Umarım bu sene gireceğim KPSS sınavını kazanırım. Amacım eğer istediğim özel bir hastanede çalışamazsam en azından devlet yerinde çalışır işimi garantiye almak.

Eflin gelene kadar yeni bir ev ve iş bulmak zorundayım. Sonuçta onun kurulu bir düzeni var. Evet artık tamamen yalnızım. Bilmiyorum bu yalnızlı nereye kadar sürecek???