Left (Season 3): Despair.

Pangdalawampu't-lima.

Pangdalawampu't-lima.

Nang maubos ang bala ng baril na hawak ko tinapon ko ito at sinugod ang pinto na papalakulin ko kanina bago sila dumating.

Hinataw ko ang pinto ng palakol. Sinunod sunod ko na nagresulta para masira ito, pero hindi pa sapat para daanan. Kaya nagpatuloy ako sa paghataw.

Akala nitong bruhang to! Makakalabas kami dito! If she won't let us then I'm gonna fucking find a way!

"Get the damn girl! At ikulong silang dalawa sa dead cell!" Sigaw ni Angelina.

Tangina?! Buhay pa?!

Nilingon ko ito at buhay pa nga ang bruha. Hawak nito ang kanang balikat niya na inaapawan ng dugo. Tangina! Sa balikat ko lang pala tinamaan! Nasa likod nito si Noel na inaalalayan itong tumayo at si Sofia na nasa gilid nito.

Dapat pala tinarget ko na sa ulo tulad ng sampung bantay na nakahandusay na sa lapag at naliligo sa sarili nilang dugo. Dapat kasi di muna ako bumaril agad. At dapat maraming baril o di kaya bala ang pinabaon sa akin ni Sergio since alam niyang ganito ang mangyayari sa amin. Eh di sana napatay ko na sila.

Napaatras ako ng kumalabog ang pintuang pinapalakol ko.

At nang bumukas iyon may mga lalaking nagsipasukan at hinawakan ako sa braso. Iyong isa kinuha ang palakol ko.

Nagpumiglas ako.

"Bitiwan niyo nga ako!" Sigaw ko. Pero hinila nila ako palabas ng cage.

"Get that bitch here!" Angelina shouted.

Kinaladkad nila ako palapit kay Angelina.

Nang makalapit sa harapan nito agad akong sinalubong nito sampal na ikinadaing din nito.

"Bobo mo kasi. Kitang mong may tama ka!" Asar ko dito. Kahit medyo may kasakitan ang sampal nito. Pero at least mas masakit ang tama niya.

"Pagbabayaran mo to!" Nanlilisik ang mata niyang sabi sa akin.

"Pasensya na wala akong pera." Pero di niya pinansin ang sinabi ko at nagpatuloy sa pagsasalita.

"At mahal ako maningil tandaan mo yan! Pagbabayaran mo 'to ng malaki! At di mo magugustuhan ang kabayaran ko."

Inaamin ko natakot ako sa banta niya. Knowing this bruha! I will never forget na tinaniman niya ng bomba ang sasakyan namin dati para makabawi sa amin.

Ngayon pa lang natatakot na ako para sa sarili ko, sa baby ko at sa mga kaibigan ko. Mali talaga na buhay pa siya. Kasalanan ko kung naiputok ko lang sa ulo niya ang bala.

Pero di ako nagpahalata. Tinaasan ko lang ito ng kilay at nginisihan.

"At least nakalabas kami diyan!" Nguso ko sa cage. "I told ya! Makakalabas kami!"

"Get that girl out of my face!" Sigaw niya.

Agad akong hinila paalis sa harapan nito at kinaladkad sa isang saradong pintuan.

Nilingon ko si Rona. Nakasunod ito sa akin at katulad ko hawak rin siya sa braso.

Pumasok kami sa pinto at sinalubong kami ng madilim at makitid na daanan.

Pero habang naglalakad tinabunan ang mata ko ng tela.

"Hoy!" Sigaw ko.

Shit!

Ginalaw galaw ko ang ulo ko ng higpitan ang tali sa mata ko. Pero wala natakpan pa rin nila para di ako makakita.

I can hear Ron protesting too. Asking them why do they have to blindfold us.