Dance And Dance Until I Die (Dance Series#1)

Chapter 11

AXION

Hindi ko alam kung anong gustong mangyari ni Tide. Kahapon ay tinext niya ako na pumunta sa bahay nila at hindi ko alam kung may anong okasyon at bakit kailangan kong magsuot ng formal na damit. At ngayon naman ay tinext niya ako na pumunta na ako sa mall kung saan kami magkikita. Abot pa ang text niya at minamadali niya ako. Alas diez pa lang ng umaga!

From: Tide

HOY! KANINA PA AKO DITO! DALIAN MO PUTSPA!

Text na naman niya. Kanina pa ako nakakatanggap ng mura sa babaeng 'to.

Sinuklay ko ang buhok kong medyo mahaba na habang nakatingin sa repleksyon ko sa salamin.

"Kailan kaya ako magpapagupit?" Tanong ko sa sarili ko.

Nagkibit ako ng balikat at inayos ko ang suot kong puting v-neck. Lumabas ako ng kwarto ko at pinuntahan ko si Nanay sa kusina.

"'Nay, aalis na po ako," pagpapaalam ko.

Humarap siya sa akin at nilapitan ako.

"Hala, hindi ka pa kumakain, ah?" Nag-aalala niyang tanong.

Nginitian ko si Nanay at sinabing ayos lang ako. Nagpaalam ulit ako sa kanya at tumango naman na siya. Pumunta na ako sa pinto ng apartment namin at nadaanan ko ang kapatid kong si Ashlon sa sala na nanonood ng cartoon.

Hindi ko na siya ginulo dahil paniguradong magwawala siya kapag ginulo ko siya sa pinapanood niyang cartoon.

Lumabas na ako sa apartment namin at nagmadali na akong pumunta sa mall dahil minura na naman ako ni Tide sa text.

Nang makarating ako sa mall at nang makita ako ni Tide ay tumakbo siya papunta sa akin at napatili ako sa pagpingot niya.

"Aray!" Reklamo ko at hinimas ko ang kanang tainga ko. Ang lakas ng pagpingot niya!

"Dalawang oras akong naghintay sa 'yo!" Galit niyang sigaw sa akin.

Napatingin ako sa paligid namin at nakita kong medyo napagtitinginan kami kaya nilagay ko 'yung kamay ko sa bibig niya pero malakas niya lang na hinampas 'yon at tinalikuran na ako.

"Sino ba kasing nagsabi sa 'yo na hintayin mo ako? Saka bakit ba ang aga ng call time?" Inis kong tanong sa kanya nang masabayan ko siya sa paglalakad.

Nilingon niya ako at matalim ang tingin niya kaya napahinto ako.

"'Wag mo akong sabayan. Ayokong may kasabay na payatot na bading, " aniya.

Napataas ang kilay ko.

"Edi sana ay hindi mo na lang ako tinawagan at pinapunta rito kung ayaw mo naman pala akong kasabay. Saka tanggap ko pa ang payatot pero 'yung bading, hindi. Hindi ako bakla. Okay?" Sabay tingin ko sa kanya na pinapamukha ko talaga na lalaki ako.

"Hindi ka pala bading? Kaya pala tumili ka kanina? Anyway, sinabi ko na ayaw kitang kasabay at hindi ko sinabi na ayaw kitang kasama. Magka-iba 'yon. Dumistansya ka. Isang metro," walang emosyon niyang sabi at tumalikod na sa akin. Naglakad na ulit siya.

Nagmake face ako at sinundan na siya. Kagaya nga ng sinabi niya, dumistansya ako ng isang metro. Ang arte niya.

"Ano ba kasing gagawin natin dito?" Tanong ko nang mabagot ako sa kakalakad namin.

"Makikipaglibing," tugon niya na ikinagulat ko.

"Dito? Libing?" Gulat kong tanong na medyo nalakasan ko pa.