The Mafia's Slave Part 1 & 2

-23-

Nasa tabi ko ang Surf Board ko while watching the waves. Tinitignan ko kung maganda bang magsurf ngayon, while Marshan is busy taking photos of me and Raphael is eating some buko salad. 

Nagising na lang kami kaninang madaling araw sa lakas ng busina ng kakabili lang niyang Fortuner, ofcourse salitan kami sa pagdadrive hanggang sa makarating kami dito sa La Union. 

I am wearing a plain black two-piece bikini. 

"Let's do the banana boat later." Marshan said and took a portrait shot. She's wearing the same design of bikini as mine white lang kasi yung sa kanya. 

"What will you do? At sinong magbabantay kay Paeng?" I asked her as she checked her gallery. 

"He'll be fine as long a you leave him with food." She said. Lumusong na ko sa tubig at ganun din si Marshan. Hindi ko alam kung saan niya nakukuha ang mga waterproof na mirrorless camera niya. But knowing her, she doesn't buy stuffs in the market, nagpapadesign siya ng mga sarili niyang gadgets para wala siyang kaparehas. 

Sabay kaming nagsurf. Inabot din kami ng ilang minuto hanggang sa maramdaman na namin ang init ng tama ng araw sa mga balat namin. 

"It's getting hot!" Hinihingal na sambit ni Marshan habang nakasampa siya sa diving board niya. 

"We should go back then." I said. 

"They're not yet here." She mumbled at hindi iyon nakatakas sa pandinig ko. 

"Who? May inimbita ka pa ba?" I asked her. 

"Yup! I invited Monique, your boyfriend, Raven and Christian." She winked. Kumunot ang noo sa sinabi niya at sinundan siya papunta sa cottage kung asan si Paeng at busy naman ngayon sa pagkain ng pakwan. 

"Bakit?" 

"Uuuy! You didn't deny that he's your boyfriend!" She giggled. Hindi ko alam kung dahil ba sa init ng araw kaya ako namumula o dahil sa sinabi ni Marshan. Inabutan niya ko ng twalya at bahagyang tatawa-tawa. 

"Tssss. Shut up." I hissed. 

"Oh! They're here!" Mabilis na sinuot ni Marshan ang cover up niya at nagtatakbo papunta kina Monique na kung makabeso kay Monique ay parang siya ang bestfriend nito. 

I wore my cover up after I dried myself. 

"Hi! Pasensya na we're late, first time kasi namin dito sa La Union." Monique approached me at nilapag ang mga bitbit niya sa benches. 

"You're not fully covered." Biglang sumingit si Waldrin at binalot sakin yung hawak kong towel kahit may suot na kong see through cover up. 

"I'm fine--"

"Well, I'm not." He hissed. Hindi ko alam kung bakit parang napangiti ang puso ko sa inasta niya kahit medyo mukha siyang badtrip.