Searching For The Mafia Heiress

29

AUTHOR'S POV

"YES! IT'S BEEN 19 AND A HALF YEARS PERO WALA PARIN SIYA! HINDI PARIN SIYA BINABALIK SA ATIN! MISS NA MISS KO NA SIYA!" Sigaw din ni Savannah sa asawa habang humihikbi.

"Savannah, sa tingin mo ba ikaw lang? Ako rin naman! Miss na miss ko na din siya!" Sabi ni Johan at niyakap si Savannah.

"May letter naman tayong nilagay sa damit niya nung iniwan natin siya ha. Pinuntahan narin natin yung bahay kung saan natin siya iniwan pero iba na ang nakatira." Humihikbi paring sabi ni Savannah habang nakasandal sa braso ng asawa.

"Who are they referring too?" Tanong ni Yves sa sarili.

"Kailan natin siya makikita? Kailan natin makikita ang panganay natin?"

"Shhh. Makikita din natin ang anak natin si Damon. I'm sure of it, he'll show up one day."

"What the heck? A brother? I have a brother? Why the fvck I don't know anything about this?" Bulong niya at napakuyom ang mga kamao niya.

Hindi na nakayanan ni Yves ang mga naririnig. He stepped inside the office.

"Yung mga narinig ko, totoo ba lahat iyon?" Tanong ni Yves sa nga magulang. Nagulat ang mag asawang Emmanuelle at napahiwalay sa yakap ng isat isa.

"Y-Yves. Kanina ka pa ba diyan? Narinig mo ba lahat?" Tanong ng Mom niya.

"What do you think? Magtatanong ba ako kapag hindi ko narinig, Mom?!" Hindi na talaga napigilan ni Yves ang sariling taasan ng boses ng sariling Ina.

"Yves! Don't talk to your mother like that!" Saway ng Dad niya sakanya pero hindi niya ito pinansin.

"Is it true? Na may kapatid ako?" Tanong Niya ulit.

"Anak. Let us explain." Lalapit sana si Savannah pero lumayo si Yves sakanya.

"I don't need your explanation, Mom! Just answer my question! Totoo bang may kapatid ako, Mom?" Tanong niya dito at tumango ang Mom niya.

"Mas matanda siya diba?" Tanong niya ulit at tango nalang ulit ang sagot ng mga magulang.

"Bakit hindi niyo sinabi sa akin in the first place?" Tanong niya ulit sakanila.

"Hindi naman namin ginustong itago sayo in the first place eh. Baka lang kasi makaabala pa kami sa mission mo, ayaw naming mangyari iyon lalo na kapag stress na stressed ka na, Anak." Paliwanag ni Savannah sa anak. Napatingin sakanya si Yves, may halo itong sama at talim.

"What?! How can my brother be a stress to me?! Kapatid ko iyon Mom! Hindi yon magiging stress sa akin!" Hindi nanaman niya napigilan ang sarili niyang sumigaw.

"Anak! Pasensya Ka na. Hindi naman namin ginusto ng Dad mo na itago sa iyo ito. We have our reasons anak and alam mo na ang mga iyon." Pilit siyang kinukumbinsi ni Savannah.

"Bakit ka ba nagagalit ha?!" Tanong ng Mom niya sakanya.

"Bakit ako nagagalit? Mom! I'll tell you why! Dahil abala ako sa paghahanap sa anak ng iba samantalang sarili kong kapatid hindi ko mahanap because I don't even know that he is existing kasi hindi niyo sinabi sa akin!" Sagot ni Yves at dahil hindi na nakasagot pa ang mga magulang niya, he turned his back.

"Kung hindi niyo sana itinago ito sa akin, malamang sa malamang na nakakakuha na ako ng clues kung nasaan man siya! Kung nasaan man ang kapatid ko!" Sigaw ulit ni Yves at lumabas na ng office ng Dad niya.

"YVES! COME BACK HERE! WHERE ARE YOU GOING?!" Narinig niyang Sigaw ng Mom niya pero hindi niya ito pinansin at nagtuloy tuloy sa paglalakad.

Gusto niyang malaman ang kuwento kung bakit nawawala ang kapatid niya pero hindi niya nakayanan ang mga magulang niya.