39.Bölüm

4.4K 311 35
                                    

Uzun bölüm sizlerle.Daha önce sınır koymayacağımı söyledim çünkü amacım bazı yazarların aksine popiüler olmak değil.Bu amaçla yazsaydım yazmam daha iyi.Sadece yb gelsin demek yerine düşüncelerinizi belirtseniz.100 yorum olan bölümlerdeki enerjinizi özledim ve kırıldım

[][]Tesadüf adlı kitabımın tanıtımı yayınlandı bakıp fikirlerinizi söylerseniz minnettar olurum[][]
************
"Katherine ama Kate diyin lütfen...

Evet,geçmiştede aynı kelimeleri söyledim.Ve evet bir çok şey yaşadım.Fakat bazen tren rayından nasıl çıkıp kaza yapabiliyorsa işlerde buna benzer.Ne yapacağını şaşırırsın ve sonra birden refleks aniden istemsiz gibi oluverir olaylar.Zayn'in dediği gibi herşeye yeniden başlamak elbette mümkün değil ama yinede bir defter bittiğinde yeni bir defter alıp tertemizden başlıyorsak bu da onun gibi birşey olabilir mi?Herşeye yeniden derken benden Elena'yı,kavgaları,tokatları,bağırışları yada tüm bu olanları unut demek istemediğini biliyorum.Biliyorum çünkü gözleri böyle konuşuyor.Orada o elaların derinliklerinde umut,pişmanlık ve sevgi var.Ve gözler asla yalan söylemez.Etrafımdaki beş erkek bana umutla bakarken kendim hiçbir adımda bulunmazsam gerçekten aptallık olurdu ve bu yaptığım en iyi şeydi.Yani yeniden başlamak.Veya başlayabileceğine inanmak.
"Seni ve nadiren yaptığın yemekleri çok özledim Kate"diyip kollarını belime saran Niall sanki düşüncelerimide bir kenara atmıştı.Sarışına bende karşılık verdiğimde diğerlerinin verdikleri derin nefes beni gülümsetmeye yetmişlerdi.Gerginlerdi ve tek bir hareketim sanki onları huzura kovuşturmuşturdu.
"Gel buraya"diyip Louis kolumdan çekip bizi ayırdığında yüzümdeki samimi gülümsemeyle onun kollarında buldum kendimi bu sefer.Bu sarılmalar elalarla olan göz temasımıda bozmuştu ve bu aslında benim için iyi olmuştu çünkü aksi takdirde düşünceler beynimi yiyip bitiriyordu.Neyi düşüneceksin dedim kendi kendime.Bir kerede duygularına yenilme.

