Unicode
(zawgyi below)
Jaehyun's POV
"ဆရာ"
ကျွန်တော်ခေါ်လိုက်ပေမယ့် သူမျက်နှာမကောင်းဘူး
မတတ်နိုင်ဘူးလေ
သူ့ကိုဘာမှမလုပ်ရသေးဘဲ မရိုမသေလုပ်မိတယ်ဆိုပြီးပြောလိုက်ရတာကတော့ ကျွန်တော်လည်းလူလိမ်တစ်ယောက်လိုခံစားရပြီးစိတ်ထဲတော့မကောင်း။
ဒါပေမယ့် ဒီနည်းမှမသုံးရင် ကျွန်တော် Seoul သာပြန်ရောက်သွားမယ် ဒီဆရာနဲ့က ဒီလိုကြီးပဲနေနေရမှာ။ ဒီလိုအခြေအနေကြီးကိုကျွန်တော်တကယ်မလိုချင်တာ။ ကျွန်တော်ကဒီလိုလှည့်စားလိုက်မှ ဒီဆရာ့ကိုဖမ်းအုပ်လို့ရမှာလေ။
ကျွန်တော်စောနက တောင်းပန်တဲ့အနေနဲ့ပြောနေတုန်း ဆရာ့မျက်နှာလေးက မသိမသာရဲနေတာကိုကျွန်တော်ရိပ်တော့ရိပ်မိသား
"ငါ့လာမခေါ်နဲ့"
တွေ့လား
ဒီလောက်တောင် ဂိတ်ဆုံးနည်းနဲ့နှပ်ထားတာတောင် ဒီလိုလေသံမာပြီး အကြောကတင်းနေတုန်း။
"ဆရာကလဲဗျာ!"
ကျွန်တော်လည်းစိတ်ပေါက်ပေါက်နဲ့အော်လိုက်တော့ သူကျွန်တော့်ဘက်ကိုအလန့်တကြားနဲ့လှည့်ကြည့်လာတယ်
"မင်းကငါ့ကိုစိတ်တိုတာလား"
"ဟုတ်တယ်! ဒီလိုပဲ ဘယ်အချိန်ထိနေနေတော့မှာလဲ? ဒီလောက်ထိကျွန်တော့်ကိုအဖတ်မလုပ်ဘဲထားထားတာတောင်ထပ်ပြီး ချေချင်နေသေးတာလား"
"မင်း... မင်းဖြစ်ချင်တာတွေပဲမတွေးနဲ့"
"......."
"ကမ္ဘာကြီးက စည်းပေါ်မှာလှည့်ပတ်နေတာ။ အေး ဒီလောကမှာလည်းစည်းရှိတယ် လောကထဲမှနေနေတဲ့ လူတိုင်းမှာလည်းကျော်လွန်လို့မရတဲ့စည်းဆိုတာရှိတယ် Jaehyun"
ကျွန်တော် နားမလည်တဲ့ ကိစ္စတွေထဲမှာ သူ့ရဲ့သင်္ချာတင်မကဘဲ သူ့အချစ်ရေးကပါထပ်မံရောစွက်ပါလာခဲ့သည်။
"မင်းကငါ့တပည့်! ဆရာနဲ့တပည့်ဆိုတာ စည်း တစ်ခုပဲ အဲ့စည်းကိုမင်းရော ငါရောကျော်လို့မရဘူး"
YOU ARE READING
အရမ်းချစ်ခဲ့ဖူးသည် (အရမ္းခ်စ္ခဲ့ဖူးသည္)
FanfictionThis fic is written in both Unicode and Zawgyi "ကျွန်တော်မလိမ်ဘူး တကယ်ပါ ကျွန်တော်သူ့ကိုအရမ်းချစ်ခဲ့တယ်" " မြတ်နိုးတယ်ဆိုတဲ့စကားနောက်ကွယ်မှာ ကျွန်တော်သူ့အပေါ်ထားတဲ့ ချစ်ခြင်းတွေဘယ်လောက်နက်ရှိုင်းခဲ့သလဲ သူမသိနိုင်ဘူး" "ကြ်န္ေတာ္မလိမ္ဘူး တကယ္ပါ ကြ်န္ေ...
