Jealous Bae!

Κεφ. 4

"Ένας αληθινός άντρας φαίνεται όταν υπερασπίζεται τη σύντροφό του όταν αυτή δεν είναι μπροστά "

His P.O.V.( Point of view)

Αυτό δεν έπρεπε να γίνει.
Αυτό δεν έπρεπε να γίνει.
Αυτό δεν έπρεπε να γίνει.

Πόσο μαλάκας παίζει να είμαι, γαμώτο;

Μου έδωσε μια φθηνή τροφή και εγώ τσίμπησα σαν ηλίθιο, μαλακισμένο ψαράκι.

Θέλω τόσο να δώσω τόσες μπουνιές σε αυτή τη μούρη γαμώτο.

Το μωρό μου...
Για μια στιγμή αναστενάζω βαριά και τη βλέπω να κοιτά το κενό.

Μπορώ να καταλάβω πόσο πολύ πληγώθηκε λόγω του ότι έφερα στον εαυτό μου στη θέση της και αν δεν τον είχα σκοτώσει, αυτόν που θα της το έκανε αυτό, σίγουρα θα τον είχα στείλει στο νοσοκομείο ετοιμοθάνατο.

Όσο τη βλέπω εκεί, ξαπλωμένη στο κρεβάτι κοιτώντας το κενό και αν δεν ανέπνεε θα νόμιζα ότι είχε πάθει κάτι αρκετά σοβαρό.

Δεν κάνει τίποτα,  μόνο αναπνέει, για σένα τώρα αυτό το υπέροχο μυαλουδάκι βασανίζεται για σένα και την...

Όχι μη ούτε να την ακούω δεν θέλω.

Πονάω, η καρδιά μου πονάει, το σώμα μου πονάει, βλέποντας την έτσι.

Την αγαπάω παραπάνω και από εμένα.

Αυτή είναι η ζωή μού.

Δεν έχω κανένα άλλον στο κόσμο.

Είμαι σίγουρος ότι αποκλείεται να έγινε τίποτα με την άλλη την ηλίθια τη Μαργαρίτα, όσες και μου έχουν κουνηθεί, όσες και να με έχουν φλερτάρει, όσες και να μου έχουν στείλει προκλητικές φωτογραφίες εκδίδοντας τον εαυτό τους, καμία δεν είναι σαν αυτή, καμία δεν μου άρεσε όσο αυτή, καμία δεν με έκανε να νιώσω όπως με κάνει το στολιδάκι μου.

Το μάτια της, το άρωμα της, το χαμόγελο της, το στόμα της, τα μαλλιά της.

Ο τρόπος που θυμώνει ή μουτρώνει όταν ζηλεύει.

Ο τρόπος που γελάει όταν την γαργαλάω ή την πειράζω.

Το πιο σημαντικό από όλα, είναι η μόνη που έμενε πλάι μου στις πιο δύσκολες στιγμές όταν όλοι είτε δεν είχαν χρόνο ή απλά δεν ασχολοντούνταν.

Θυμάμαι μια χαρακτηριστική περίοδο που πρέπει να τη αγάπησα αληθινά, όταν έχασα τα πάντα, τους γονείς μου σε ένα τροχαίο, ήταν δίπλα μου από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς να νοιάζεται για τον εαυτό μας μόνο για αν είμαι καλά.