The Mafia's Slave Part 1 & 2

-7-

Napaungol ako sa sakit ng katawan ko. I just finished my last stock of narcotics. Since naging dependent ako dito lagi na kong nagkakasakit kapag hindi na nakakaabsorb ng drugs ang katawan ko. 

It's just the pain of getting rid of addiction. I grasped my pillow and groaned in pain. D*mn it! I hissed, I groaned, I yelped in pain. Hindi ko na mabilang kung ilang oras akong nagpagulong-gulong sa kama ko sa sobrang sakit ng katawan ko. 

Hindi naman pwedeng habang buhay akong dumidepende sa droga. I already gave up on marijuana dahil hindi na ko inaatake ng epilepsy. But Narcotics is a different story. 

"Ate..." I heard Paeng. Basang-basa na ko ng pawis and I don't what I look like right now. 

"Okay lang ako. M-Matulog ka na. Arrrgggghhh!!!" I groaned. 

"Bibili na lang ako ate, I don't like seeing you suffering like that." Naiiyak na sabi nito. I gasped and groaned again. Ang sakit-sakit na talaga. 

"Ayoko ng gumamit nun Paeng." I hissed. He closed the door. Hindi ako nakatulog stuggling with the pain na buti na lang humupa din after 4 hours. Hindi na nga rin ako nakatulog. 

--------

"Okay ka na?" Monique asked me. Sumabay siya sakin sa paglalakad sa hallway at yumakap sa braso ko. 

"Yeah." I sighed. 

"Namumutla ka. Are you feeling sick?" She asked at kinapa ang noo ko. Umiling ako at ibinulsa yung mga kamay ko. 

"Tsk. Bumalik ka pa nerd." Bungad samin ni Raven pagkapasok ko ng classroom. He's calling me nerd dahil nga lagi akong nakasuot ng eyeglasses. I can't help it, malabo ang mga mata ko and I hate wearing contacts. 

May bago na kong seat at wala na rin yung sira kong seat sa labas ng classroom. 

"Oops! Excuse me." Muntik na kong matumba sa malakas na pagbangga ni Christian sakin. I thought mabait siya. Tsk such a fake. 

"Raven! Christian! Wala na ba kayong magawang matino?! She's not doing anything to both of you!" Monique snorted. Naglabanan lang kami ng titigan nina Christian at Raven bago ako hilahin ni Monique paupo sa seat ko. 

Dumating na yung teacher namin at walang tigil sa pagsipa si Raven sa ilalim ng upuan ko. Nakikita yun ng mga teachers namin pero hindi nila sinisita. Nabwibwisit lang ako minsan kapag nagsusulat ako. 

RAVEN'S POV

I don't really like her. Ayoko kasi sa mga pangit at hindi sexy, naalibadbaran ako. 

"Waldrin suggest ka naman kung anong susunod nating gawin." Christian said to Waldrin. I can say siya yung pinakachildish at pinakamabait sa aming tatlo. Well, mabait na siya sa lagay na yan. 

"Why don't you just kill her?" He suggested. 

I grinned. "That would be a nice idea, pero paglaruan muna natin siya." 

"What about Monique? She's being a hindrance again." Christian said. Kundi hindi lang magkakaibigan ang mga family namin nina Monique hindi namin siya hahayaang makialam sa mga ginagawa namin. She's just a pain in the ass. 

"I almost forgot, we have a fight with the Phantoms tomorrow night, sa lungga daw nila. They have the nerves to challenge us." I smirked. 

Napangisi naman si Christian at umiling. "I guess they have death wish." 

Ano nga ba naman ang laban samin ng Phantoms? Hindi porke't parte sila ng mga McNeils ay aatrasan na namin sila. We knew for a fact na malakas yung leader nila. Pero yung leader lang naman ang malakas yung mga tauhan niya ay walang-wala samin. 

"Kung Phantoms lang ang kalaban natin, the three of us would be enough." Waldrin said. Narinig na namin ang pagtunog ng siren bilang senyales na lunch time na. Lumabas na kami ng headquarters at dumiretso sa cafeteria ngunit sa kamalas-malasan ay nakita ko pa yung nerd na kasama ni Monique sa isang table. 

I walked towards them at umupo sa table nila. Sabay pa silang natigilan ni Monique sa pagkain. Umupo na rin sina Waldrin at Christian sa tabi ko. 

"Ano na naman ba?!" Singhal ni Monique samin. Napangisi ako at tumingin kay Nerd. Okay medyo maganda naman siya. Kaso medyo lang. 

"Bakit ba ang init ng ulo mo Monique? Nakikitable lang kami." I chuckled. Napatingin sakin si nerd and as usual yung mga tingin niyang nagyeyelo like saying she's not afraid of us. 

Napangisi na lang ako. Let's see... 

"Ano nga pala ulit ang pangalan mo?" I asked nerd. She shortly glanced at me at tinuloy ang pagkain. 

"Maxene, Maxene ang pangalan niya, so please do us a favor, marami pang vacant tables, dun na lang kayo." Monique hissed. Napatango-tango ako. 

"Kayo na mag-order Christian, iinterview-hin ko lang si Ms. Nerd." I smirked. I grab her jaw at tinapat ang mukha niya sakin. She got beautiful silver eyes, no doubt about that. Umalis na sina Christian at Waldrin para bumili ng lunch namin.

"Ano ba Raven?!" Monique tried to push me but I just glared at her kaya natahimik siya. 

"Alam mo bang naaasar ako sa pagmumukha mo?" I said to nerd. She grab my wrist and firmly hold it. I clenched my jaw when I felt her strength. 

D*mn! She's f*cking strong! Papahigpit ng papahigpit ang hawak niya sa braso ko like she can still go harder and break my bones. 

"Alam mo bang naaalibadbaran din ako kapag nakikita kita?" She smirked and let go of my wrist. Muntikan pa kong matumba sa pwersahang pagtulak niya sa braso ko. 

"Bitch..." I hissed. The side of her lips twitch as she mockingly look at me. 

"Weak." She smirked. Kinuha na niya yung mga gamit niya at umalis na ng cafeteria. I kicked the chair besides me na mas lalong nakapagpatahimik sa buong cafeteria. 

D*mn! I'll make that bitch pay!