The Mafia's Slave Part 1 & 2

-50-

Last Chapter.

Epilogue will be the Prologue of Part 2. Thanks. 

M A R S H A N

Masakit ang ulo kong bumangon mula sa kama. Wala na si Monique sa tabi ko. Umuwi sina Waldrin at Maxene sa mga Zekovia kagabi kaya hindi na namin sila kasama. Lumabas na ko ng guest room nina Christian at bumaba sa hagdan. 

I think gising na rin sila base sa ingay na nagmumula sa baba. 

"M-My daughter! She's alive!" Nakababa na ko ng hagdan ng marinig ko ang boses ni Tita Clarisse. Lumapit ako kina Raven at Monique na nasa gilid at pinapanood sina Christian. 

"What's happening?" I whispered to them.

"See that box? May nag-iwan daw niyan sa harap ng bahay nila at laman nun yung damit na suot ni Christine nung nawala siya, even some pictures." Monique whispered to me. Nacurious tuloy ako tungkol dun sa box kaya nakinood na rin ako habang patuloy sa pag-iyak si Tita Clarisse at nasa tabi nito sina Christian at Tito Christopher. 

"CHRISTINE!!! ANAAAK!!!" She sobbed. Napansin ko ang sunflower dress na yakap-yakap ni Tita Clarisse. 

T-That dress...

Hindi ko namalayang nakalapit na ko sa kanila at sabay-sabay pa silang napatingin sakin. 

"T-That dress... W-Why do you have it?" I asked them. Christian held my arm. 

"M-Maxene gave them to us, these are Christine's belongings. Buhay ang kakambal ko Marshan! Buhay siya!" He said happily while tears are forming in his eyes. Nahigit ko ang braso ko at umiling-iling sa kanya. 

"N-No... Hindi totoo yan..." I said unconsciously. Umiling-iling ako na parang wala sa katinuan. My mind cannot comprehend what he was saying. This is not possible. Impossible...

"A-Anong sinasabi mo Marshan?" 

"Impossibleng sa kakambal mo yan because those stuffs are mine! That dress is what I was wearing when I met Maxene. Kaya impossibleng sa kakambal mo yan!" Natigilan sila sa sinabi ko. Mabilis na umalis si Christian at pumasok sa kwarto niya. 

I glanced at Tita and Tito Christopher na gulat na gulat pa rin sa mga sinabi ko. Hinablot ko ang dress na hawak nila and put it inside the box. Andito pa yung headband at sapatos na suot ko ng araw na iyon. A picture of me and Maxene pero burado ang mukha niya dito. 

My tears started to fall. Sumasakit ang ulo ko sa mga nangyayari. Hindi ito totoo! This is just a fcking nightmare. Naramdaman ko ang paghigit ni Christian sa braso ko at pinaharap ako sa kanya showing me a picture.

"Marshan, look at this! This is the last birthday we celebrated together! Tell me, ikaw ba si Christine?! My twin sister's name is Christine Marshan Logan!!! You are her, right? Ikaw yung kakambal ko." He was crying...