The Bad Boys

Chapter 19: Let Me Love You

Chapter 19: Let Me Love You

Mark's Point of View

Nasa kotse na ako at bumabyahe papunta kay Juls. Bukas makakalabas na siya ng ospital.

Mas kalmado na rin ako ngayon. Thanks to Hyung! Kinausap niya kasi ako kagabi at lalong naging mas maayos ang pag iisip ko.

It's not too late. May magagawa pa kami para pigilan ito.

Hindi ko hahayaan na mahiwalay siya sa akin... Kahit yun pa ang gusto niya.

Naalala ko ang nangyari kagabi. After what I heard... Mas lalong kong napag isipan ang gagawin ko.

***
Pag pasok ko ng room niya ay hinalikan ko siya sa noo.

"How are you feeling?" I asked at tumabi sa kanya

"I-I'm fine" aniya. I brushed her hair. "Even though you're sick... You're still beautiful" sabi ko.

"Mark..." Aniya

Pinilit kong ngumiti. Bakas kasi ang lungkot sa boses niya.

"Bakit? May gusto ka ba, mahal?" Tanong ko habang nakangiti ng pilit.

"I'm sorry..." Aniya at naluluha

"For what?" I asked innocently

"I'm sorry... You know that I love you, right?" Aniya

"Of course. And I love you too... So much" sabi ko

Napapikit naman siya. Pagbukas niya ng mata ay nagsalita na ulit siya

"I know that you love me so much but..." Aniya

No...

"We need to break up..." Aniya

Imbis na magwala ay hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya "No Mahal. I won't let that happen." Aniya

I knew that this was coming

I heard what they are talking about last night.

~Flashback~
Dahil sa curiosity ko, ay nakinig ako sa pinag uusapan nila

"Nakita niyo kung anong nangyari kanina at ngayon. When Juls get worse, Mark will also get worse" aniya "He needs you guys to be with you"

"Wala na ba ibang paraan para hindi lumala si Juls?"

"Yun nga nga..." Sabi ni Big Boss

"May paraan" aniya "Kaso..."

"Kaso?" Tanong namin

"Uuwi ng US si Juls at doon mag papagamot" What the f*ck?!

"W-what?! P-pero... Bakit doon pa?! Hindi ba pwede dito?!" Sigaw ni Chris

"Yun din ang gusto ni Juls" Gusto niya?

"Gusto ni Juls?! Pero paano si Mark?!"

"May isa pa palang problema..." Aniya

Another one?

"Juls will break up with Mark" biglang napamura si Chris at Nate

"F*ck! What?!" Sigaw nila

F*ck! Tama ba yung rinig ko?!

"Calm the f*ck down!" Kalmadong sabi ni Big Boss "Baka marinig kayo nila Mark!"

Tumahimik naman sila

"Bakit kailangan pa nila mag break?"

"Ayaw ni Juls na iniisip pa siya ni Mark. Kapag lumala ang kalagayan niya, ayaw niyang masaktan si Mark kapag nawala siya"

Napa 'tss' naman si Nathan "Sasaktan mo ngayon para hindi lalong masaktan sa susunod?! Ginawa ko na yan dati at hindi ko kinayan ang p*t*nginang yan!" Inis na sabi ni Nathan

"Siguro nga p*t*ngina yun. Pero alam niyo ba kung anong pwedeng maging epekto ng treatment niya at ng sakit niya?" Ani Big Boss

"What?"

"Lung and Heart damages at... Infertility. Hindi siya pwedeng mag anak kung lumala ang leukemia nya" natigilan ako

What...

"W-what? P-pero..."

"Juls doesn't want Mark to suffer..."

No! It can't be!

~Flashback Ends~

That's why I decided na umuwi muna at mag isip isip.

"Mark, kailangan!"

"Paano naging kailangan?!" Sabi ko "Kailangan mahiwalay ka sakin para lang gumaling ka? Hindi ka ba gagaling kapag nasa tabi mo ako?!"

"No Mark! Hindi mo kasi naiintindihan!" Sigaw niya

"Naiintindihan ko Juls!" Sigaw ko

"Sa tingin mo ba kaya mo pa rin akong mahalin pagtapos nito?!" Sigaw niya

Napatayo ako

"OO!" Sigaw ko "KAYA PA RIN KITANG MAHALIN! KAHIT NA MAUBOS NA YANG BUHOK MO AT ISIPIN MONG PANGIT KA NA, PARA SA AKIN IKAW PA RIN ANG PINAKAMAGANDA! KAHIT NA MARAMI KA NANG SAKIT, AALAGAAN PA RIN KITA! AT KAHIT NA HINDI MO KAYANG MAG KA ANAK MAMAHALIN PA RIN KITA! KASI IKAW LANG ANG KAILANGAN KO SA BUHAY KO! KAHIT SA U.S KA PA MAGPAGAMOT O KUNG SAAN MANG LUGAR KA MAPUNTA, SUSUNDAN AT SUSUNDAN KITA! KASI NASA TABI LANG KITA SAPAT NA! MASAYA NA AKO!" Sigaw ko "Eh ikaw? Bakit hindi mo kayang maging masaya na nasa tabi mo ako? Why did you chose to break up with me? AM I NOT ENOUGH?"

Halata ang gulat sa mukha niya. Hindi niya alam na alam ko ang plano niya

"M-Mark..."

"Please Juls... I don't care what happens. I just want to be with you. Kung dati takot ako na mag take ng risk... Ngayon hindi na. Dahil kung ikaw ang pinag uusapan kahit buhay ko kaya kong ibigay." Sabi ko

"Mark... May sarili ka rin buhay" aniya

"Ikaw ang buhay ko" sabi ko

"Mark please..." Aniya

"No Juls..." Sabi ko "Please..."

"Paano kapag namatay ako?! Paano ka?!" Sigaw niya. Oo, nasasaktan ako kapag naririnig ko na maaari siyang mamatay. Pero anong gagawin ko?

"Then susulitin ko lahat ng panahon na kasama kita para pasayahin ka! Dahil basta't masaya ka, masaya na ako! I told you already! I don't care what will happen. I don't f*cking care what will be the end of our story. But what's important for me, is to be with you and make you happy. As long as you are happy, I'm happy." Sabi ko "Kung sa huli ay kailangan mo parin umalis at mag paalam... Tatanggapin ko. Basta't naging masaya ka sakin at meron tayong magandang alaala." Lalo naman siyang umiyak

"So please?" Sabi ko at naluluha "Let me make you happy for our remaining time. Let me love you"

Hinawakan ko ang kamay niya at pinunasan ang luha niya

Tumango siya "I'm so sorry Mark! I love you!" Aniya at niyakap ako

"I love you too mahal. I will ONLY love you" sabi ko at hinalikan ang tuktok ng ulo niya

Alam kong pwede siyang mawala sakin. Oo, natatakot ako. Pero wala akong magagawa.

Only God can help me.

I just wish there is more time for us.

Nathan's Point of View

Nandito kaming tatlo sa labas ng room ni Juls. Yes, narinig namin ang pinag usapan nila.

Nag alala kasi kami baka magwala si Mark kapag nakipag hiwalay si Juls sa kanya. Kaya sinundan namin siya dito.

Pero iba ang nangyari.

Alam niya pala ang plano ni Juls.

Nagkatinginan kaming tatlo

"Hayaan na natin siya. Kaya niya na" sabi ni Jude

Chris and I agreed kaya umalis na kami

We just hope for the better.