Έρωτας Χτισμένος Πάνω Σε Μυστικά Και Ψέματα

Κεφάλαιο 10 α'μέρος

Ο Gregory είχε εξαφανιστεί μετα την ανάγνωση της διαθήκης του πατέρα του. Η Aurora τον είδε να φεύγει πάνω σε ένα από τα άλογα του στάβλου. Καταλάβαινε ότι ήταν ταραγμένος. Τώρα είχε κλειστεί στο ευρύχωρο γραφείο του διαχειριστή, που το είχε κάνει δικό της εδώ και δύο χρόνια. Μα δυσκολευόταν να συγκεντρωθεί στα λογιστικά. Με χέρια που έτρεμαν έκρυψε το πρόσωπο της μέσα στις χούφτες της. Σύντομα όμως ξαναβρήκε την αυτοκυριαρχία της. Ακόμα δεν καταλάβαινε πως αναποδογυρισαν τα δύο κεριά. Μήπως τα έριξε εκείνη στον ύπνο της; Δεν υπήρχε πιθανότητα να συνέβη κάτι άλλο, αφού τα παράθυρα ήταν κλειστά. Έδιωξε από το μυαλό της αυτό το επεισόδιο, γιατί έπρεπε να ασχοληθεί με πιο σοβαρά πράγματα. Ο αιφνίδιος θάνατος του William είχε φέρει τα πάνω κάτω στο καθημερινό της πρόγραμμα κι οι λογαριασμοί της είχαν μείνει πίσω. Πίεσε τον εαυτό της να πάψει να κοιτάζει από το παράθυρο και να ασχοληθεί με την δουλειά της. Άδικα όμως. Τα νούμερα αρνούνταν να προστεθούν, να πολλαπλασιαστούν και να διαιρεθουν σωστά. Βρίζοντας με τρόπο ανάρμοστο για μια κύρια έσπρωξε πέρα τα χαρτιά. Ένα χτύπημα στην πόρτα την ανακουφισε. Υποψιαστηκε πως μπορεί να ήταν ο Gregory κι απάντησε. "Περάστε!"
Στο δωμάτιο όμως μπήκε η Bridget. Η Aurora ταράχτηκε, δεν την περίμενε. Η Bridget δεν την χαιρέτησε ούτε στην κηδεία ούτε μετά στο σπίτι. Είχε να της μιλήσει από εκείνο το βράδυ στον κήπο.
"Γεια σου Aurora."
"Γεια σου Bridget. Τι έκπληξη!"
Η Bridget φορούσε μια βαθυκοκκινη τουαλέτα που σίγουρα θα ήταν ωραία το βράδυ, αλλά τώρα με το φως της μέρας φαινόταν αταίριαστη. Παρόλα αυτά τα μαλλιά της ήταν όπως πάντα καταξανθα και η ομορφιά της εκτυφλωτικη. Μπροστά της η Aurora ένιωσε ξανά μικροκαμωμένη και άσχημη.
"Για να πω την αλήθεια, ήθελα να δω τον Gregory. Ξέρεις που είναι;" ρώτησε η Bridget με ένα ύφος γεμάτο ανωτερότητα. Η Aurora σηκώθηκε αργά από την καρέκλα της, αλλά δεν βγήκε πίσω από το γραφείο.
"Τι τον θέλεις τον άντρα μου;" ρώτησε και κοκκινησε.
Η Bridget ανασηκωσε τους ώμους. "Είμαστε παλιοί φίλοι. Μπορεί να θέλω να θυμηθούμε τα παλιά."
"Ο Gregory λείπει!" είπε επιθετικά.
"Αλήθεια; Τον ξαναεδιωξες τόσο σύντομα;"
"Αυτό ήταν πολύ κακό ξαδέρφη."
"Αλήθεια; Ενώ απ'όσο θυμάμαι ήταν πολύ καλό εκ μέρους σου να παρασυρεις τον Gregory στον κήπο τη νύχτα του αρραβώνα μας;"
"Bridget σου είπα πως λυπάμαι για αυτό. Να σου το ξανά πω, μετά χαράς."
"Aurora, δεν λυπάσαι καθόλου. Έγινες Μαρκησία του Έθερλεντ, Κομισσα του Μπέρμιγχαμ και του Σεφιλντ, Βαρονη του Ληντς. Και υποκομισσα Λαιονς. Μια μέρα θα γίνεις δούκισσα του Χάμερσμιθ. Και με κάποιο τρόπο κατάφερες να αποσπάσεις από τον Gregory το ίδιο του το σπίτι. Μην μου λες λοιπόν ότι λυπάσαι."
Η Aurora κατάλαβε ότι ο Alexander είχε μιλήσει για το καταπίστευμα. Ύψωσε το κεφάλι κι αποκρίθηκε. "Έχεις δίκιο Bridget. Δεν λυπάμαι. Τώρα όμως έχω πολλή δουλειά. Μήπως θα μπορούσες να φύγεις;"
"Δεν σταματάς να με εκπλησεις, Aurora. Πρώτα κάνεις την τσούλα κι ύστερα τον άντρα. Δεν είναι να απορεί κανείς που ο Gregory έχασε τόσο γρήγορα το ενδιαφέρον του για εσένα."
