Jealous Bae!

Κεφ. 15

4 χρόνια αργότερα.

HER POV

"Μαμά; Μπαμπά; " ακουγόταν ο μικρός και άρχισα σιγά σιγά να ξυπνάω.

"Τι είναι μικρέ; " ρώτησε ο Μαρκ με βαριά γλυκιά πρωινή φωνή.

"Δεν θα πάμε σήμερα σχολείο; Θέλω να δω την Σάρα.. Πάμε μπαμπά, γρήγορα, άντε πάμε. " τα λόγια του μικρού με έκαναν να γελάσω, μας είχε μιλήσει πολλές φορές για εκείνο το κοριτσάκι που λεγόταν Σάρα.

"Αγάπη μου, είναι Σάββατο, δεν έχει σχολείο σήμερα." του απαντάω γλυκά και τον φιλάω στο πρόσωπο του.

"Μα, μαμά, θέλω να δω τη Σάρα, πως θα δω τη Σάρα; " μουτρώνει γλυκά βάζοντας τα χέρια του κάτω από το στήθος του, σταρυώνοντας τα.

"Θα πάμε στο πάρκο για τρέξιμο, θες να έρθεις; Μπορεί να είναι εκεί. " του απαντά ο Μαρκ και αυτός χαμογελάει αμέσως.

"Ποτέ δεν μου άρεσε το τρέξιμο αλλά αν είναι να δω τη Σάρα, Ναιιι παμεε. " λέει χαρούμενα, σηκώνεται από το κρεβάτι μας και πάει στο δικό του να ντυθεί, εγώ και ο Μαρκ αρχίζουμε να γελάμε με την αθώα συμπεριφορά του.

Είναι υπέροχος ο γιος μου.

"Καλημέρα, Δανάη. " μου λέει καθώς με κοιτά γλύκα, εγώ σταματάω να χαχανίζω πια και γυρίζω προς το μέρος του.

"Καλημέρα." του χαμογελάω.

"Ελάτε, ρε παιδί μου, πόση ώρα κάνετε να ετοιμαστείτε. " ακούμε το μικρό και ο Μαρκ σηκώνεται πρώτος κυνηγώντας τον.

Αφού τεντώθηκα, σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο και ετοιμάστηκα, πήγα στην κουζίνα όπου ο Μαρκ με τον μικρό είχανε φτιάξει ένα υπέροχο πρωινό.

"Μαμά, γρήγορα.! " είπε ανυπόμονος.

"Έχε υπομονή, Φίλιππε. Θα τη δεις, ακόμα 7 είναι η ώρα. "είπα στον μικρό γλυκά.

Αφού φάγαμε γελώντας με την ανυπομονησία του μικρού, ξεκινήσαμε για το πάρκο.

Εγώ με το Μαρκ ερχόμασταν συχνά για τρέξιμο οπότε είχαμε χρόνο.

Το πάρκο Ήταν μια καταπράσινη έκταση, με διαφορά μηχανήματα γυμναστικής, με μηχανήματα για μικρά παιδιά όπως κούνιες τσουλήθρες και τα λοιπά, και είχε και ένα δρόμο που ήταν χωρισμένος σε 2 για τους ποδηλάτες και αυτούς που ήθελαν να τρέξουν, δίπλα είχε μια λίμνη που ήταν πάντα ήρεμη και γαλήνια.