Droga qe nuk shitet

-6/12- (Muajt e mbetur!)

7/12

Jetesa ne ate dreq burgu nuk ishte lule per te.Sidomos tani qe ai kishte nje femer qe i mbreteronte zemren.Nuk kishte aspak te lehte te qendronte larg aromes se saj,qenies se saj.E deshironte edhe ne kete moment,por e vetmja gje qe ia zbuste paksa deshiren ishte ajo fotografi,e asaj,e kapur pamendje.Kishte qene Regi ai qe ia kish dhene."Te pakten hiq mallin nepermjet kesaj!" i kishte thene ne njeren nga takimet e tyre.

"Shiko sa zogez e bukur kjo qe gjeta." u degjua zeri i njerit prej te burgosurve.Kurioz kthehet per te pare,por syte i erresohen ne moment dhe asgje nuk e ndalte dot per te care ate turme meshkujsh te etur.Veshtroi te njejten fotografi qe ai mbante poshte jastikut te tij.Te njejten ne te cilen ndodhej femra e tij.Shihte fytyrat e babezitura te meshkujve te tjere.Syte e tyre te shqyer.Te thuhej se ishte i xhindosur do ishte pak!

"Gjynah se nuk e meriton nje drogaxhi!" degjoi serisht ato fjale nga i njejti person.

"Shker**at!Përdhunues si ty nuk jam..mos harro se nuk e di te verteten tende.Ki kujdes kur i tregon seketet shker**atave te tjere si puna jote!" nisi ta gjuante papushim."Asnjehere.. po..asnjehere mos guxo..te..prekesh gjerat e mia...ndyrsire!" foli serisht mes gruashteve te shumta qe po i dhuronte.

Gardianet nuk vonuan te gjendeshin ne ate dhome per ta ndare Livenin nga ai tipi.Por zemerimit te tij nuk i bente balle askush,as ata police te specializuar.

"Dy dite ne izolim!" foli pa pike emocioni njeri prej policeve."Nuk do dalesh per ajrim e as te lahesh dhe ushqimi do te sillet ne dhomen e izolimit." shtoi serisht.

"Leviz!" i bertiti njeri prej policeve kur pa se prej vendit nuk kishte ndermend te levizte.

E dy dite i izoluar qendronte vetem duke pare fotografin e saj.Shihte buzeqeshjen e saj dhe se si doren e kish vendosur ne bark.Nje vajze ishte ajo qe deshiroi prej saj."Nje tjeter llastic si e ema!" mendoi.

8/12

"Liven nje vajze!Eshte nje vajze!U beme me vajze!" fliste Viktoria me lot ne sy.

"Po zemer!U bera baba!" i mallengjyer mori te bijen ne krahe.Te mbuluar me gjak."Pse nuk po qan?" pyeti.Pa doktoret qe kishin pikturuar neper to fytyra keqardhese."Viktoria,pse?" iu drejtua asaj,por ajo ishte e ngurtesuar.

Femija nuk degjohej.Te gjithe kishin ndalur se levizuri.

"Lauren!" u degjua te peshperitej."Kujdesu per Laurenin!"

"Viktoria jo!Mos u largo!C'jane keto fjale qe po thua!Viktoriaa!" therriste e djerset i kullonin.Pa pritur cdo gje u zhduk.Doktoret,femija,Viktoria nuk ishin me!Vetem ai dhe sfondi,i cili sa vinte e erresohej.

"Viktoria!" bertiti,por asnje pergjigje.As edhe me i vogli tingull.
(sqarim: emri Lauren permban shkronjen -e- jo -ë-)

"Viktoria!" bertiti serisht,por u gjend ne krevatin e tij.Ne ate qeli ku burrat me te cilet "jetonte" e shihnin te cuditur.

Nje enderr!Nje makth!Asgje me shume!I mbuluar nga djerset e ftohta iu drejtua cezmes dhe shplau fytyren me uje te ftohte.Duke mos i mjaftuar ajo futi te gjithe koken ne lavaman dhe qendroi ashtu per rreth dy minuta.

9/12

Barku i kishte arritur deri te goja.Edhe disa dite e ndanin per te pasur ne krahe femijen e saj.Ishte renduar shume,e kjo shtatezani dukej se nuk ishte e lehte.Por e kishte zbukuruar,dukej se i shkonte.Faqet e rrumbullakosur e lekura e ndricuar e benin edhe me terheqese.

Kishte tre muaj qe nuk e kishte pare ate.Tre muaj pa shtrenguar duart e tij,pa i folur.Por sot vendosi te shkonte atje.Jo per ta takuar,por per te bere nje kerkese.