27.Bölüm

10.4K 451 56
                                    

Selammm yine ben!!Öncelikle 64
geçtiğimiz için çoooook teşekkürler.Harikasınız.Vote verenler benim için çok değerliler.Onların adlarını tek tek yazamıyorum bu yüzden affedin beni.Ve bir okuyucum artık mutlu olsunlar dedi önceki bölüme yorum olarak bende onu kıramadım.Sizleri gerçekten çok seviyorum.Bekletiyorum,yorumlarınıza cevap veremiyorum birde zaten kötü bir yazarım bu yüzden kendimi kötü hissediyorum.Yorumlarda düşüncelerinizi söyleyin lütfen Yb ne zamanlar oluyor genelde bunlarda beni çok mutlu ediyor ama önceliğim diğerleri;)Birde yorumlarda kitabımı okuyun diye mesaj atmak bana çok itici.Direk bana özelden mesaj atmanız daha iyi oluyor ve ben bu mesajlara yüzde yüz cevap veriyorum.Sorularınız varsa sorun lütfen.Bu arada Hayatımın Hayatı diye bir fanfic okuyorum.Daha yeni ama sizede öneririm.
@taylor-13-
@tuti0220 ~>>>Önceki bölümdeki sınırın geçilmesi için çok çabaladın.Teşekkürler.Seni seviyorum tatlım:)
@Tanazdemir
@Bertarun
@AslSD0
@NaqihanSaritas
@MrsGomezLovato
@MerveUlucan
@yareneda
@sila52252
@skrkz_99
@1D23HarryStyles
@muxayyo
@GizemBieberMalik
@Aleynalnce
@Zeynepahin1
@nilkoldas
@LovelyHugs
@GoncaglDurmu
@beyzaliam26
@AkArzeynep
@Ayazdemir0
@Cupcekbuse
@ZeynepErdem6
@Delena__1D
@Eceelik
@Edazgr
@beautybyecem
@aleyna151
@vampirgirl16
@busebeste
@Gamzelim26
@GamzeDirectioner
@oznur1743
@deniz_01
@NevraMutlu
@fantastik93krdln
@betul_123
@BadGirlMalik
@cokokuyan
@CRAZYMOFONUILL
@sueda_2002
@cantbelive
@semanur1907
@sevvalseheroglu
Bu arkadaşlara çooook teşekkürler.Hepsi benim birtanem sizi çok seviyorum<3
Ve bu bölüm başta @sevvalseheroglu @nilkoldas @ZeynepErdem6 @Bertarun @AkArzeynep ve @1D23HarryStyles olmak üzere tüm okuyuculara.Sizi seviyorum<3
Son olarak sınır 180 vote ve 70 yorum<3<3
******************
"Hadi ayağa kalk birtanem"

Karanlık sokakta Kev'inin sesi dışında yankılanan tek ses hıçkırıklarımdı.Çok garip bir pozisyondaydık.Erkeğe bakıp ağlayan bir kız,kıza sarılan bir erkek ve onlara doğru kızgın bir suratla bakan diğer erkek.Aşk üçgeni desem yanılır mıyım?Herzaman hayatımda sevilen biri olmak istedim.Hani tüm kızların hayalidir ya gelinlik,yakışıklı prens falan,yemin ederim şuan Zayn'e bakarken tek gördüğüm şey asla damat olmıcak biriydi.Olamazdı çünkü olamazdı işte.Hayır bu bir badboy hikayesi değildi.Fakat görünüşe göre aşk hikayeside değildi.Zayn'den hiç sevgi görmemiştim ki ben.Tanrım!Daha çok ağlamaya başladığımda Zayn'in adım attığını gördüm.Sonra birkez daha.Tam olarak Zayn'in bize doğru ilerlediğini görünce nerdeyse şoktan bayılacaktım.Onun çekip gitmesi gerekirdi.Her zaman bunu yapmıyor muydu zaten?Yağmur şiddetini artırırken Kev beni daha sıkı sardı.
"Hadi bebeğim.Hasta olucaksın"dediğinde onu başımla onayladım ve Zayn'e bakmayı bıraktım.Gök gürlerken her zamanki korkuyla sıçramıştım.Aklıma buraya ilk geldiğim gün korkudan Zayn'le yattığım geldi ve bu beni nedensizce gülümsetmişti.Dostum beni kaldırmaya çalışırken-ki açıkçası popom yere yapıştırılmış gibiydi-kolumu onun boynuna doladım ve bu bizi daha da yakınlaştırdı.Karşılıklı birbirimizin yüzüne bakarken Kev'in garip bir sesle nefes aldı.
"Eve gidiyoruz Kate!"

