MY BEAUTIFUL GUY (ON GOING)

ON MY SHOULDER

MJ'S POV

I feel so exhausted. Two days na akong nagmu - mukmok dito sa kwarto. After Board Exam, diritso na agad akong kwarto. Alam mo yung, tuyo na ang utang mo? Na parang pag kinausap ka, wala silang makukuhang sagot sayo dahil hindi na nag - fufunction isip mo. Totally shutdown. Mga bes, ang hirap ng exam. Yun bang pag nasa harap mo na ang test paper mo, wala kang magawa kundi naka - tanga lang dito for how many minutes. Kung iisipin, madali lang dapat yung exam dahil multiple choice lang yun eh. Pero Dios ko! Hindi. Yung confident ko sa sarili na meron ako while taking review classes, nawala bigla ng makita ko yung mga tanong. Na habang bina - basa mo yung tanong, alam mo na napag - aralan mo nay an. Na confident ka pang mag - compute. Natuwa ka dahil nandun yung sagot sa multiple choice. Tapos, bigla mong inulit yung pag - cocompute. Tapos nag - iba yung lumabas sa calculator mo. Tapos pag tingin mo ulit sa choices, nandun din siya. Hanggang inulit mo ulit. Tapos ganun pa din ang nangyari. Hanggang sa inulit ng ulit at lumabas lahat ng sagot sa calculator. Bigti na bes. Hindi mo na alam kung anong tamang sagot dun sa mga tanong mo. Na sa huli ang isasagot mo na lang, ai ibabasi mo dun sa first letter nung apelyido mo.

"Lot, gising ka na ba?"

Napa - balikwas ako ng tayo pagka - dinig ng boses ni Mama. Good thing at naiintindihan niya yung pag - mumokmok ko at hinayaan niya akong mapag - isa sa loob ng dalawang. No cellphones, no internet, no fb's nor twitter. In short, no technologies for two days kaya hanggang sa mga oras na to hindi ko alam kung anong resulta ng exam. I'm still hoping na pumasa ako. I'm hoping na pina - kinggan ni Lord yung dasal ko.

"Lot, nandito si Kian. Papasukin ko ba?"

Napatingin ako sa pinto. Handa na ba ako? Handa na ba akong humarap sa kanila? Handa na ba akong alamin ang resulta ng exam?

Napapa - iling na lang ako habang napa - tingin sa salamin.

You did your best Lot! Think for the positive result.

I keep on saying that to myself. Everything will fall in to the proper places. Tiwala lang.

Nag - ayos ako sa sarili at dahan - dahang lumakad papalapit sa pinto para buksan ito.

"Thank God you are still alive!"

Halos hindi ako maka - hinga sa higpit ng yakap ni KJ. Gusto ko mang sabihin na oa na yung reaksyon niya ay hindi ko magawa. Coz honestly, I've been longing for this.

"Are you okay? Do we need to go somewhere?"

"I'm fine KJ. Pero hindi ako magiging okay pag ganyan ang yakap mo sa akin." Kunwaring reklamo ko.

"I'm sorry. It's just that.."

Hinintay ko ang susunod nitong sasabihin. He seems so uneasy.

"You scared me." Mahina nitong saad. Pero hindi sapat para hindi ko marinig.

Hinintay ko ang susunod nitong sasabihin. He seems so uneasy.

"You scared me." Mahina nitong saad. Pero hindi sapat para hindi ko marinig.

Gumuhit ang pag - tataka sa mukha ko? Scared him? In what way?

"Please don't do that again MJ."

"Do what?" maang kong tanong.

"Mag - kulong at iwasan ako/kami." He directly answered.

Napa - tikom ang bibig ko sa sinabi ko.

"It drives me crazy. I don't know what happen to you inside your home. You didn't eat, you didn't go out. Papatayin mo ba ako sa pag - aalala?" he blurted.

Napa - tungo na lang ako. Well, when KJ talks a lot, you better shut up. Galit na yan talaga. Kaya walang magandang patutunguhan ang usapan niyo kung sasabayin mo ang galit nito. And, mali ko naman talaga.