Η Aurora τινάχτηκε. Τα λόγια της Bridget την έτσουξαν. Ήξερε πως απείχε παρά πολύ από το θηλυκό πρότυπο της εποχής. Της μόδας ήταν οι γαλανοματες, ξανθιές σαν την ξαδέρφη της, ιδίως εκείνες που ήξεραν να φλερτάρουν και να ζωγραφίζουν. Η Aurora ήξερε ότι το ενδιαφέρον της για τα βιβλία και τα άλογα δεν ταίριαζε σε μια κύρια. Το ίδιο και το ενδιαφέρον της για το κτήμα και τη διαχείριση του. Όμως το απολάμβανε και δεν ειχε σκοπό να το παρατήσει. Ωστόσο η Bridget είχε δίκιο. Όχι μόνο ήταν μελαχρινή πρασινοματα και άσχημη αλλά δεν είχε και καθόλου θηλυκότητα. Η Aurora έσκυψε το κεφάλι για να μην δει η Bridget την ηττημένη έκφραση της. Μα δεν θα το έβαζε κάτω. Η ζωή της ήταν καλή έστω και χωρίς τον άντρα που κάποτε αγάπησε. Η Bridget έβαλε τα γέλια.
"Aurora δεν έχεις αλλάξει καθόλου. Είσαι πάντα ένα αλλόκοτο, αδέξιο κορίτσι."
Η Aurora ένιωσε τον θυμό της να φουντώνει. Ωστόσο η φωνή της ήταν ευγενική και συγκρατημένη όταν μίλησε.
"Εσύ όμως Bridget άλλαξες."
"Ναι άλλαξα. Τώρα είμαι μια πλούσια χήρα και θεωρούμαι μια από τις βασίλισσες της ομορφιάς."
"Ξέρω πως δεν με συγχώρεσες για αυτό που έγινε στον κήπο εκείνη την νύχτα και για τον γάμο μου με τον Gregory. Καταλαβαίνω επίσης ότι είσαι τόσο μικροπρεπης που δεν θα με συγχωρέσεις ποτέ, παρόλο που η δική σου ζωή είναι -όπως η ίδια λες- τόσο πετυχημένη. Εγώ όμως θέλω να υπάρχει ειρήνη ανάμεσα μας."
"Να σε συγχωρήσω; Αχ, έλα τώρα. Πως μπορώ να μη σε συγχωρήσω αγαπητή μου Aurora; Εγώ παντρεύτηκα έναν πλούσιο άντρα ενώ εσύ παντρεύτηκες τον κληρονόμο ενός δουκάτου που σε παράτησε ξεκαθαρίζοντας σε ολόκληρη τον κόσμο ότι σε παντρεύτηκε απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Οι πάντες γνωρίζουν ότι τον παρέσυρες στον κήπο και τον ξελογιασες για να τον εκβιάσεις. Ενω όμως όλοι λένε ότι είσαι μια Αμερικανίδα τυχοδιώκτρια ικανή για τις μεγαλύτερες συνωμοσίες, εγω ξέρω την αλήθεια. Ξέρω ότι ήσουν φοβερά ερωτευμένη μαζί του από όταν ήσουν παιδί. Ξέρω πόση συντριβή ένιωσες όταν ο Gregory διάλεξε εμένα αντί για εσένα, αλλά και όταν σε εγκατέλειψε την επομένη του γάμου σας. Νομίζω ότι δεν θα επέστρεφε ποτέ αν δεν πέθαινε ο πατέρας του. Μόνο οίκτο νιώθω για εσένα Aurora. Βλέπεις λοιπόν ότι δεν έχω τίποτα να σου συγχωρήσω."
Η Aurora κρατήθηκε με το ζόρι για να μην της απαντήσει ανάλογα. Δεν ήθελε να πέσει τόσο χαμηλά. Άλλωστε αφού είχε επιζήσει όταν την εγκατέλειψε τόσο άσπλαχνα ο Gregory σίγουρα μπορούσε να επιζήσει κι από τα βέλη της Bridget.  Πήρε λοιπόν μια βαθιά ανάσα και είπε.
"Bridget είναι ώρα να πηγαίνεις."
"Θα περιμένω τον Gregory σε κάποιο άλλο δωμάτιο."
"Έχει πάει για ιππασία. Δεν έχω ιδέα ποτέ θα γυρίσει."
"Δεν με πειράζει να περιμένω. Συλληπηθηκα τον Gregory αλλά δεν τον παρηγορησα προσωπικά." είπε και έφυγε.
Η Aurora έπεσε στην καρέκλα. Η Bridget είχε ξεκαθαρίσει τη θέση της: ηταν χήρα κι είχε βάλει στο μάτι τον Gregory. Η Aurora φοβόταν πως θα τα κατάφερνε να τον πάρει. Θυμόταν πολύ καλά αυτό που της είχε πει, ότι αν συνέχιζε να τον αποδιωχνει θα αναζητούσε κάποια άλλη γυναίκα. Η οργανωμένη ζωή της κατερεε γύρω της. Και στο μυαλό της ερχόταν με τρομακτική καθαρότητα οι απειλές που της είχε πει η Bridget πριν από πέντε χρόνια.