Left (Season 3): Despair.

Pangtatlumpu't-isa.

Pangtatlumpu't-isa.

I fell asleep looking at the ceiling.

When I opened my eyes. The ceiling greeted me again. The same feeling of grief washed me again, remembering what happened yesterday.

Parang sirang plaka na nagpaulit ulit na naman ang eksenang nakita ko kahapon.

Umiinit na naman ang sulok ng aking mga mata. Masakit pa nga ito mula sa pagiyak kahapon.

Napapitlag ako ng makarinig ng umiiyak na baby.

Something clicked on me.

Unti unting bumalik ang ingay ng paligid. I can now clearly hear everything.

Lumingon ako sa paligid. At nakita ko si Rona at Dyosa na kumakain sa kama sa may kaliwa ko.

Unti unti akong bumangon na agad napansin nilang dalawa. Inalalayan nila ako.

Hinang hina ako at parang magaan ang pakiramdam ng ulo ko pero mabigat ang katawan.

"Louie?" Tanong ni Rona.

I looked at her.

"May gusto ka ba?"

Biglang nangati ang lalamunan ko sa tanong niya. Parang biglang nagpapansin para mabigyan ko ng atensyon.

"Tubig." I said. Pansin kong paos ako. Maybe because of the screaming I did yesterday.

Agad itong lumayo sa akin at pagbalik ay may dala ng bote ng tubig na binubuksan niya at ibinigay sa akin.

Inabot ko iyon at napansin kong nanginginig ang aking mga kamay ng mahawakan iyon at parang di ko kayang iangat.

Tinulungan naman ako ni Dyosa uminom.

"Hinang hina ka bakla. Wala ka kasing kain kahapon tas iyak ka lang ng iyak." Sabi ni Dyosa. "Tapos parang di mo pa kami naririnig."

Na totoo naman.

"Tingin namin masyado kang nashocked sa nakita mo na nangyari kay Sergio kaya ganon ang reaksyon mo." Sabi ni Rona. "Tapos paulit ulit mo pa siyang tinatawag habang umiiyak. Alalang alala kami sayo."

Tiningnan ko sila. Kitang kita sa mukha nila na alalang alala nga sila sa akin.

"Ano bang nangyari kay Sergio?" Tanong ni Dyosa. Sa itsura nito mukhang maiiyak na.

"Oo nga naabutan na lang namin na kinakain na siya." Sabi ni Rona na malungkot na nakatingin sa akin. "Is he there to help us?"

Napabuntong hininga ako.

"I don't think he knows that we are there." Sabi ko sa paos na boses. Mahirap magsalita pero gusto ko malaman nila ang mga naisip ko at tanong sa mga sagot nila.

"What do you mean We?" Tanong ni Ron.

"I saw him opening the cell's gate to freed the lefters and he let them eat him up."

Napasinghap at nagulat sila sa sinabi ko.

"You know I woke up with the sound of the gate being open. I thought somebody's trying to help us but its not our gate so when I looked which gate it was I saw Sergio on cell ten. Then he opened it. Then lefters came to him."

Napapikit ako. Bumalik na naman sa isip ko.

"Bakit niya gagawin yon bakla?" Iyak ni Dyosa. Umiiyak na ito.

"Hindi ko alam." Umiling lang ako.

Natahimik kami at tulad kahapon umiyak na naman.

"Nasaan nga pala tayo?" Tanong ko.