Jealous Bae!

FlashBack No3

Author's Note
Δεν ξέρω αν σας αρέσουν αυτές οι αναδρομές στο παρελθόν, απλά για να μάθετε και εσείς κάπως πώς έγιναν κάποια πράγματα αφού στη συνέχεια μπορεί να μην καταλάβετε ή να σας μπερδεύουν.

Δεν νομίζω να υπήρχαν στη ζωή μου καλύτερες στιγμές σε σύγκριση με αυτές που έζησα με τον Χάρη, μετά από εκείνη τη μέρα.

Βγήκαμε ένα και δύο και τρία και πολλά ραντεβού. Αρχές Μαρτίου, επειδή έβλεπα ότι το ήθελε πολύ όπως και εγώ, και επειδή ήθελα με κάποιον τρόπο να τον ευχαριστήσω γιατί με έκανε χαρούμενη, αληθινά χαρούμενη. Του είπα ότι ήθελα να είμαστε μαζί.

Ήταν απόγευμα θυμάμαι και καθόμαστε σε ένα παγκάκι παραλιακά με 2 μπύρες και εκείνος από τη χαρά του σηκώθηκε και φώναζε ότι επιτέλους το είπα..

Αν και ήταν κάπως περίεργο με έκανε να γελάσω και μετά από εκείνη τη μέρα άρχισαν τα δύσκολα.

Η πρώτη που έμαθε ότι ήμασταν μαζί, στο πανεπιστήμιο, ήταν η Μαργαρίτα και πιστέψτε με δεν το πήρε καθόλου καλά.

Άρχισε να με βρίζει μπροστά στα μούτρα μου με βρισιές που πρώτη φορά άκουγα, και να με κοιτά με ένα βλέμμα αηδίας.

Σε λίγες ώρες, το είχε μάθει όλο το πανεπιστήμιο, και εγώ ένιωθα αρκετά αμήχανα αφού όλα τα βλέμμα ήταν πάνω μου λες και σκότωσα άνθρωπο.

Ο Χάρης ήταν πάντα δίπλα μου, με φιλούσε μπροστά τους όμως τα πράγματα γινόντουσαν χειρότερα.

Το πρώτο έτος τελείωσε για το πανεπιστήμιο, είχαμε περίπου ένα μήνα για διακοπές και έτσι πήγαμε σε ένα ελληνικό νησί όλη η παρέα, εγώ, ο Χάρης, η Ζένια και ο Μιχάλης.

Ήταν υπέροχα, ειλικρινά δεν μπορώ να το περιγράψω, ήμασταν κάθε βράδυ στη παραλία, ανάβοντας φωτιά και είτε τραγουδούσαμε, είτε τρώγαμε, είτε χορεύαμε, είτε βουτούσαμε στη θάλασσα.

Έχω υπέροχες αναμνήσεις από εκείνες τις νύχτες. Ήταν πρώτη φορά που κοιμόμουν στο ίδιο κρεβάτι με το Χάρη, αφού ακόμα μέναμε χωριστά.

Όταν γυρίσαμε, ο Χάρης βρήκε δουλειά σε ένα μπαρ της περιοχής και εγώ με τη Ζένια πήγαμε σε μια καφετέρια μέχρι να ανοίξουν τα πανεπιστήμια.

Τα λεφτά εκείνη την εποχή, ήταν λίγα και οι γονείς μου αντιμετώπιζαν πρόβλημα, οπότε με το Χάρη καταλήξαμε να μείνουμε στο ίδιο μικρό διαμέρισμα.

Την ημέρα των γενεθλίων μου, μια αρκετά τσουχτερή κρύα νύχτα του Οκτώβρη, τους κέρασα στο μπάρ που δούλευε ο Χάρη αν και δεν έπινα, ήπια μόνο ένα σφηνάκι, το οποίο δεν μου άρεσε.