Bakışlarım tekrar onu bulduğunda yanıma kadar gelmiş olduğunu farkettim.Hemen sonrada kolumdan tutup beni kendine çekti.
"Zayn!"diye Kev bağırırken Zayn nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde Kev'e tekme geçirdi.
"Zayn!"diye bu sefer ben çığlık attım.Aniden pantolonumun cebinde elini hissettiğimde ölüyordum.Belimden tutup cebimde elini gezdirmeye devam etti.Ve tanrım!Bu da neydi?Anahtar sesiyle düşüncelerimden kurtulup soluksuz ona bakmayı bıraktım ve biraz sonrada beni ittirerek eve fırlattı.Kapıyı kilitlediğinde dışarıdaki dostumun gidip gitmeyeceğini düşünüyordum.
"Sen napıyorsun!"diye öfkeyle bağırdım.Anahtarı rastgele biryere fırlattı ve üzerime doğru gelmeye başladı.
"Asıl sen napıyorsun!"
"Zayn evimden defol git!"diye sorusunu cevapsız bıraktığımda sinirinin gitgede arttığını farkediyordum.
"Kev'e bu kadar yakın olmaktan ne zaman vazgeçeciksin!"diye kükrediğinde yerimde zıplamıştım.
"Sen Elena'dan ne zaman vazgeçersen!"Cevabım üzerine gözleri daha da siyahlaştığında yutkundum.Açıkçası biraz korkuyordum ve Kev'inin kapıyı kırmaya çalışır seslerini duymadığıma göre gitmişti.
"Sana hala kızgınım Kate!Bana nasıl inanmadın ve o bir sikimden bile anlamayan Kev'e güvendin bilmiyorum ama lanet olsun ki Elena senin yüzünden ağladı ve ben değer verdiklerimin üzülmesine dayanamam!"
"Peki benim Zayn?"diye sorduğumda gözyaşlarımı geri geldikleri yere yolluyordum."Benim üzülmem?"
"Katheri-
"Sen beni üzüyorsun pislik!Ben seni severken sen hayatıma sıçıyorsun ve her nedense her zaman hatalı ben oluyorum!"diye konuşmasına izin vermeden bağırdığımda ikinci kez belimi kavradı.
"Elena-
"Kapat artık şu konuyu!Senden asla bunun için özür dilemicem!Biraz da sen özürdile!Bana yaptıkların için özür dile!"diye soludum.Belimdeki ellerini biraz daha sıkılaştırdı ve bir adım daha atarak duvara bedenimi yasladı.
"Özür dilerim"diye mırıldandığında ağzım yerlere kadar açılıyordu.
"Ne?Ne dedin sen?"diye saçmaladığımda serçe parmağını boğazımda gezdirdi.
"Bu izler için özür dilerim Kate"Dokunuşuyla ürperirken onun gözlerinin içinde ilk defa pişmanlık görüyordum.
"Bir daha bana hayvanmışım gibi davranma ve sakın boğazımı sıkma Zayn"
"Sende birdaha Kev'in dediği her boka inanma ve sakın onunla temasa geçme!"
"Bana bağırma"
"Sesini yükseltme o" halde"dediğinde gözlerimi devirdim.
"İnsan olmayı dene Zayn"
"Elena'dan uzak dur".
"Bundan emin değilim.Sana yaklaşırsa işi biter" diye mırıldandığımda ufak çaplı bir kahkaha attı.Açıkçası onun gülümsemesini özlemiştim.Genelde kavga ettiğimizden bu pek mümkün olmuyordu.Zihnime bu ender anı kazımak için ona bakmaya devam ettiğimde burnumu öptü.Kalp krizi geçirmeme saniye kalmışken tekrar sesini duydum.
"Seni gerçekten seviyorum Katherine.Sadece senin birileriyle ilişkin olunca ki bu birileri erkek oluyor o zaman deliriyorum.Ama yemin ediyorum ki seni seviyorum.Ben bunları ilk defa söylerken senin başkalarına inanman beni bitiriyor.Sinir krizlerim var ve ben seni incitiyorum"diyip nefes aldığında bende onunla birlikte derin bir nefes verdim odaya.
"Neden buraya geldin ve neden bizi gördüğün halde ilk defa çekip gitmedin?"diye konuyu değiştirdiğimde aniden bana sarıldı.Ona ayak uydurmaya çalıştım.
"Çünkü şimşekten korkuyorsun ve seni koruyacak tek kişi benim bebeğim.......

Merhaba LondraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin