Unicode
(zawgyi below)
Jaehyun 's POV
တစ် နှစ်
ကျနော့်လက်ညှိုးလေးနှစ်ချောင်းကွေးသွားတယ်။
ဟုတ်တယ်။ ၂ရက်ရှိသွားပြီ
Canteen ကကိစ္စဖြစ်ပြီးတော့ ကျေးဇူးရှင်စရာအတန်းမဝင်တာ ၂ရက်ရှိသွားပြီ
ဟူးးးးးး!!
ကျနော်ဘာမှမလုပ်ဘဲနဲ့ ကျနော့်ကြောင့်ဖြစ်နေပြီလား?
စာကြည့်စားပွဲပေါ်က တွက်လက်စသင်္ချာစာအုပ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး.......
"စာလုပ်လို့မရဘူး"
သူမရှိဘူးဆိုတဲ့စိတ်က ကျနော့်အတွက် သင်္ချာပုစ္ဆာတွေကပိုပိုခက်ခဲနေသလို....
အိပ်ရာပေါ်မှာဖြန့်ထားတဲ့ shirt အကျီၤအပါးကိုအမြန်ကောက်စွတ်လိုက်ပြီး ဆရာသမားကိုရှာဖို့ထွက်လာလိုက်တယ်။ အပြင်မှာမှောင်စပျိုးနေပြီ။ ဘာ့ကြောင့်မှန်းမသ်ပေမယ့်ကျနော့်ကြောင့်စိတ်ခုသွားတယ်လို့ထင်ရတာပဲ! ရူးကြောင်ကြောင်နိုင်လွန်းပေမယ့်လည်းကျနော်သူ့ကိုရှာနေတုန်း။
ည ၉ နာရီ
ခြေထောက်တွေလည်းညောင်းလာပြီ!
လေအေးတိုက်နေတဲ့ကြားထဲကကိုလူလည်းချွေးတွေစိုနေပြီ
"Aish jinja ငါဘာတွေတွေးနေတာလဲ!! သူ့ဘာသာအတန်းမဝင်တာငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့လဲ? aish !!! သူဖျားနေလို့လည်းဖြစ်နိုင်သလိုတခြားကိစ္စတစ်ခုခုရှိနေလို့လည်းဖြစ်မှာပေါ့! haha ဟူတ်တယ် အဲ့ဒါပဲဟုတ်မယ်။ ငါ့ကြောင့်တော့မဖြစ်နိုင်ဘူး"
"ခဏနေပါဦး အဲ့တခြားကိစ္စဆိုတာကငါ့ကြောင့်ဖြစ်နေမယ်ဆိုရင်ရော!?? ဟာာ အဲ့လိုအူကြောင်ကြောင်တွေတွေးမိပြန်ပြီ ဟိုကဒိတ်ဒိတ်ကြဲလက်တွေ့ဆန်ဆန်သင်္ချာဆရာ သူ့လိုဆရာတစ်ယောက်ကငါ့လိုပါမွှားလေးကိုထည့်မစဉ်းစားလောက်ပါဘူး"
"ဟာာာ arni အဲ့လိုတွေးလို့မဖြစ်သေးဘူး! ဘယ်လိုပဲဖြစါဖြစ်ကိုယ့်ဘက်ကသံသယရှင်းသွားအောင်လို့သူ့နဲ့တော့တွေ့မှဖြစ်မယ်မဟူတ်လား!? နေပါဦး ငါကသူနဲ့တွေ့ပြီးဘာပြောရမှာ? ဘာလို့အတန်းမဝင်တာလဲ? မဟူတ်သေးဘူး! ဆရာ နေမကောင်းလို့လာ? ဒါလည်းမဟုတ်သေးဘူး! "
YOU ARE READING
အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးသည် (အရမ္းခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္)
FanfictionThis fic is written in both Unicode and Zawgyi "ကျွန်တော်မလိမ်ဘူး တကယ်ပါ ကျွန်တော်သူ့ကိုအရမ်းချစ်ခဲ့တယ်" " မြတ်နိုးတယ်ဆိုတဲ့စကားနောက်ကွယ်မှာ ကျွန်တော်သူ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေဘယ်လောက်နက်ရှိုင်းခဲ့သလဲ သူမသိနိုင်ဘူး" "ကြ်န္ေတာ္မလိမ္ဘူး တကယ္ပါ ကြ်န္ေ...
