Ben Erva Durgun 26 yasindayim ayni zamanda yetim bir genç kızım.Doğum sırasında annem kardeşimle birlikte vefat etti .Ben o zamanlar 7 yasindaydim.Babam da annem’in vefatından 1 yıl sonra çatışma sırasında şehit düşmüştü.O günden sonra içime kapandım. Teyzem bana bakiyordu ama kendimi hep fazlalık gibi hissediyordum.Hatta okul hayatım tam bir husranla geçmişti.Bir gün hiç unutmam 3.siniftaydim 23 nisandi ve ben siir okuyacaktim.Çok mutluydum çünkü teyzem Eniştem kuzenlerim gelmişlerdi okulumuzda birde muzik korosu vardı.Kürsüye çıktığımda gözüme köşede duran anne ve çocuğu ilişti annesi ayni benim anneme benziyordu Çocuğunun saçlarını,giysilerini düzeltiyordu o kadar dalmistimki öğretmenimin ikazi ile kendime gelmistim.Hızlıca siirimi okuyordum ama onlardan gozumu çekemiyordum sesim bulaniklasti ve hızlıca bitirip ağlayarak okula koşup sinifima koştum oturup ağlamaya devam ettim ağlamaktan nefes bile alamiyordum sınıfta bir çocuk vardı alihan patavatsızin önde gideniydi.Geldi ve"Annenle baban seni sevseydi emin olki bırakıp gitmezlerdi" bu lafından sonra aglamam sahada hızlandı sinif arkadaslarim sınıfa geldikçe benimle dalga geçiyorlardı sonunda teyzemler gelmişti ağlamaktan bitap dusmustum en son hatirladigim ses enistemin çocuklara bağırışıydı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Hayatim(TAMAMLANDI)
AdventureBu benim hayatım bir kelebektim kozadan çıkmayı sabırsızlıkla bekleyen bir kelebektim sevgiye aç 1 günlük ömrümde sadece sevilmek istedim kanatlarıma sevgi,hayat ve aşk bulaşsın ve kanadım kırıktı uçmayı öğrenmek için can atarken bir adam çıktı kar...
