Jealous Bae!

Κεφ. 19

Her POV

Δεν νομίζω να έχω υπάρξει πιο ολοκληρωμένη στη ζωή μου, από αυτή την στιγμή.

Όταν ο μικρός είναι πει πρώτη φορά ‹μαμά› ,δεν θυμάμαι και εγώ πόση ώρα έκλαιγα χαρούμενη.
Όταν είχε πει τον Μαρκ, μπαμπά, κάτι είχε σπάσει μέσα μου, όμως ήξερα ότι έπρεπε να το αντέξω.

Δεν μου άρεσε καθόλου που το παιδί μου έλεγε άλλον μπαμπά όμως έτσι είχαν τα πράγματα και δεν μπορούσα να τα αλλάξω.

Όταν είπε το Χάρη ‹μπαμπά› ,όλα μέσα μου άλλαξαν. Πια θα είμαστε ενωμένοι και ευτυχισμένοι.

Χρωστάω πολλά στο Μαρκ, και δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ για την συμπαράσταση του όλα αυτά τα χρόνια, αξίζει πολλά γιατί ξέρω ότι με αγάπησε, όμως εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να τον αγαπήσω πίσω.

Αν και η μαμά μου ήταν ακόμα στο νοσοκομείο και η κατάσταση της ήταν στάσιμη, ο Χάρης, ο μικρός και εγώ κάναμε πολλά πράγματα μαζί.

Αν και ο μικρός ζητούσε απεγνωσμένα το κορίτσι της καρδιάς του, ο Χάρης τον καθησυχάζε λέγοντας του ότι θα τη δει σύντομα και θα έχουν πολλά να πουν .

Η οικογένεια μου εκτός τον αδερφό μου δεν ήξερε ούτε για το παιδί ούτε για τον Μαρκ.

Έτσι είχα αποφασίσει με την παρουσία του αδερφού να μιλήσω στο μπαμπά.

Σαν οικογένεια ήμασταν αρκετά τυπική, δεν ήμασταν ούτε πολύ δεμένη ούτε απόμακρη.
Συζητούσαμε διάφορα θέματα κάθε μεσημέρι όταν έμενα στο σπίτι και πάντα ακουγόταν η γνώμη όλως των μελών.

Όμως, το να κρατάω ένα παιδί, εκτός γάμου και χωρίς πατέρα, για την οικογένεια μου ήταν μεγάλη αμαρτία αφού η θρησκεία ήταν μεγάλο στοιχείο της καθημερινότητας.

Έτσι λοιπόν όταν ο πατέρας μου άκουσε για τον Φίλιππο, σήκωσε χέρι πάνω μου για πρώτη φορά στα 28 χρόνια της ζωής μου.

Δεν με πείραξε γιατί ήξερα τους λόγους που το έκανα και καταλάβαινα τη δικιά του θέση, δεν συμφωνούσα φυσικά με αυτό που έκανε όμως δεν είπα τίποτα.