The Mafia's Slave Part 1 & 2

-16-

Happy New Year!!!

M A X E N E

Napasinghap ako when suddenly someone covered my mouth at dinala ako sa isang vacant room. Mabilis ko siyang siniko at pinilipit yung braso niya papunta sa likod niya. 

"Ahhh! Ouch! Stop! D*mn it!" He cursed. Agad ko siyang binitawan ng marealize kong si Raven pala yun. Bakas pa rin sa katawan niya ang mga pasa at sugat. 

"S-Sorry. Okay ka na ba?" I asked at kinapa yung noo niya. Nagkafever din kasi siya kahapon kaya pinabantayan ko muna kay Paeng. Nag-away pa kami dahil dun, hindi rin naman ako makaabsent dahil may test kami kahapon. 

"Yeah, I'm fine. T-Thank you nga pala." He said at bahagyang napamasahe sa batok niya. My eyes widen because I didn't expect him to thank me. Pero iba pa rin talaga kapag nakakarinig ka nun, nakakapagpagaan ng loob. 

"Do you want to grab some snacks? My treat." He said. Bahagya kong tinilt yung ulo ko to look at his face. Sinuri ko yung mukha niya kung seryoso ba siya because it just feels so weird.

"Mukhang malakas ang tama sa ulo mo, pero sige tara." I said. He smirked at me at bahagyang tumawa. Bahagya akong napangiti, he can laugh. I never seen his natural laugh, yung walang bahid ng sarkasmo. 

"Pero seryoso? Okay ka na ba?" I asked him at bahagyang tinitignan ang mga sugat niya sa mukha habang sabay kaming naglalakad papuntang cafeteria. 

"Yeah, may iniinom kami kaya mabilis kaming gumaling kapag nabubugbog kami." He said. I knew what he was talking about. It's a kind of drug. Alam ko yun, I've been dependent to it before pero tinigil ko na rin dahil hindi na tumatalab sakin. 

"Parang magic beans?" I asked and he chuckled. 

"You can be funny sometimes." He grinned. Napatingin ako sa mga students na napapatigil pang sinusundan kami ng tingin. Pati nga rin ako hindi makapaniwalang Raven and I are talking casually. 

"What do you want?" He asked. Napatingin ako sa menu. Parang restaurant kasi ang ang cafeteria namin dito. Lulutuin pa nila yung order namin. 

"I'll have banana split and iced coffee vanilla." I said. 

"Okay ganun na rin sakin miss." Raven said at iniabot dun sa cashier yung card niya. "Come on let's have a seat." Napatingin ako sa kamay niyang nakahawak sa braso ko. He seems not to care though. 

I was just staring at him nung makaupo kami. His brows furrowed. "What? Do I have something on my face?" He asked. 

"Uh no. Nakakapanibago lang." I said. Nagkibit balikat lang siya. Bahagya siyang natatawa everytime he catches me staring at him. 

"Come on! I can also be nice!" He chuckled. Dumating na yung order namin at hindi mawala ang ngiti sa mga labi niya habang naiiling. "Mahilig ka ba sa sweets?" He asked out of nowhere.