Left (Season 3): Despair.

Pangapatnapu't-siyam.

Pangapatnapu't-siyam.

At dahil mas marami ang araw na di kami magkasama ni Blake. Sinulit namin ang oras ngayon na magkasama na kami. Buong maghapon kaming nagkuwentuhan na akala mo hindi nanganganib ang buhay namin. Napagusapan din namin ang tungkol sa ex-girlfriend niya bago ako. The reason of my heartbreak from him. He admitted that he loved her but it's me now who's in his heart. Yes he hurt me before by telling me that he can't love again after her but he proved it wrong too. Cause he fell for me and now he's loving me so much now and we're having a baby. Now I really feel so complete.

Kahit na nasa mahirap na sitwasyon kami, pilit nakikipaglaban sa aming mga buhay. Kuntento at kumpleto ang pakiramdam ko kapag kasama siya. Panandaliang nawawala ang mga hirap na daing, biglang tumitigil ang mga patak ng luha. Panandaliang nagiging okay ang lahat. Pero pagkatapos ng masayang usapan, higpit ng hawakan ng kamay, mainit na yakap, mga halik, babalik pa rin sa kasalukuyan na hindi talaga okay ang lahat. Isa-isa kaming nababawasan at alam ng bawat isa na patuloy pa, na may mawawala pa.

Pagsapit ng gabi bigong bumalik sila Rona, Jeremy at Logan. Hindi nila nakita si Kat. Kung saan saan sila napunta, pumunta pero hindi talaga nila nakita.

"Kakain lang ako ngayong gabi tapos hahanapin ko ulit siya." Logan said.

"Hindi." Tutol ko.

"Magpahinga ka muna. Bukas na lang ipagpatuloy ang paghahanap."
"No Lou, I'll continue finding her."

"Pero-" Napahinto ako nang tapikin ni Blake ang balikat ko.

"Hayaan mo siya." He said.

Bumuntong-hininga ako at tumango. Pinanuod ko na lang na kumain ito hanggang matapos. At nang matapos nga ay agad lumabas para ipagpatuloy ang paghahanap kay Kat.

Naaawa ako kay Logan. Sumasakit ang dibdib ko sa nararanasan niya ngayon. Paano pa kaya siya? He lost Jayjay and he lost Kat too.
Gusto kong mainis kay Kat pero naiintindihan ko siya. No matter how twisted it is to blame someone para sa kasalanang hindi naman sinasadya, we should understand that person. Nasasaktan sila. Ang mga hindi sinasadyang bagay ay dapat intindihin. Pero kasi kapag nasasaktan ka at ang tangi mo lang na naiisip ay ang sakit sa kalooban mo ay sasarado talaga ang isip mo para sa nararamdaman ng iba. All you feel is what you feel. You wouldn't care about anyone's feelings more than you. Kung sa akin din siguro mangyari ito, I will blame anyone to make me feel better. That I can point my fingers to somebody 'cause I know it's his fault. Not mine. To save face? Para di masabing may pagkukulang ka rin? No matter what it is, it's easy to blame if you're not the one who did wrong. But then paano pa kapag nalaman niyang ang hinahanap niyang kapatid ay wala na? For sure logan's gonna be broken on how Kat's more coldness will freeze him to death. And for sure our hearts gonna be in pain to witness something beautiful break in our very eyes. That you will realize beautiful things fade too. Like how their love is slowly fading to nothing but a broken love that used to be so alive. Shit! I'm gonna cry bucket of tears on that day.

"Hey!"

Napalingon ako kay Blake ng tapikin niya ako sa balikat. He smiled at me.

"He's gonna be okay. Don't worry about him." He assured me. He's always assuring me and I'm so thankful for that. If he's not here I'm gonna be a broken mess while worrying at everything that's worth worrying. Yeah I'm weird like that. And he's the one balancing my weirdness.

Nang lumalim ang gabi lahat kami ay umukopa na sa mga bakanteng clinic bed pwera kanila Jeremy at Blake na umaakyat sa taas.

Habang nag-aantay ng antok nakatingin lang ako sa kama na kinaroroonan ni Jayjay habang hinahaplos ang munting umbok sa tiyan ko. Hindi ko maiwasang mag-isip na kung lalabas na ang anak namin ni Blake, tatagal kaya siya? Lalaki singlaki namin? O hanggang kay Jayjay lang? Maiipit sa mga sirkumstansyang kalapit ng mapait na buhay sa panahong ito? Kaya dapat lang talaga na makaalis kami dito. Hindi safe para sa baby namin at sa amin. Kahit saan basta kaya namin maprotektahan laban sa kung ano pa man. Kapag dito kasi liliit ang porsyento ng pagkabuhay dahil sa mga patayan. Hindi lang lefters ang kalaban pati tao.