Zayn aniden birşey bekliyormuşda olmamış gibi "Biraz dinlen istersen"dediğinde Louis'le olan sarılmamız bitmişti.Sesinden böle bir ima sezmiştim.Ve ardından bana uzunca -ki 1 dakika falandır heralde-baktıktan sonra mutfağa ilerlemişti.Anlamsızca merdivenleri çıktım bende ve eski odama ilerledim.Islak üstümü değiştirip yatağıma oturup bacaklarımı kendime sardığımda yine düşünecek zaman elde etmiştim.Bir ilişkim bitip sonra tekrar başlamıştı ve ben daha geçenlerde ondan isteyerek kendim ayrılmıştım.Saysam sanırım ondan fazla barışma ve bitirme olmuştur.Bunların tümünde tek bir elebaşı vardı.Elena.Sam'in deyimiyle sevdiği için savaşan pislik.Sam'le aramızda olan hasarın kolay kolay tamir edilemeyeceğini de biliyorum ne yazık ki.Bilmediğim tek şey Kev.Onunla konuşmaya yada arkadaşlığıma devam edersem bunun Zayn'i delirteceğinin farkındayım fakat o benim dostum.Dostum desede hala aklımı karıştıran bazı şeyler var.Neyin seçiminden bahsediyordu mesela.Bazen bu Elena olaylarında bir parmağı olduğunu düşünmedim değil ama yapamaz değil mi?Açılan kapının gıcırtısıyla başımı odanın girişinde girmekle gitmek arasında kararsız kalmış sarışına çevirdim.
"Gelsene"dediğimde bunu bekliyormuş gibi kapıyı kapattı ve yanıma yatağın ucuna oturdu.
"İyi misin merak ettim.Zayn'de odasına kapandı da"dedi hemen açıklama yapar gibi.
"İyiyim sadece tüm herşeye rağmen yeniden başlama olayını düşünüyorum.Ona olan hislerim karman çorman olmuş durumda"dediğimde mavi gözler Zayn'den bahsettiğimi anlamıştı hemen.
"Zayn'de hasar aldı Kate ama o yeniden başlama şeysine kararlı"dediğinde gözlerimi devirme dürtüsüyle karşılaştım.
"O hasar aldı ama ben tamamen öldüm"dedim birazda sinirle."Ve bunların sebebi o iken bana hasardan bahsetme Niall."Dediklerimi kafamda tartarken bir yandan da onu kırmamaya çalışıyordum.
"Elbette sen daha kötüydün ama Zayn.."durduğunda maviler bir süre benim maviliklerimde gezdi.Devam etmekten çekinir gibiydi.
"Zayn?"diye sordum cesaret vermek ister gibi.
"O sana Kev'den uzak dur dediğinde ve sen hala uzak durmadığında bir sürü sinir krizi yaşadı ve...Ve ben ilk defa onun biri yüzünden ağladığını gördüm Kate."derken o kadar itinayla söylemiştiki kelimelere bile dikkat ettiğini anlamamak imkansızdı.
"Sinir krizlerinin de sebebi kendisi Niall ve inan bana onun kadar hatta daha fazla ben de ağladım"dememle "Anlatmak istediğim bu değil!"diye bağırması bir olmuştu.
"Sana ihtiyacı var görmüyor musun?O ilk adımı attı ve sendende bir adım bekliyor"diye devam ettiğinde onu ilk defa böyle görüyordum.Ben elinde cips paketiyle yaylanıp maç izleyen Niall'a alışıkdım.Ses tonunu yükselten ciddi bir Niall'a değil.Arkadaşını düşünmesi güzeldi fakat yinede...
"Hadi ama!Ben eski Zate'i özledim"derken kıkırdıyordu eski haline dönmüş gibiydi ve gülümsemesini bile özlediğimi farkettim o an.Evimi ne kadar reddetsemde özlemiştim.Bu gerçekti.
"Zate ne?"diye sordum merakla bakışlarla.
"Zayn ve Kate.Birleştirince oluyor bebek.Nasıl bilmezsin"diyip dalgayada vurduğunda yüzündeki sırıtış bendede oluştu ve onunki ise büyümekle yetindi.Ani verdiğim kararla yataktan kalktığımda kapıya kadar ilerlemiş ve arkama dönüp sarışınıma bakmıştım.
"Göreyim seni.O odadan barışmadan çıkma ha"diyip göz kırptığında ona bir elimle öpücük attım ve ben kapıyı açıp karşıdaki odayla bakışırken o buna büyük bir kahkaha attı.Kendime gaz vererek kapının kulpunu çevirip içeri girdim.Işık kapalıydı ve karanlıkta yatakta kıvrılmış bedeni farkettim.Ayaklarım beni yanına yatmayı zorladı ve yine ister istemez eskilerde sabah Harry kapıya geldiğinde uyanması için su döktüğüm aklıma geldi.
"Dışarıda şimşek çarpmıyor"diye konuşmasa uyuduğunu düşünmeye devam edebilirdim.
"Bu ne demek?"diye sorarken belimi hemen tanıdık eller kaplamış ve kendine çekmişti.
"Ne için geldin demek"dediğinde biraz şaşırmıştım.
"Gitmemi istiyorsun Zayn?"dedim sinirle.Çabucak sinirleniyordum.
"Bunu isteyebilir miyim sence?"diye bana oda soruyla cevap verdi.Bu ne demekti?Kal?Yüzünden duygularını anlamaya çalıştım ama o yine ifadesizdi.
"Benim için ağladığına inanamıyorum"derken biraz tereddütlüydüm.Niall söyledim diye kızar mıydı ki?
"Sende benim için ağladığına göre ödeştik"dedi ve bu tamda ondan beklenilecek cevaptı.
"Senin için ağlamadım ki ben!Aptallıkların için ağladım"dedim kendimden beklenmeyecek şekilde yüksek ses ve tonda.
"Olsun ikiside aynı şey.Benim için ağladın sonuçta."derken gülümsemesini izledim birsüre.Bununla gurur mu duyuyordu?Onun için ağlamamla?
"Sadece aşktan bu kadar nefret eden ve aşık olmam diyen birisinin aşık olması garip"diye dile getirdim düşüncelerimi.
"Aşk senin için ne demek?"diye sorduğunda belimdeki elinin gerginliği artmış ve cevap bekleyen gözlerle bakmaya başlamıştı.
"Asla pes etmemek,bırakmamak"diye ilk gelen cevabı yapıştırıverdim.
"Hmmm"diye mırıldanırken gözlerini kapatmıştı.Uykusumu vardı?Zaten sesi yorgun geliyordu yinede "Senin"diye sormaktan kendimi alamadım.
"Benim aşkım yumuşacık yatağımla uyku"dedi yine yorgunca."Yaaa"diye mızmızlanıp omzuna vurdum."Söyle yoksa giderim".Gözlerini açtı ve keyifle gülümsemeye devam etti.
"Şakaydı Kate"dedi.Ses tonu yine yorgundu ama aynı zamanda da keyifliydi.
"Senin için?"diye yineledim.Bakışları aniden derinleşti.
"Benim için aşk uzun bir hikayedir.Bu hikayenin baş kahramanı sensin ve baş kahramansız benim gibi yardımcı kahramanlar bir hiçtir"....
**************
Harry'nin Ağzından...

O eve girmek istemiyordum.Daha doğrusu Kev'in bulunduğu eve.Giremez miydim peki?Elbette girerdim fakat ağzını kanatmadan burnunu kırmadan da çıkmazdım ve bu Sam için pek iyi olmazdı.Bu yüzden paltoma biraz daha sarılıp evin kapısını usulca açan kıza çevirdim bakışlarımı.Kapıyı kapattı ve yanıma gelip tam önümde durdu.
"Ağladın mı sen?"dedim hemen."Gözlerin kızarmış Sam!"Elleriyle geçiştirir gibi yapsada kızarmış burnunu çektiğinden ağladığını anlamıştım.
"Kate'le tartıştık biraz"derken üsteleme der gibi bakmıştı bana ve bende üstelememeye karar verdim.
"Birbirimizi kırdık fakat beni asıl delirten şey aptal kuzenimin Elena bozuntusuyla evimizde konuşup duruyor olması"diye devam ettiğinde ağzım aralanmıştı.
"El içeride mi?"dedim hayretle.

Kaşlarını çattı.
"Ona El deme.İsmini kısaltma hatta ismini kullanma bile ve evet içeride konuşuyorlar.Buna rağmen benim tek duyabildiğim üniversitemize katılan yeni kişi.

Merhaba LondraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin