Droga qe nuk shitet

-6/12-

1/12

E mbyllur ne dhome priste gjithmone diten e takimit. Vetem atehere arrinte t'i celte fytyra.Dilte jashte atyre mureve qe vetem frymen i merrnin.Nje vit larg tij thonin shume per te,ajo largesi midis tyre.Numuronte ditet qe sa vinin e i dukeshin shume te largeta.Sepse pa te koha nuk kalonte sic duhej.

"Cohu Viktoria!Sot eshte dita jote." i drejtohej Dena pasi kishte hyre ne dhomen e erret,te padrite.Dukej e lodhur nga gjithe ato fjale qe i thonte asaj dite per dite,por jo nuk degjonte te dilte pervec dites se shenuar per te.Dhe po,e premtja e shumepritur ishte dita e saj.

Me vrull cohej nga shtrati e niste te vishej.Te zbukurohej vetem per te.E genjente sa here ai pyeste se si ia kalonte."Dal per te harruar largesine tone!" justifikohej cdo dite.Sepse ajo dilte vetem neper endrra.Vetem atehere mundohej te merrte sadopak ajer.Ajer enderre!

2/12

"Ky zarf eshte per ty!" iu drejtua Livenit.

Sot ishte serisht dita e tyre e takimit.Ndryshime te medha kishin ndodhur keto dy muaj.Gjithnje ai shfaqej perpara saj si i pamundur.Veshtronte dy duart e tij te lidhur,nepermjet atyre prangave te mallkuar.Ne pamundesi per ta perqafuar,per ta mbajtur nen ngrohtesine e tij.Vetem ledhatime.Vetem shtrengime duarsh.Vetem kaq i bashkonte ata.E pamundur kontakti i thelle fizik.Nuk do kish bashkim trupash,e as buzesh!

"Cfare ka ketu?" pyeti dyshues.Hidhte syte sa nga zarfi i bardhe e sa nga syte e saj.Sy qe ishin ndryshim i asaj dite.

"Hape!Te perket ty." ia ktheu e buzeqeshur.

"C'ka ndodhur keshtu?Gjithe ky ndryshim!Gjithe ky shkelqim ne fytyren e saj!Cfare ka ndodhur?" pyeti veten para se thirrja e sjume perseritur e saj ta zgjonte nga mendimet.Me te vertete cfare kishte ndodhur?!Nese me pare ajo e vizitonte fytyre ngrysur,perse gjithe ai shkelqim ate dite?!

"Hape!" foli ajo.Entuziaste!Ashtu ishte ne ate moment.

"Ma hap ti,sepse keto me pengojne!" i beri te ditur per prangat,kur ngriti duar ne ajer.

Ajo e hapi.Po griste ngadale ate zarf te bardhe.Gje qe i shtonte kuriozitetin edhe me shume atij.

"He pra Viktoria.Hape e te marr vesh edhe une se per cfare behet fjale!" e ajo serisht luante me te.Dukej aq ne qejf per lojra sa s'ka."Ne rrethana te tjera do i shihje mire pasojat e kesaj loje!Mos harro qe po i mbledh te gjitha rastet per diten e daljes nga ky vend." tha ai.Dhe ajo e kuptoi shume mire se per cfare e kishte fjalen ai.Prandaj i dha edhe nje puthje ne ajer te shoqeruar me nje buzeqeshje para se te nxirrte prej saj nje flete katrore jo shume te madhe.Nje pjese e saj ishte e erret,nje pjese tjeter me e zbardhur!

"Cfare eshte kjo?" pyeti,sepse asgje nuk kishte kuptuar.I padituri!

"Eko zemer!Do behesh baba!" e surprizoi ajo.

"Cfare...une..babaaa!" bertiti ne mes te salles,aq sa edhe jashte saj u degjua."Me bere mashkullin me te lumtur ne bote!Te dua..te dua..te dua!" i perseriti asaj dhe u afrua per ta puthur.

"Zoteri nuk lejohen kontaktet e tilla!" i nderpreu polici.

"Une do behem baba e ti me thua qe nuk lejohet.Nuk me intereson!" ia ktheu ai dhe serisht e puthi.Puthje qe u kishte munguar te dyve.

"Cfare eshte?" iu drejtua asaj.Tashme shkelqimin dhe buzeqeshjen ne fytyre e kishin te dy jo vetem ajo.

"Eshte akoma heret.Pas dy muajsh do e marrim vesh ose kur te lind." tha dhe i shkeli syrin.

"Orari i vizites mbaroi!" u dha lajmerimi qe ata duheshin ndare.

"Mbaje kjo te perket ty!" i tha ajo teksa shtrengoi ne duar e tij ate flete katrore ne te cilen ndodhej "fotoja" e bebes se tyre.U puthen,perfituan nga rasti e u puthen.Me pas u ndane me koken pas.Ne syte e te dyve kishte lote,por jo trishtimi,kesaj here ato quheshin lote gezimi...