An Angel's Kiss

Forty First Kiss

This chapter is dedicated to BaeltrixBorj. Salamat po ng marami sa straight votes. Just continue sending message to me. Thanks!

Also,get ready to cry dahil papatayin ko si Zione sa Chapter na itu. Hahahaha*evil laugh*

Amber's POV!

Napatigil ako dahil sa sigaw nya. Ramdam na ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko kasabay ng patak ng ulan sa labas. Hindi na ako nakakilos mula sa kinatatayuan ko and the next I saw nakaupo na si Zione sa bintana at ready ng tumalon papasok ng kwarto ko.

I was stunned. He's wearing a white long sleeve na bumakat na sa katawan nya dahil sa basa na sya at ang tubig na tumutulo sa buhok nya papunta sa iba't-ibang bahagi ng katawan nya.

He's just looking straightly to my eyes habang ako ay hindi pa rin makagalaw. Agad syang bumaba mula sa bintana bago itinago ang mga pakpak nya. He moved closer to me saka hinawakan ang pisngi ko.

I miss his warm touch,every action of his makes me shiver. "I missed you." He whispered while hugging me tight.

"Pano nangyaring hindi tayo magkapatid?" I asked curiously.

"Lumabas na ang resulta ng negative test at nagnegative tayo. Isa pa totoo ko talagang ama si Papa at si Tito Nathaniel,hindi talaga kayo blood related. It means hindi din sya ang tatay mo." Halos gusto kong magtatalon pagkatapos kong marinig yon. Ibig sabihin non may pag-asa na kaming maging masaya.

"At sa tingin nyo magiging masaya talaga kayo?" Napahiwalay kami ng wala sa oras dahil sa narinig naming boses.

From the dark side of my room ay lumabas sya hawak ang isang baril. Napaatras kami pareho ni Zione pero hinarang nya ang sarili nya para protektahan ako.

"How brave you are my dear son. At sa tingin mo ba ay makukuha mo si Amber ng ganun lang kadali? Pwes nagkakamali ka,mamamatay ka muna bago mo siya makuha." I gulped. Hindi ko alam ang gagawin lalo na ng makita kong nakatutok na kay Zione ang baril.

Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong nahilo. And after I saw Tito Nathaniel smirking before pulling the trigger everything went black...

---

Nagising ako at tanging puting kisame lang ang sumalubong sa akin. Inikot ko ang paningin ko,tanging sya lang ang hinahanap ng aking mga mata pero walang ibang tao sa kwarto ko. Ramdam ko ang iba't-ibang aparatong nakasaksak sa akin.

"Oh anak gising ka na pala. Kamusta? Anong nararamdaman mo?" Hindi ko na namalayang nakapasok na pala si Mama sa kwarto ko.

"Okay lang po ako Mama pero nasan po si Zione?" Nag-aalala kong tanong.

"Zione? Ah yung lalaking gwapo? Ah eh kasi anak... wala na sya." Parang biglang tumigil ang paghinga ko. Anong wala na sya? Hindi! Hindi ito maaari!

"Pa-paanong wa-wala n-a p-po M-Ma-ma?" Naguguluhan kong tanong at nagbabadya na ding tumulo ang mga luha sa mga mata ko.

"Ikinalulungkot ko Anak pero wala na sya." This time umiyak na talaga ako. Hindi ko matanggap na iniwan nya ko sa ganitong sitwasyon!

"Oh bakit ka umiiyak?" Tanong ni Mama sakin.

"Kasi po iniwan nya nako. Bakit kailangan nyang lumisan agad? Kailangan ko pa sya! Mahal na mahal ko pa sya Mama,bakit ngayon pa sya namatay?" Tanong ko habang umiiyak.

"Ano bang sinasabi mong namatay? Ang sabi ko wala na sya...umuwi sa kanila,maliligo daw muna. Kanina ka pa kaya binabantayan nun." What?! Nakakahiya!!! May paiyak-iyak pa ko tapos umuwi lang pala! Whaaaaa~

Hindi nako nakapagsalita at pinunasan ko nalang ang mga luha ko habang si Mama naman ay maluha-luha na sa katatawa. Nakasibangot ako habang nakahiga at halos hindi makatingin ng deretso sa mata ni Mama. Nakakahiya talaga!

"Tita nandito na po ako." Biglang lumakas ang tibok ng puso ko ng marinig ko ang boses nya.

"Oh iho ikaw pala. Nga pala gising na sya hahahahaha." Hindi talaga ako titigilan ni Mama.

"Eh bakit po kayo tumatawa at halos maluha-luha na? Ano pong nangyari?" Jusme Mama wag mo na ikwento nakakahiya!

"Hahaha eh kasi si Amber kanina hinahanap ka sabi ko wala ka na tapos bigla syang umiyak,yun pala iba ang intindi nya ang akala nya patay ka na. Hahahaha kung makikita mo lang talaga kung papaano sya umiyak kanina,paniguradong matatawa ka." Pagkatapos nun ay tumawa na naman sya,baliw na ata!

"Mama naman!" Nahihiya kong saway sa kanya.

"Paniguradong nakakatawa nga yon tita hahaha." At sabay pa nila akong tinawanan.

Maya-maya pa ay lumapit sya sakin at akmang ikikiss ako sa noo pero umiwas ako. "I didn't miss you!" I said while pouting.

"Sigurado ka di mo ako namiss?" Tanong nya at lumapit sakin. Ang bango nya sobra! F*ckin' shit!

"Oh tingnan mo nga pati amoy ko inuubos mo na tapos sasabihin mong hindi mo ko namiss?" At kelan pa sya naging mahangin huh?

"Hindi nga!" Pumaling ako sa kabilang side at ipinikit ang mata ko.

Unti-unti kong naramdaman ang ang kamay nya mula sa likuran ko. Nakahiga na din pala sya sa kama ko habang si Mama ay pinapanuod lang kami.

"I miss you very much Amber,to the point that it's driving me crazy." I gulped,I can even feel his warm breathing.

"I missed you too." I said and faced him.

"Ehem ehem!" Bigla kaming natawa dahil kay Mama.

"Nga pala Amber boyfriend mo na si Zione hindi ba? Dapat ipakilala mo na din sya sa Papa mo." Nginitian ko si Mama bago tumango.

"Soon as I left the hospital Mama. Nga pala nasan po si Tito Nathaniel?" Curious kong tanong. Halata na biglang nawala ang good mood ni Mama.

"Inaresto sya ng mga pulis anak. Hindi ko alam kung bakit naging ganoon si Nathaniel,nalulungkot ako para sa kanya." Bigla ko ring naisip ang lahat. Tama si Mama hindi naman ganoon si Tito Nathaniel dati.

"Don't worry Amber,bibisitahin natin sya minsan. Wala ka ng dapat ipag-alala,tapos na lahat." Napangiti ako sa sinabi ni Zione.

Sana nga tapos na dahil ayoko ng masaktan pa ang bawat isa sa amin.

(A/N: Joke lang po ulit yun syempre hahaha.)😁😀😂