Pagmamahal: First Love: Kalimutan

403 7 1
                                    

Marcus' P.O.V

Ang uri kasi ng pagmamahal na mero kami para kay Drea ay yung tipong hinding hindi mo makakalimutan. Kahit ilang beses mong sabihin sa sarili mo na makakalimutan mo rin ito balang araw ay kakainin mo rin ang sinabi mong yun.

Mahirap kalimutan ang iyong first love at first heartbreak.

Nung unang kita ko palang kay Drea noon sa bussiness meeting ng parents namin ay nabighani na ako sa kanya. Syete anyos palag ako nun. Sobrang ganda nya kahit syete anyos palang sya. Nalove at 1st sight ako sa kanya.

Magkaklase kami nun simula pa nung elementary ngunit kahit anong effort ko mapansin lang nya ay wala parin. Hanggang naghigh school na lamang kami ay wala parin.

Nang magcollage kami ay nalaman kong ieengage pala kami kaya nagkaroon ako ng lakas ng loob na ligawan sya ngunit sa kasamaang palad ay nabasted ako. Sumabay pa nun si Arkin buti nga't mas malala yung pagkabusted nya. Tawa pa ako nun ng tawa.

Nung nalaman ko naman na may isang nerd na ipinagtatanggol noon si Drea ay halos pumutok ang mga ugat ko sa selos. Kaya siguro naibuntong ko kay Andy ang galit ko. Sobrang inis ko noon nung nagalit sya saakin.

Nasasaktan ako noon sa tuwing ipinapamukha nya saakin na wala syang pakialam saakin at mas gusto nya si Andy.

Nanggagalaiti ako nung nalaman kong sila na noon ni Andy. Kaya ipinaalala ko yung engagement kay Daddy dahil gusto na rin nya noon na makapangasawa na ako.

Hanggang sa sinabi na sa kanya ng mga magulang namin ang tungkol sa arrange merriege namin. Pilit kog itinago sa likod ng aking stone hard facade ang sakit nang magwalk out siya kasama si Andy.

Nun nakipagdeal naman siya saakin ay nagkaroon ako ng pag-asa na baka maipaghiwalay ko ang dalawa.

Ngunit sumapit na lamang ang kasal ay hindi parin sumusuko ang dalawa. Hanggang sa umalis kami papuntang N.Y ngunit hindi ko nun inaasahang malakas parin ang kamandag ng karisma ni Drea na mahuhumaling rin sa kanya ang anak ng isa pang bussiness partener namin na si Gerald.

Halos makakatunaw na ng tingga ang kulo ng dugo ko noon. Nung tiningnan nya ako sa mata nang malaman nya ang deal na paran inaasahan nyang may magagawa ako para pigilan yun, ay parang dinudurog ang puso ko.

Nung mga panahon wala sya noon sa pikin ko sa loob ng isang linggo, hindi ako lumalanas ng suite namin. Wala akong kinakausap (room service is an exception).

Pakiramdam ko noon ay nawawala ang kalahati ng puso ko. Sa mga oras ring yun ay napaisip ako. Ito siguro ang nararamdaman ni Andy sa tuwing linalayo ko sa kanya si Drea.

I realized na siguro nga oras na para itigil ang kahibangan ko. Siguro ok na kahit mahalin ko nanlang sya sa malayo. Siguro oras na para magparaya at tanggapin ang aking pagkatalo. Oras na para maging masaya naman sya. Hahayaan ko na sila.

Nang magparaya ako ay masaya arin ako dahil nakita ko syang masaya at naging magkaibigan pa kami despite the things i've done to them.

Lumayo muna ako noon. Doon ko nakita ulit si Marion. Inaamin ko na nauna ko syang magustohan kesa kay Drea ngunit mas lamang ang pagmamahal ko kay Drea.

Naisipan ko noon na baka sya na ang daan para makamove on ako. Tinulungan nya akong magmove on ngunit kahit anong gawin ko ay hindi nawawala ni mabawasan man lang ay wala.

Hanggang sa naging kami ni Marion kahit na mahal ko parin si Drea ay gusto ko rin si Marion. Malaki ang kaibahan sa Mahal at Gusto.

Gerald's P.O.V

Sana ayos lang si Drea. Di ko parin kayang malita syang nasasaktan dahil mas nasasaktan ako.

Mahal ko parin sya. Parang kusa naming ibinigay sa kanya ang puso namin kaya ngayon ay di na namin mabawi.

Masakit isipin at gawin ang kalimutan sya. Masmasakit pa kesa sa katotohanan na hindi nya masusuklian ang pagmamahal namin.

Na may ibang nagmamay-ari ng puso nya. Kung nadurog man ng katotohanang iyon ang puso namin ay mas nadudurog paito sa tuwing nagtatangka kaming kalimutan sya.

Mas lalo namin syang munamahal kapag hindi namin sya iniisip dahil bigla na lang syang mapapadpad sa aming isipan.

Ang mga mata nyang kay gaganda. Her black orbs so deep that you can see her soul in it. Those orbs that never lie even though her face is sometimes very decieving.

Her beautifully pointed nose. Her fair smooth skin. Her lips that are red as blood. Her cheeks with natural rosy blushes on them. The shape of her face and body. Her beautiful wavy blode hair.

Aside from that her rock-hard emotionless facade. Her beautiful icy voice. Her bitchy side. Her soft side. Everything about her, I came to miss.

Sa loob ng isang linggong pagsasama namin, bakita ko ang totoong ganda nya inside and out.

I also saw how much she loved Andy. How much she cared for her family and those around her. How loyal she is to Andy kahit na marami ang mga lalaking humahabol sa kanya. And her himble prsonallity. I fell head over heels for her.

I fell for her hard regardless of the fact that I knew she couldnt catch me and I still continue to fall for her.

The day I had to let her go was one of the saddest and most misserable day in my life.

Letting her go means not waking up beside her. Not feeling her kisses again. Knowing that she wasnt and will never be yours.

But i am happy dahil naging bestfriend parin nya ako. Atleast saganon ay makakapkling ko sya. Kahit na ang tigin lang nya saakin ay isang bestfriend.

Bukas naman ang puso ko para kay Zandra ngunit hindi nya nalalamangan at malalamangan ang pagmamahal ko kay Drea.

Hindi na naman ako hahadlang sa kanila ni Andy eh. Kontento na ako sa pagiging bff namin. At sa pagmamahal sa kanya sa malayo. Huwag lang syang lalayo saamin dahil yun ang di namin kakayanin.

Shawn's P.O.V

Hindi ako mapakali sa kinauupuan ko. Sobrang nag-aalala ako sa bestfriend ko na siya ring babaeng pinakamamahal ko.

Kahit naman nabighani ako kay Jace eh mas mahal ko parin si Dree. Bukas naman ang puso ko kay Jace. Wala lang talagang makakapantay sa kay Dree.

Sa tagal kasi na kilala ko sya ay sobrang minahal ko na sya. Nung mga araw naman na nagkalayo kami ay mas nadadagdagan ang pag-ibig ko sa kanya. Mas nasasabik ako sa araw ng aming muling pagkikita.

Nung nalaman kong ang pinsan ko ang boyfriend nya ay unti unting nawasak ang mundo ko.

Naisip kong bakit ang pinsan ko pa kun pwede naman ako nalang. Sa dinamidami ng mga lalaki sa mundo, bakit sya pa? Masyado naman yatang mapaglaro ang tadhana.

Naisip kong mas matagal naman na kaming magkakilala ah. Bakit hindi na lang ako? Anong meron sa pinsan ko na wala saakin?

Pero nang makita ko silang sweet na sweet silang dalawa, narealize ko kung anong wala saakin na meron sa kanya. Yun ay ang puso ni Dree. Nasa kanya ang puso ni Dree at wala saakin.

Nung nakita ko naman si Jace, nagandahan ako sa kanya ngunit di ko ipagkakaila na mas maganda talaga si Dree.

Sana ligtas sya. Di namin kakayanig mawala sya.

Third person's P.O.V

Habang ang tatlong ugok ay nagdadrivebng nakatulala patungo sa ospital ay naisip nila ang kanilang mga sakripisyo para kay Drea.

Ayaw nilang mawala ito dahil parepareho silang malulungkot. Parepare pa nila itong mahal.

Literal na maramig nagmamahal kay Drea. 7 na lalaki nga diba.

Si Andy, si Sam, si Marcus, si Gerald, si Shawn, si Drex, si Arkin.

Kasama pa dyan yung mga humahanga sa kanya. Maging Girl, boy, bakla o tomboy pa man yan.

Nandyan pa yung mga magulang, biyenan, kapamilya, kaibigan, at menbers nya.

Maraming talaga ang nagmamahal sa kanya.
___________

HYLI

Us Until The End (TGBGQ2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon