Zeki Müren - Gitme Sana Muhtacım Jungkook'un hisleri temsili değil
08 Mart 2017
Yoongi, akşama doğru eve girdiğinde Bayan Jeon, derin bakışlarını oğlundan çekmiş ve 'küçük oğlum' diye hitap ettiği Yoongi'ye çevirmişti.
Yoongi sivri dişlerini göstererek gülümsediğinde, orta yaşlardaki kadın da aynı samimiyette gülümsemiş ve sarılması için kollarını açmıştı. Yoongi hiç düşünmeden annesine sarıldığında, yanındaki Jungkook'u ve onun çenesini sıktığını fark etmişti.
"Oğlum ben de bir şey konuşmak için gelmiştim, tam zamanında geldin."
Yoongi yandaki koltuğa oturduğunda, annesinin elinden tutmayı hala bırakmamıştı. Gözü tekrar sahibini bulduğunda şaşırmıştı alışkın olmadığı görüntü karşısında.
Jungkook fazlasıyla sinirli gözüküyordu. Hayır.. sinirli değil, sanki.. fazlasıyla kırılmış.
"Bebeğim yarın yetişkin olacaksın, Jungkook'u sevdiğini biliyorum ama artık büyüdün."
Kadın, Jungkook'un elinde sıkmaktan buruşturduğu broşürü kedisine vermiş ve konuşmaya devam etmişti.
"Biliyorsun ki kedi çocukların ihtiyaçları bizimkinden daha farklı olduğu için sana yetersiz geliyor olabiliriz. Ben de ihtiyaçlarını tam anlamıyla karşılayabilecek ve seni anlayacak başka kedi çocukların olduğu yerleri araştırdım. Sadece göz atmanı istiyorum bebeğim."
Kadın, Yoongi'nin yanağını şefkatle okşadığında gülümsedi tekrar.
"Broşürleri incelediğinde senin için tüm imkanların sağlandığını göreceksin, bizim bile gücümüzün yetmeyeceği şeyler. Sen bizim küçük oğlumuzsun. Eğer burada mutlu değilsen ve orayı seçersen sana darılamayız. Sadece mutlu olmanı istiyoruz Yoongi. Bu yüzden kararını iyice düşünerek vermelisin."
Yoongi gözlerini anlamsızlıkla sahibine çevirdiğinde Jungkook'un alt dudağının titriyor olduğunu gördü. Kızarmış gözlerini kapalı televizyona dikmiş boşluktaymışçasına bakıyordu, sanki burada bile değildi.
Jungkook ise, annesiyle konuşmalarını düşünüyordu. Onu seviyorsan, eve kapatmak yerine seçim hakkı tanı. Annesinin cümleleri aklında tekerrür ediyor ve kalbine acı saplıyordu. Yoongi, gitmek ve onu anlayan insanlarla beraber olmak isterse ne olacaktı?
Yoongi daha iyi şartlarda yaşamayı seçer ve kendisini terk ederse nasıl dayanacaktı?
Onun kokusuna bu kadar alışmışken, ses tonu beyninde sürekli yer edinirken, yumuşak saçlarını öpmeden nasıl yeni bir güne başlayacaktı?
Gülümsemesini her gün değil de, ayda yılda bir görmeye nasıl alışacaktı? Gözlerinin yandığını fark ettiğinde, kafasını yukarı kaldırdı ve başka şeyler düşünmeye çalıştı.
Lanet olsun ki, düşünebildiği tek şey Yoongi'ydi.
Yoongi, büyüğünün kendini sıktığını fark ettiğinde onunla yalnız kalmak istedi konuşabilmek için.
"Anne bizi Jungkook ile yalnız bırakır mısın?"
Bayan Jeon, onların özel konuşacaklarını bildiği için Yoongi'yi onaylayıp evdekilere veda etmiş ve kocasına onu alması için mesaj atmıştı. Nasılsa biraz dışarda takılıp eve, buraya döneceklerdi.
Annesi kapıyı sonunda kapadığında, Yoongi kafasının karışıklığını es geçip Jungkook'a çevirmişti yüzünü onun sesini duymadan hemen önce.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
paws of love »yoonkook ✓
Fanfiction"Antik Mısırda ataların, atalarıma tapıyordu. Şimdi patilerimin önünde diz çök seni lanet insan bozuntusu." catboy yoongi @yoonkookizm 050317