Sweet Cafè [Iljae Fanfic / BtoB]

Small Gift [ Episode 2 #Iljae ]

Small Gift [ Episode 2 #Iljae ]

"I know that I'm being a fool, But I pretend I'm ok in front of others."

***

Sungjae's POV

7th day ko sa part-time ko. Kahapon may nabunggo ako. Buti nalang hndi pa ako nakakapagtime in. Hayyys. Sana ngayon hindi na maulit katangahan ko. Kahiya kaya, nadumihan pa yung damit nya tsaka panigurado mamahalin yun. Hayysu!

***

Pagpasok ko palang dama mo na agad yung tense, dahil sa sobrang sikat ng coffee shop eh dumog ang mga tao.

"Sungjae bilisan mo mag time in ka na, madaming costumers ngayon ... I mean ulit." he smiled, sunbae ko, Minhyuk-hyung. Sya ang laging rumerescue sa akin. Nung traniee palang ako dito pahirapan buti andito sya.

I smiled back, "Sige hyung teka lang.". At agad naman akong naghanda para sa araw na ito.

Bumalik ako sa labas para asikasuhin ang mga costumers.

Pabalik balik sa iba't ibang lamesa. Kuha, lugpit, tapon. Cycle ko yan dito.

Lumipas ang ilang oras at umunti na rin ang mga costumer.

Maya maya'y may isang lalaki ang pumasok. Pamilyar ang kanyang hitsura. Tama! Sya nga yung lalaki kagahapon, yung nabanga ko at natapunan ng kape. Grabe anong mukha ang ihaharop ko sa kanya.

Babalik sana ako ng kitchen ng hinila ako ni Minhyuk hyung. "Sungjae, ibigay mo to dun..." tapos nginuso nya yung lamesa sa may bintana.

Hindi ako makapag-angal pa. Agad ko naman kinuha ang tray at lumabas muli. Nakayuko akong naglalakad sa dining area.

Napansin ko na lumagpas na sya saakin. Napabuntong hininga nalamang ako. Bakit ba hindi lumalabas ng kitchen si Minhyuk hyung? Supervisor pa naman sya. Tsk!

Agad naman akong bumalik sa loob ng hindi nagpapapansin sa kanya. Pero nakita ko sumilip sya, ewan ko kung napansin nya ako.

Nakakakaba~

***

Sumilip ako kung wala na sya. Thanks god wala na sya sa counter hayyss... umalis na din siguro sya sa cafe.

Sht SHt SHt! Nasa sulok sya nakaupo, nakatitig sa salamin. Oh my ghad!

"Hoy!" singhal ni Minhyuk hyung. "Anong sinisilip mo jan?"

"Ay jusko! Kuya Minhyuk! Hay! Aatakihin ako sayo."

"Ano bang prolema mo? At sino yang sinisilip mo?"

"Wala." sabay tulok ko sa kanya paatras.

"Dahil jan, magtrabaho ka na! Kahit kaibigan kita, work is work." aniya at inabot niya ang tray saakin. Ligpitan na. Hmmm work is work hindi ka nga lumalabas ng kitchen eh.

Niligpit ko lahat ng lamesa ngunit may isang lamesa na parang ayaw kong puntahan. Yung lamesa sa likod nung lalaki. Mamaya manghingi yun ng pambayad.

Dahan dahan ako, nakaharap naman sya sa labas kaya sa tingin ko hindi nya ako mapapansin. Buti naman success. Nakahinga ako ng maluwag.

NIliligpit ko yung kalat sa lamesa ng napansin kong hawak nya yung cellphone nya at nakadisplay yung pangalan ko. Oh em Gie wag nyong sasabihin sakin na tatawagan nya ako. Sht hindi nga pala naka silent cellphone ko. Dali dali kong kinuha yung telepono ko para isilent pero huli na ang lahat dahil nag ring ito. Inend call ko sa sobrang taranta. Huminga ako ng malalim. Pero tinawagan nya ako ulit. Wala akong nagawa kundi sagutin yung tawag kundi magiingay toh.