Lucky, I'm inlove with my Bestfriend (ONGOING)

Am I really Lucky?

(Author's note: Heiii, kamusta? sensya kung naging boring yung few chapters. Heeeheee. Bawi bawi din. Ito muna yung last chapter na ipopost ko, Antok na ako eh! PWAHAHAHAHAH! *SMILE!*)

Sa Pag-ibig, May nanalo may natatalo.. May masaya, Meron namang nagdudusa. Hindi lahat sinuswerte. Pero ang pinakamasakit daw na pwedeng maramdaman pagdating sa bagay na yan ay yung mareject. Siguro naman Lahat sa atin nafeel na yun. Kahit hindi sa Love. Kahit sa ano pang sitwasyon. Masakit mareject, Pero walang magagawa eh. Okaya hindi man mareject, At one point sa buhay natin naramdaman natin yung feeling na parang hindi ka pinahahalagahan ng taong inaasahan mong pahagalagan ka o bigyan ka ng atensyon. Pero ano nga ba ang gagawin mo pag nangyari yun sayo??

Patuloy ka bang magmahal? O Ilelet go mo na lang yung taong yun. Showing your care and love for someone means leting them go....

[Lucky's POV]

Eto na. This is the day, Sapat na siguro yung paghahanda ko. Sana magustuhan niya yung surprise ko. Basta ang alam ko, Handa na ako anuman maging outcome nitong gagawin ko. Isa lang ang hinihiling ko.. 

Kung tatanggihan niya ako, Sana.. Hindi masira ang pagiging bestfriends namin. I will take the risk. Hindi kasi ako yung tipo ng tao na maghihintay na lang nang maghihintay. Minsan kasi hindi lahat nadadaan sa paghihintay. Life is about taking risks. Minsan, Kelangan din natin gumawa ng paraan para makuha natin yung bagay na gusto natin.

Andaldal ko na. Kelangan kong tipirin ang boses ko para mamaya. Hayyy, Eto na naman ang malupit na feeling. Ngayon ko lang kasi naramdaman to eh. Alam ko masyado pa kaming bata. Pero since nakilala ko si Megan, Nakilala ko yung sarili ko. Masyado mang cheesy sabihin, Pero pag nakikita ko siya parang buo na araw ko. AY TEKA! Irereserve ko na yung mga cheesy lines ko para mamaya. Baka mamaya pa ako maubusan niyan eh.

Naghanda na ako at lahat, Ready na ako. Nakaformal suit  nga pala ako ngayon. White yung coat, Tapos black yung panloob. Lahat black except sa coat tska sa mask ko na magkahalong black and white. Maaga akong pumunta sa venue para kausapin yung nagcocontrol ng sound system tska ng lights.

At eto na ang pinakaiintay ng lahat.. Halatang naeexcite ang lahat.. Pero ako kinakabahan  pa din ako. Parang may ewan sa tyan ko pero wala nang atrasan to. Eto na to! I should take this chance.

Nagsimula na ang program.. Nagkaroon ng mga turn over, Nakita ko na din si Megan. Naka pink na cocktail siya. Parang gown pero yung maikli lang. Bagay na bagay talaga sa kanya. Ang ganda ganda niya at parang ang saya saya niya...

Oras na para sa surprise ko kay megan, Pinatapat ko lang yung Spotlight sa kanya. Nakita ko yung pagkagulat sa muka niya kahit may mask siya..

Nagpunta ako sa center stage.. Kinuha ko yung mic.. At kumanta.. 

Ooh yeah

Yeah yeah

Our little conversations are turning into little sweet sensations

And they're only getting sweeter every time

Our friendly get-togethers are turning into visions of forever

If I just believe this foolish heart of mine

I can't pretend that I'm just a friend

'Cause I'm thinkin' maybe we were meant to be

Yung mga oras na kasama kita, Kahit ilang minuto lang yun..  napakahalaga nun sakin. Pag kasama kasi kita parang tumitigil yung oras ko e. Hindi ko na napapansin yung ibang tao. Diba nga nung pinipilit mo ako mag hello sa mga babaeng nag ha hi sa akin.. ayoko talaga eh. naasar nga ako sayo nun kasi pinagtutulakan mo ako sa kanila,  Ikaw kasama ko nun e. Kaya wala akong ibang napapansin pag kasama kita. Dati akala ko normal lang tong nararamdaman kong to..